سوداگران مواد مخدر در مالزی به قفس می‌افتند
۱۳۹۲ تیر ۱۷, دوشنبه
حمل و قاچاق بیش از ۵۰ گرم آمفتامین در مالزی محکومیت مرگ در پی دارد اما پلیس مالزی می‌گوید، کمتر هفته‌ای است که مواد جاسازی شده در بدن یا چمدان مسافران ایرانی در فرودگاه کوالالامپور کشف نشود.
گروهی می‌گویند علت اصلی افزایش قاچاق مواد مخدر در آسیای شرقی، اوضاع اقتصادی ایران و سود بالای این سوداگری است که برخی شهروندان ایرانی را به صرافت پولدار شدن از راه قاچاق می‌اندازد.
در سال ۲۰۱۰ دستکم ۱۳۸ ایرانی در مالزی به اتهام قاچاق مواد مخدر دستگیر شدند. ابوسمان یوسف، معاون وزیر کشور مالزی در این سال به رسانه‌ها گفته بود که ۱۲۱ نفر از این عده، قاچاقچیان حرفه‌ای هستند.
اداره مبارزه با مواد مخدر مالزی در سال ۲۰۱۱ از دستگیری یک گروه ۹ نفره ایرانی خبر داد که قصد وارد کردن ۶۰۰ کپسول "متامفتامین" به این کشور به ارزش ۶۴۱ هزار دلار را داشتند.
یکی از سنگین‌ترین پرونده‌های قاچاق در مالزی را یک زوج ایرانی دارند که پلیس در سال ۲۰۱۰ از خانه آنها ۲۰۰ کیلوگرم ماده روان‌گردان شیشه به ارزش یک میلیون و سیصد هزار دلار کشف و ضبط کرد.
به نقل از رسانه‌های مالزی، در حال حاضر نزدیک به ۴۰۰ زن و مرد ایرانی در زندان‌های این کشور به سر می‌برند که ۶۰ تن از آنها به اعدام محکوم شده‌اند. افراد محکوم به اعدام در قفس نگاهداری می‌شوند و در طول روز، تنها دو مرتبه و به مدت نیم‌ساعت، امکان تردد در راهرو، آن هم با پایند دارند.
به نقل از ایرانیان ساکن مالزی که وضع این محکومان را پیگیری می‌کنند، زندانیان به دو گروه تقسیم می‌شوند. گروهی که قاچاقچی واقعی هستند و گروه دیگری که قربانی شده‌اند. در میان قربانیان نیز دو دسته کاملا متفاوت وجود دارد: آنها که در جریان حمل مواد نبوده‌اند و کسانی که بابت هر کیلو، یک میلیون تومان گرفته و مواد را ترانزیت کرده‌اند.
شراره سعیدی، یک فعال رسانه‌ای ساکن مالزی می‌گوید: «در برخی شهرستان‌های ایران، تورهایی بسیار ارزان برای اقامت در هتل‌های پنج ستاره مالزی گذاشته می‌شود. بعد به افراد چمدان می‌دهند و می‌گویند شما قرار است از آنجا جنس بیاورید. در حالی که در اصل قرار است از ایران جنس ببرند.»
او اضافه می‌کند که حتی در میان محکومان به اعدام، ناظم مدرسه‌ای هست که شاگردانش او را ظاهرا مهمان کرده و گفته‌اند همه وسایل را خودمان برایت تهیه می‌کنیم: «بعد کیف پیرمرد را دولایه پر کرده‌اند از مواد مخدر و چهار پنج کیلو آمفتامین در آن گذاشته‌اند. او هم آمده اینجا و بازداشت شده است.»
برزخ سوداگران مواد مخدر
دولت ایران با ۲۵ کشور، تفاهم‌نامه استرداد مجرمان را امضا کرده که مالزی در میان آنها نیست. این در حالی است که مالزی با دارا بودن شمار زیادی زندانی ایرانی که حتی افراد نابالغ نیز در میان آنها به چشم می‌خورد، برزخ سوداگران ایرانی مواد مخدر توصیف می‌شود.
راشیدی بن‌حسب‌الله، معاون وزیر گردشگری مالزی اعلام کرده که ایرانی‌ها رتبه نخست گردشگری به مالزی را به خود اختصاص داده‌اند اما کسانی که به نام گردشگری برای قاچاق مواد مخدر به مالزی سفر می‌کنند، باید بر اساس قانون، زندانی شوند.
حسب‌الله در حاشیه نشست هشت کشور آسیایی در حال توسعه در تهران، به خبرنگار روزنامه "همشهری" گفته است: «همه می‌توانند با هدف گردشگری و تفریح به مالزی سفر کنند اما اگر کسی مواد مخدر به همراه داشته باشد، بازجویی می‌شود و به قفس می‌رود.»
مقامات وزارت کشور ایران و مالزی در سال ۱۳۸۹ تفاهم‌نامه‌ای برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر و مبادله اطلاعات به امضا رساند‌ه‌اند. اما کنسول ایران در مالزی در دهم آبان این سال، بزرگ‌نمایی قاچاق مواد مخدر در این کشور توسط ایرانیان را "توطئه‌ای حساب شده" برای تخریب وجهه ایرانیان در منطقه دانست و اطلاع‌رسانی رسانه‌های جمعی مالزی در این زمینه را "عجولانه و مغرضانه" خواند.
مقامات امنیتی و انتظامی ایران هم بارها تاکید کرده‌اند که سوداگران مواد مخدر در مالزی با "باندهای مافیایی" ارتباط دارند.
طبق آمار رسمی، دستکم سه هزار ایرانی با جرایم مربوط به مواد مخدر در زندان‌های جهان در بند هستند. علی ساداتی، معاون هماهنگی وزیر دادگستری ایران در فروردین ۱۳۹۲ با اعلام این خبر گفت: «این که جوانی به عنوان کار و تحصیل به خارج از کشور برود و بعد نمایندگی بگوید که وی در زندان به سر می‌برد، برای ما گران تمام می‌شود.». ساداتی توصیه کرده بود که ایرانیان عزت و کرامت خود را در خارج از کشور حفظ کنند.
اخبار مربوط به دستگیری قاچاقچیان ایرانی در مالزی در حالی در رسانه‌ها یا تلویزیون این کشور بازتابی منفی می‌یابد که از میان نزدیک به ۷۰ هزار ایرانی ساکن این کشور، بین ۱۰ تا ۱۴ هزار نفر سرگرم تحصیل در مراکز آموزش عالی آن هستند و تعداد قابل توجهی از آنها نیز به تدریس در دانشگاه‌ها، فعالیت‌های فرهنگی یا تجارت مشغول‌اند.