دوبی، سوراخی بزرگ در دیوار تحریم
۱۳۸۶ دی ۲۰, پنجشنبهدوبی، سکوی پرش آسیاییها
"هندلزبلات" (Handelsblatt)، که یک روزنامهی اقتصادی است، در روز پیش نیز به ایران پرداخته بود، آن هم از این زاویه که به دلیل فشار آمریکا شرکتهای آلمانی حجم صادرات خود به ایران را کاهش دادهاند و این امر باعث شده است که رقیبان آسیایی بدان آغاز کنند، جای سنتی آلمانیها را در ایران بگیرند.
شاید نتوان گفت که یکی از این آسیاییها "دوبی" است، زیرا دوبی تولیدکننده نیست و اساسا یک مرکز توزیع کالاست. از طریق دوبی دیگران کار خود را پیش میبرند و طبعا این موضوع بر ثروت دوبی افزوده است، بر ثروت کشوری که با انقلاب در ایران رشد اقتصادی شگفتانگیز خود را آغاز کرد.
"هندلزبلات" دوبی را سکوی پرش آسیاییهای تولیدکننده به درون ایران میداند. از طریق دوبی هر چه در اروپا و آمریکا در مورد تحریم ایران میگویند، بر باد میرود. این را جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا نیز که این روزها در منطقه است و به کشورهای خلیج فارس نیز سر خواهد زد، میداند. "هندلزبلات" مینویسد که دوبی، با نظر به این موضوع، در این روزها لحن خود را در قبال ایران تندتر کرده است.
موفقیت نمونهوار فوجی
"هندلزبلات" گزارش خود را بر شرح احوال تاجری ایرانی به نام آقای هادی معتمدی مبتنی کرده است. در دوبی تعداد تاجرانی چون او زیاد است. در امارت حدود ۴۵۰ هزار ایرانی زندگی میکنند. بسیاری آمدهاند تا موفقیت آقای معتمدی را داشته باشند. همه ندارند، اما در مجموع به جامعهی ایرانی در دوبی بد نمیگذرد: ایرانیان ۱۰ درصد جمعیت را تشکیل میدهند، اما ۱۵ درصد مستغلات جزیره به آنان تعلق دارد. ثروتشان را حدود ۳۰۰ میلیارد دلار برآورد میکنند.
آقای معتمدی موضوع گزارش "هندلزبلات" از قبل کشمکش اتمی و تحریمهای ناشی از آن، ثروت میاندوزد. او نمایندهی شرکت فوجی است. او میگوید: «کداک و آگفا دیگر محصولاتشان را در ایران نمیفروشند، برای اینکه با آمریکاییها دچار مسئله نشوند.» نتیجه به نفع فوجی شده است. «من به جای ۵۰ درصد، اکنون ۸۵ درصد بازار را در اختیار دارم.»
ضررکننده، ایرانی معمولی است
"هندلزبلات" از قول بازرگان ایرانی، هادی معتمدی، نوشته است که ایران ۲۰ درصد وارداتش را از طریق دوبی دریافت میکند. جنس از خارج وارد دوبی شده و از آنجا به مقصد ایران بارگیری میشود. همه چشمشان را به این موضوع میبندند، چون هر شرکتی ممکن است متهم شود که به مقررات تحریم ایران پایبند نیست. دود این ماجرا به چشم مصرفکنندهی معمولی ایرانی در داخل کشور میرود. اوست که باید جنس را گرانتر بخرد.
ر/ هندلزبلات