درگذشت ملی پوشان نوجوان جودو در سانحه‌ی سقوط هواپیما<br> گفت‌وگو با علی چالاک، جودوکار تیم ملی بزرگسالان ایران

تیم ملی جودوی نوجوانان ایران به منظور حضور در اردوی تداراکاتی ایروان در هواپیمای سقوط کرده‌ی عازم ارمنستان بود. این ورزشکاران پس از انجام این اردو قصد شرکت در مسابقات جهانی مجارستان را داشتند.

علی چالاک که یار هم‌باشگاهی چندین تن از قربانیان تیم ملی نوجوانان ایران است و همچنین در گذشته زیر نظر مربیان این تیم تعلیم دیده بود، در زمینه‌ی این سانحه‌ی ناگوار با بخش فارسی دویچه وله به گفت‌وگو پرداخته است.

دویچه وله: آقای علی چالاک، ملی‌پوش وزن منهای شصت کیلوگرم تیم ملی جودوی بزرگسالان ایران، بخاطر درگذشت تمامی ملی‌پوشان تیم ملی جودوی نوجوانان ایران در سانحه‌ی هواپیمایی امروز چهارشنبه تسلیت می‌گویم. تیم ملی جودوی نوجوانان ایران جهت شرکت در مسابقات بین‌المللی ارمنستان راهی شهر ایروان بود. وحال تمامی این ورزشکاران نوجوان ایرانی جان خود را از دست دادند. علی‌جان، تو خودت چه شناختی از بازیکنان و کادر فنی تیم ملی جودوی نوجوانان ایران داشتی که دیگر در میان جامعه‌‌ی جودوی ایران نخواهند بود؟

با تشکر از پیگیری شما و اینکه شما هم خودتان را از ما می‌دانید و ناراحت هستید. این خبر واقعا باعث ناراحتی جامعه‌ی جودو و کل جامعه‌ی ورزشی و ایران شد. ظاهرا علت حادثه نقص فنی هواپیما بوده و ما هم از این حادثه ناراحت هستیم. دو نفر از مربی‌های خوب‌مان به اسم آقای علی بهرامی و علی محدث در این پرواز بودند که فوت شدند، یک نماینده‌ی سازمان و هشت نفر از بچه‌های نوجوانان تیم ملی هم در آن میان بودند.

آیا خودت هم در کنار این نوجوانان ورزشکار ایران در اردوهای مشترک جودو شرکت کرده بودی؟

بله. این دو مربی از مربیان واقعا خوب تیم ملی و فدراسیون بودند که زحمت مربی‌گری و تیم ملی بزرگسالان را هم بر عهده داشتند. واقعا مربیان خوبی بودند و از اعضای زحمتکش و مجرب فدراسیون بودند. چهارنفر از این بچه‌ها به اسم آقای زینی‌وند و مصیب عزیزاللهی عضو تیم پارس جنوبی بودند که در تیم ملی برای ما مسابقه می‌دادند. و من هم خیلی ناراحت شدم. برادر یکی از دوستان خوبم به اسم آقای وحید بنا، بحسین بنا، در این سانحه فوت شدند. خود آقای بنا، بیست روز دیگر مسابقه دارد که من فکر نمی‌کنم با این روحیه و با این خبر بد بتواند حرکت خوبی داشته باشد. من هم تماس گرفتم و خودم را در غم او شریک دانستم و ابراز ناراحتی کردم.

تیم‌های ملی جودوی ایران در رده‌های سنی مختلف در سال جاری نیز به مسابقات متفاوت بین‌المللی اعزام خواهند شد. به نظر تو، این اتفاقی که رخ داد، تا چه مقدار می‌تواند انگیزه و روحیه‌ی ملی‌پوشان جودوی ایران را در درازمدت تحت تأثیر قرار بدهد؟

صددرصد تأثیر دارد. اینها سرمایه‌ها و پتانسیل جودوی ما هستند. این بچه‌ها ریشه‌ی ورزش ما هستند. خب ما امثال اینها کم داریم، چه برسد به تیم ملی،. کسانی که برای مسابقات گلچین شدند. کسانی که برای مسابقات خوب بودند. مسلما تأثیر منفی می‌گذارد و تا بخواهیم دوباره اعصاب این بچه‌ها را بسازیم و تحویل جامعه‌ی ورزش بدهیم، خودش سالیان سال طول می‌کشد. ولی خب اتفاقی است که افتاده و من بازهم تسلیت می‌گویم خدمت خانواده‌‌شان و همه‌ی کسانی که ناراحت شدند. انشاالله بتوانیم این خسارتی را که اتفاق افتاده جبران کنیم .

علی‌جان، تو خودت هم چندین بار با تیم ملی جودوی ایران در مسابقات متفاوت بین‌المللی شرکت داشته‌ای. سفرهایی به کشورهای اروپای شرقی، اروپای غربی، آسیا و غیره کرده‌ای. آیا خودت هم وقتی که مسافر هواپیماهای توپولف بودی و به سوی یکی از کشورهای حومه‌ی روسیه در حال سفر بودی، اضطراب و ترس داشته‌ای؟ با توجه به اینکه هواپیماهای توپولف ضریب سقوطشان خیلی بالاست و هواپیماهای مطمئنی نیستند!

بله. خب ما کلا استرس داریم. ما هم ترس داریم. ولی خب گفتم خدا را شکر قسمت ما نبوده، قسمت این بچه‌ها بوده. منظور اینکه اشکال از ما نیست، اشکال از هواپیماهای نامناسب و غیراستاندارد در این مملکت است. حالا ما کاری به جودو و ورزش ندارم. ما برای هموطنان‌مان، بقیه‌ی افرادی که فوت شدند هم بسیار ناراحت شدیم، چه برسد به جودوکارها. گفتم که این حادثه به خاطر غیراستانداردبودن هواپیماها و نامطمئن بودنشان اتفاق افتاده است.

به نظر تو چه کسی باید پاسخگوی جان از دست رفته‌ی قربانیان این سانحه باشد؟

نمی‌دانم. ولی امثال کسانی که... گفتم این پیشامدی‌است که رخ داده و می‌توانسته برای هر کسی پیش بیاید. ولی خب ما می‌توانیم بگوییم اشکال فنی بوده و انشاالله که چنین بحثی دیگر پیش نمی‌آید و... نمی‌دانم چه کس خاصی باید جوابگوی این حادثه باشد. من نمی‌دانم.

در حال حاضر خودت را داری برای چه مسابقاتی آماده می‌کنی؟

من عضو تیم ملی شده‌ام. باید برای مسابقات جهانی انشاالله ببینم، تا در مسابقات جهانی بتوانم پرچم مملکتم را بالا ببرم.

گزارش و مصاحبه: فرید اشرفیان

تحریریه: کیواندخت قهاری