سميه بينات (باطبى) / استمداد از شوراى حقوق بشر در مورد وضعيت احمد باطبى
۱۳۸۵ مرداد ۱۸, چهارشنبه� به شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد كرده و خواستار اعزام هيأتى تحقيقى به ايران شده است.
مصاحبهگر: کیواندخت قهاری
خانم باطبی، نخست میتوانید برایمان بگویید که هم اكنون از وضعیت همسرتان چه اطلاعی در درست دارید؟
سمیه باطبی: من تا امروز از وضعیت همسرم اطلاعی در دست ندارم. ۱۲روز است که احمد دستگیر شده و تا امروز هیچگونه ملاقاتی با او نداشتیم. فقط ۵ روز پیش یک تماس تلفنی خیلی کوتاه چند لحظهای با پدرش داشت که به او گفته بودند که با همسرش، به دلیل اینکه مصاحبه میکند، اطلاع رسانی میکند، ایشان حق تلفن یا ملاقات ندارد. ولی چند لحظه با صدای بسیار ضعیف با پدرش صحبت کرده بود که بعد از آن پدرش بیشتر نگران وضعیت احمد بود. نامهی پزشکی احمد به چند زبان ترجمه شده، احتمالا اطلاع دارید. احمد برای مرخصی استعلاجی بیرون آمده بود و برای عمل جراحی، برای مهرههای دیسک کمرش داشت آماده میشد که متاسفانه چند روز قبل از عملاش به طرز خیلی مجهولی واقعا، یعنی اصلا هیچ مشخص نیست که چرا احمد را دستگیر کردند و هیچ دلیلی را اعلام نکردند و تا این لحظه هم اجازهی ملاقات یا تماس تلفنی به احمد ندادهاند.
چه شد که شما به این فکر افتادید که به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد نامهای بنویسید و درخواست كمك كنيد؟
سمیه باطبی: بخاطر اینکه امروز دوازدهمین روز دستگیری احمد و دوازدهمین روز اعتصاب غذای احمد است. طی این ۱۲ روز من، پدرش و و کیلاش هر روز به زندان اوین و دادگاه انقلاب مراجعه کردهایم، ولی هیچگونه جوابی به ما نمیدادند و از مکان احمد، از وضعیت احمد هیچگونه اطلاعی به ما ندادند، حتا به وکیل احمد هم ملاقات ندادند. یعنی آخرین حرفی که به ما زدند این بود که اسم احمد چون در لیست زندان اوین درج نشده، بنابراین چیزی نیست که ما بخواهیم به شما ملاقات بدهیم. آخرین حرفی که زده بودند این بود. من روز اول نامه نوشتم برای آقای شاهرودی، رییس قوه قضاییه و خواستار رسیدگی شدم. اما واقعا ۱۲ روز است که من هیچ جوابی نگرفتهام. با توجه به شرایط جسمی بسیار بد احمد و با توجه به اینکه این اتفاق ناگوار هم برای اکبر محمدی رخ داده، ما بشدت نگران سلامتی احمد هستیم. اینکه احمد اصلا در چه وضعیتیست و با اعتصابی هم دارد چقدر دارد ناراحت میشود و نکند اتفاقی برای احمد بیفتد. این شد که من این نامه را نوشتم که البته رونوشت این نامه را به تمام سازمانهای دیگر، به تمام نهادهای حقوق بشر فرستادم و از تمام افراد تقاضای کمک کردم و میکنم. واقعا خواهشام این است، هرکسی که صدای مرا میشنود به من کمک کند برای مشخصشدن وضعیت احمد. از تمام ایرانیان، از تمام افرادی که انسانیت و آزادی را دوست دارند خواهش میکنم، با یک تلفن، با یک نامه، هر طور که ممکن است به من کمک کنند.