سیاست‌های متناقض در قبال ایران
۱۳۸۸ فروردین ۱۴, جمعه
خبرهای متناقضی در رابطه با ایران و برنامه‌ی اتمی این کشور از سوی محافل سیاسی غرب به گوش می‌رسد. این خبرها و موضع‌گیری‌های متناقض پیشبرد یک خط و مشی واحد در برابر تهران را بسیار مشکل می‌کند. بطور نمونه پیام نوروزی اوباما به ایرانیان، در برگیرنده شروعی جدید در مناسبات دو کشور بود، در حالی‌که چند روز پیش، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا در ملاقات با همتای خود از امارت متحده گفت: به موفقیت برنامه‌هایی از این دست "تردید" دارد.
حال نیز خبرگزاری آلمان از تل‌آویو گزارش می‌دهد، که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر جدید اسراییل در ارائه‌ی برنامه دولت خود، از ایران به عنوان بزرگ‌ترین تهدید برای کشورش یاد کرد و افزود: ایران را تحت نظر دارد. به نظر محافل سیاسی، پیروزی نتانیاهو در انتخابات، خطر حمله اسراییل به ایران را افزایش داده است. سیاستمداران نزدیک به نتانیاهو مدعی‌اند که وی درصدد حمله به تأسیسات اتمی ایران است.
ایران اتمی و پیامدهای آن در منطقه
روزنامه "راینیشر مرکور" در تفسیر خود می‌نویسد: کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس به شدت نگران دستیابی ایران به تسلیحات اتمی هستند. با گذشت زمان روشن می‌شود، که کشورهای غربی برنامه روشنی برای مقابله با اسلام تهاجمی در اختیار ندارند. موضع کشورهای غربی همچنین نشانگر بی‌برنامگی، گمگشتگی، عدم قاطعیت و بی‌تفاوتی در قبال برنامه‌های موشکی ایران است. این روزنامه در ادامه‌ی تفسیر خود می‌نویسد: تأثیر ایران اتمی در جهان چه خواهد بود؟ به نظر مماشات‌گران، دولت ایران از بمب اتمی خود استفاده نخواهد کرد و از آن تنها به عنوان ابزار تهدید بهره خواهد گرفت.
دستیابی ایران به بمب اتمی به معنای رقابت اتمی در منطقه خواهد بود. کشورهای عربی نظیر عربستان سعودی و مصر بی‌عمل نخواهند نشست و خواهان دستیابی به فن‌آوری اتمی و تسلیحات هسته‌ای خواهند شد. خاورمیانه به عنوان منطقه‌ای نا‌آرام در حال حاضر بدل به صحنه‌ای برای رقابت‌های هسته‌ای و نزاع موشکی در آینده‌ی نه چندان دور خواهد شد.
این روزنامه درپایان تفسیر خود می‌نویسد: در حالی‌که بسیاری از محافل سیاسی غرب به موضع خودداری کامل از قهر در قبال ایران نزدیک می‌شوند، ایران در پی تحقق سیاست خود به عنوان قدرت منطقه‌ای است. رهبران مذهبی ایران هم‌اکنون لبنان و نوار غزه را تحت کنترل خود دارند. و شاید بزودی اختیار کرانه غربی رود اردن را نیز بدست آورند. ایران با امکاناتی محدود، اما با قاطعیت، موفق به پیشبرد سیاست خود در قبال غرب پیشرفته شده است.
خطر گستردگی نظامی ناتو
پس از ۳۰ سال قطع روابط دیپلماتیک میان ایران و آمریکا، سرانجام پیش از کنفرانس لاهه ملاقاتی میان نمایندگان ایران و ناتو دربروکسل صورت گرفت. با توجه به استراتژی جدید آمریکا و ارائه‌ی راه حلی مشترک برای افغانستان و پاکستان، حال ناتو به اهمیت ایران در منطقه پی برده است.
روزنامه "یونگه ولت" با اشاره به گسترش فعالیت‌های ناتو در خاورمیانه به بررسی سیاست‌های این پیمان نظامی در منطقه پرداخته و می‌نویسد: بنا به گفته‌ی خبرگزاری‌های ایرانی، برخی از شرکت‌های آلمانی خواهان رساندن آذوفه و سوخت از طریق ایران به نیروهای خود در افغانستان هستند. این درخواست گرچه از سوی دولت آلمان بیان نشده است، اما نشانگر مشارکت ایران در مسئله افغانستان است.
بنا به نوشته این روزنامه، با وجود همکاری اکثر کشورهای عربی با غرب، گسترش پیمان نظامی ناتو در شرق سبب تردیدهای فراوان در منطقه شده است. اتحادیه عرب و شورای همکاری خلیج‌فارس نیز توسعه ناتو را خطری برای صلح در خاورمیانه قلمداد می‌کنند.
ناتو بارها اعلام کرده ، که خواستار تأمین امنیت صدور مواد خام، یعنی نفت و گاز از منطقه است. ناتو هم‌اکنون پیرامون ایران، عراق و دیگر کشورهای حاشیه‌ی خلیج‌فارس نیروهای نظامی زیادی را مستقر کرده است. پیمان ناتو ادعا می‌کند، که کنترل راه‌های آبی برای مقابله با دزدان دریایی و جلوگیری از سیل مهاجران غیرقانونی است.
تداخل تنگاتنگ میان نیروهای ناتو و سازمان ملل متحد، بویژه در لبنان، بسیار بحث‌انگیز است. در شرایط اضطراری نیروهای پاسدار صلح می‌توانند به‌راحتی در اونیفورم سربازان ناتو ظاهر شوند.
SI/DK