دشواری‌های سرویس امنیتی-اطلاعاتی آلمان در دوران کرونا
۱۳۹۹ دی ۲۸, یکشنبه
سرویس امنیتی-اطلاعاتی آلمان (BND) مانند سایر نهادهای امنیتی جهان دائما در حال جمع‌آوری اطلاعات در مورد سایر کشورهایی است که از نظر سیاست خارجی و امنیتی برای جمهوری فدرال آلمان از اهمیت برخوردارند. این نهاد ماهانه حدود ۴۰۰ گزارش و تحلیل درباره مناطق بحرانی، تهدیدهای تروریستی، جاسوسی سایبری، مهاجرت و برنامه هسته‌ای ایران برای دولت تهیه می‌کند.
به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
این نهاد فدرال خود تصمیم نمی گیرد که از چه کشورها و سازمان‌هایی اطلاعات به دست آورد و عوامل آن با چه موضوعاتی درگیر شوند. اهداف اطلاعاتی این سازمان در "مشخصات ماموریت دولت فدرال" (Auftragsprofil der Bundesregierung) با اختصار APB تعیین شده است و فهرست اقدامات، مناطق، موضوعات و کشورهای مورد جاسوسی را دفتر صدراعظم مشخص می‌کند. همچنین عمق و گستره اقدامات و تعداد افراد شرکت‌کننده در آنها توسط همین دفتر تعیین می‌شود.
در سال گذشته و با شیوع کرونا برای این نهاد تعیین شد که ابتدا باید فقط روی چند اولویت تمرکز کند و همه موارد دیگر باید کاهش یابد. این تصمیم با هدف به حداقل رساندن خطر ابتلا به کرونا برای کارمندان گرفته شد.
به ویژه این‌که در تیم مدیریتی این نهاد نیز چند مورد ابتلا به کووید۱۹ مشاهده شد؛ آزمایش کرونای توماس هالدنوانگ، رئیس سازمان و معاونین او مثبت از آب در آمد و همه آنها مجبور شدند به قرنطینه بروند. با این حال مجموعه وظایف این سازمان به قوت خود باقی است و از آن کاسته نشده است، همان گونه که تهدیدهای تروریستی کمتر نشده‌اند.
حملات سال گذشته در نیس، وین و درسدن نشان داد که تهدید تروریستی اسلام گرایان همچنان جدی است. هم‌زمان خطر گروه‌های افراطی راست‌گرا و افرادی که به تئوری‌های توطئه اعتقاد دارند، در حال افزایش است. اعتراض به محدودیت‌های دوران کرونا در حال عمیق‌تر شدن است و در میان صفوف انكاركنندگان این بیماری همواره تعداد بیشتری تمایل به استفاده از خشونت از خود نشان می‌دهند. حملات سایبری نیز وجود دارد که اخیرا تولیدکنندگان واکسن را هدف قرار دادند.
فقط نیمی از کارکنان قادر به کار تمام وقت هستند
به منظور جلوگیری از خطر ابتلا به کرونا کارمندان در شیفت‌های مختلف کار می‌کنند تا از حضور هم‌زمان تعداد زیادی از کارکنان در ادارات جلوگیری شود. اما معنای عملی این محدودیت این است که اغلب فقط نیمی از کارکنان قادر به کار تمام وقت هستند.
طبیعی است که برخی از کارمندان میتوانند به راحتی از خانه کار کنند. در موارد اضطراری نیز آنها میتوانند در هر زمان به کار خود بازگردند. اتفاقی که سال گذشته کمی قبل از کریسمس و زمانی رخ داد که یک سرویس خارجی، گفتگوی مشکوک یک جوان سوری از برلین را گزارش کرد که در آن گفته شده بود طرح حمله‌ای را ریخته است. در آن شب ماموران امنیتی به آپارتمان این جوان هجوم بردند و آنرا جستجو کردند. بعدا روشن شد که هیچ تهدید تروریستی مشخصی وجود نداشته است.
تماس و نشست‌های مجازی رمزگذاری شده با همکاران
بخش عمده‌ای از جلسات فقط از طریق کنفرانس‌های ویدئویی یا تلفنی برگزار می‌شود. روسای سرویس‌های مخفی صبح سه‌شنبه هر هفته در مورد موضوعات مهم به صدراعظم اطلاع می‌دهند. این کار برخلاف گذشته دیگر به شکل حضوری و از درون یک اتاق غیرقابل شنود انجام نمی‌شود و اکنون از طریق کنفرانس‌های اینترنتی رمزگذاری شده صورت می‌گیرد.
در سال گذشته تعداد زیادی کنفرانس‌های بین‌المللی و نشست‌های کاری با سرویس‌های امنیتی و شرکای خارجی لغو شد. بسیاری از سفرهای کارمندان سرویس امنیتی-اطلاعاتی آلمان، به ویژه به ایالات متحده آمریکا و جنوب شرقی آسیا انجام نشد. محدودیتی که به ضرر تبادل اطلاعات و جمع‌آوری مخفی اطلاعات است.
کارکنان این نهادها نیازمند بهره‌گیری از امکانات مسافرت و جابجایی آزادانه هستند و محدود شدن شدید ترافیک هوایی، کنترل مرزی و مقررات سختگیرانه ورود به بسیاری از کشورها، شرایط خوبی برای انجام ماموریت کارکنان سرویس‌های مخفی نیستند که همواره باید به شکل نامحسوس عمل کنند و می‌خواهند تا آنجا که ممکن است رد پایی از خود به جای نگذارند.
جاسوسان مجازی
قرنطینه شهرها معنایش این است که تعداد افراد بسیار کمتری در خیابان‌ها هستند و خطر کشف مامورانی که در حال کنترل یک مکان یا یک نفر هستند افزایش می‌یابد. از سوی دیگر اسلام گرایان و گروه‌های نئونازی نیز دیگر از مساجد یا مکان‌های همیشگی خود استفاده نمی‌کنند بلکه زمان زیادی را در خانه می‌گذرانند. به این ترتیب عمده فعالیت آنها در فضای مجازی و پای کامپیوتر است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در این شرایط سر درآوردن از این که آنها با چه کسی گفتگو می‌کنند و در مورد چه چیزی بحث می‌کنند، یا این که چه کسی بیشتر در خطر افراطی شدن است، برای سرویس امنیتی-اطلاعاتی آلمان دشوارتر شده است. این نهاد با کمبود اختیارات و ابزار فنی برای نظارت بر ارتباطات رمزگذاری شده روبروست و به طور فزاینده‌ای به "جاسوسان مجازی" متکی است که بتوانند فعالیت‌های افراط گرایان را در اینترنت کنترل کنند.
یکی از مهم‌ترین منابع اطلاعاتی برای این نهاد، جاسوسان و خبرچین‌های جذب شده از گروه‌های افراطی است. اما نکته مهم این است که کنترل مجازی این افراد کار ساده‌ای نیست و برای ارزیابی از یک فرد و کار او دیدار حضوری ضروری است. کارکنان سرویس اطلاعاتی آلمان برای ارزیابی از منبع اطلاعاتی خود باید بتوانند او را ببینند و ارزیابی فعالیت‌های او تنها از طریق تلفن ساده نیست.