سردبیر نشریه فکاهی آلمانی: طنز جزو حقوق بشر است
۱۳۹۳ دی ۱۸, پنجشنبهدویچه وله: نشریه طنز "شارلی ابدو" اسلام را نقد میکند. این نشریه پیش از این بارها کاریکاتورهایی از پیامبر اسلام منتشر کرده بود. گفته میشود مهاجمان در حمله به دفتر این نشریه فریاد زدهاند: «ما انتقام پیامبر [اسلام] را میگیریم». شما به عنوان سردبیر یک مجله طنز آلمانی نگران امنیت همکارانتان یا خودتان نیستید؟
تیم وولف: تا الان ترسی ندارم. در مورد اینکه آیا مهاجمان پاریس واقعا مسلمان بودهاند هم ترجیح میدهم اظهار نظر نکنم. البته احتمال درستی این گمانه زیاد است. اما من فعلا این نظر را تأیید نمیکنم. اما اگر مهاجمان واقعا مسلمان هم بوده باشند، تجربه ما نشان میدهد که با وجود طنزپردازیهای واقعا گزنده، مسلمانان آلمان طنز را به خوبی درک میکنند.
به عبارت دیگر، تدابیر امنیتی در محیط اطراف شما تشدید نشدهاند و چنین قصدی هم ندارید؟
- نه. تهدیدی وجود ندارد، تهدید مشخصی وجود ندارد، به همین خاطر هم تدابیر امنیتی خاصی وجود ندارد.
آیا دستاندرکاران نشریه "شارلی ابدو" را میشناسید؟ با آنها در ارتباط هستید؟
- نه. شخصا هیچ یک از آنها را نمیشناسم، اما طبیعتا کارشان را دنبال میکردیم و اصولا دوست این نشریه هستیم.
در مجله خود چقدر اسلام را نقد میکنید؟
- بستگی به موقعیت دارد. اخیرا طبیعتا مطالب فراوانی در مورد "دولت اسلامی" و امثال آن منتشر کردهایم، و در شماره بعدی قطعا در مورد این حمله [به دفتر "شارلی ابدو"] خواهیم نوشت؛ بسته به اینکه شکل نهایی رخداد چگونه باشد. زیرا یک نکته مسلم است: کسی که به طنزپرداز شلیک میکند، از منظر طنزپردازی بر اهمیت موضوع میافزاید.
آیا واکنشها به نقد اسلام بیشتر یا شدیدتر از واکنشها به نقد دیگر مسائل هستند؟
- بنا بر تجربه ما، نه. مسیحیان یا هواداران میشائل شوماخر را راحتتر میتوان عصبانی کرد.
با توجه به شرایط موجود، بیشتر به سراغ نقد اسلام خواهید رفت یا کمتر – به فرض اینکه حمله پاریس پیشزمینههای اسلامگرایانه داشته باشد؟
- همانطور که گفتم، چنین حملهای بر اهمیت موضوع میافزاید. باید بیشتر به موضوع پرداخت و طبیعتا طنز بیشتری در این مورد تولید میشود – ما هم همین کار را خواهیم کرد.
به عبارت دیگر، شما از کنار این موضوع عبور نمیکنید یا با احتیاط به آن نمیپردازید، بلکه معتقدید: درست الان وقتش است؟
- بله. طبیعی است که هر کس پس از با خبر شدن از چنین موضوعی [حمله پاریس] پیش خود کم و بیش احساس ترس کند؛ اما نگاه یک طنزپرداز باید اینگونه باشد: طنز جزیی از حقوق بشر است، حقی اساسی، و همه انسانها حق دارند به طنز کشیده شوند. این روند نباید فقط به دلیل وجود احمقهایی که به اطراف خود شلیک میکنند، متوقف شود.