دشواری‌های کار پرستاری و چشم‌انداز مهاجرت
۱۳۹۱ شهریور ۷, سه‌شنبه
آمار مشخصی از حرفه یا موقعیت تحصیلی متقاضیان مهاجرت از ایران وجود ندارد اما گفته می‌شود که پرستاران، شمار قابل توجه و رو به افزایشی در میان مهاجران دارند.
محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار ایران در گفتگو با "خبرآنلاین" با اشاره به مشکلات اقتصادی و کاری این قشر تاکید می‌کند که اصلی‌ترین دلیل ترک شعل توسط پرستاران ایرانی، حقوق اندک و حجم بالای مسئولیت‌ها و وظایف آنها است.
دستمزد متوسط یک پرستار در ایران به گفته شریفی در بهترین حالت حدود ۶۰۰ هزار تومان در ماه یا معادل ۴۰۰ دلار است. او می‌افزاید که در بیمارستان‌های ایران به ازای هر ۱۲ تا ۱۴ تخت، یک پرستار مشغول کار است در حالی‌که در آمریکا هر پرستار تنها مسئول ۴ تخت است و در شیفت کاری خود وظیفه رسیدگی به بیش از ۴ بیمار را ندارد.
طبق گزارش‌های موجود، کانادا نخستین مقصد و امارات متحده عربی، دومین مقصد پرستاران مهاجر ایرانی هستند. استرالیا، آمریکا و بریتانیا نیز فرصت‌‌های خوبی برای جذب و اشتغال پرستاران ایرانی فراهم کرده‌اند.
در حال حاضر، یکی از نارضایتی عمده پرستاران ایرانی، عدم اجرای قانون ارتقای بهره وری است که با وجود تصویب در فروردین سال ۸۸ به فراموشی سپرده شده است.
برابر این قانون، ساعت کاری پرستاران باید کاهش یابد یا به صورت مابه‌التفاوت پرداخت شود. اما بسیاری از بیمارستان‌های خصوصی و برخی بیمارستان‌های دولتی از رعایت این قانون سر باز زده‌اند.
غضنفر میرزابیگی، رییس کل سازمان نظام پرستاری در اوایل مرداد سال ۱۳۹۱ با هشدار به بیمارستان‌های خصوصی و تامین اجتماعی گفت اگر تا ۳ ماه دیگر قانون یاد شده را عملی نکنند، از آنها شکایت خواهد شد.
بی‌انصافی در حق جایگاه و منزلت پرستاران
دبیرکل خانه پرستار ایران، تبعیض در پرداخت حقوق کارکنان مابین وزارت‌خانه‌های بهداشت و علوم و اختلاف ساعات کار نیروهای ستادی و بیمارستانی این وزارت‌خانه‌ها را نیز موجب اعتراض و نارضایتی این قشرمی‌داند. پرستاران حتی در ماه رمضان نیز که ساعات کار به ۲۵ ساعت در هفته می‌رسد، بین ۴۰ تا ۴۴ ساعت کار می‌کنند.
پرستاران ایرانی هم‌چنین از شب‌کاری‌های مداوم، تاخیر در پرداخت اضافه‌کاری، تفاوت فاحش بین درآمد پرستار و پزشک و برخوردهای همراهان بیماران گلایه دارند. تفاوت کارانه یک پزشک و پرستار گاه به ۴ میلیون تومان می‌رسد.
پرستاران می‌گویند که تمام اقدامات درمانی بعد و قبل از عمل برعهده آنهاست. آنها اغلب باید به جای پزشک، مسئولان تغذیه، خدمات مددکاری و سایر پرسنل بیمارستان، جوابگوی بیماران و همراهان آنها باشند. گاه پرستاران مورد خشونت و مواخذه بیماران یا همراهان آنها قرار می‌گیرند بدون این‌که در کار خود اهمال کرده باشند.
سنگینی این وظایف در کنار دستمزد اندک و نبود مشوق‌های مالی و شغلی ، بسیاری از پرستاران را ناگزیر از ترک حرفه خود و جستجوی کار در کشوری دیگر می‌کند.
از بین کشورهایی که پرستاران ایرانی را جذب می‌کنند، کانادا با ۴۷ درصد و امارات متحده عربی با ۳۳ درصد بیشترین آمار را به خود اختصاص داده‌اند.
این در حالی است که نایب رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ایران معتقد است که تربیت بیش از حد پرستار یا به عبارت دیگر، مازاد پرستار در ایران دلیل اصلی مهاجرت این قشر است.
علی کائیدی تاکید کرده که مسئولان باید به جای افزایش آمار فارغ التحصیلان، به فکر افزایش کیفیت آموزش در کشور باشند.
اما محمد شریفی، دبیرکل خانه پرستار ایران در واکنش به این سخنان تصریح کرده که علاوه بر دستمزد به مراتب بالاتر، کارآمدی و تبحر پرستاران ایرانی است که کشورهای زیادی را به صرافت جذب آنها می‌اندازد.