1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

جنگ در غزه و جبهه‌‌‌‌بندی‌های متفاوت

۱۳۸۷ دی ۲۰, جمعه

جنگ در نوار غزه سبب نزدیکی بیشتر میان نیروهای تندرو، اعم از شیعه و سنی، در منطقه شده است. جمهوری اسلامی ایران در پی دستیابی به اهداف سیاسی خود به‌عنوان حامی مردم فلسطین، نقشی مهم در جنگ کنونی بازی می‌کند.

https://p.dw.com/p/GUhN
جنگ در غزه، صحنه اتحاد نیروهای مختلف منطقه
جنگ در غزه، صحنه‌ی اتحاد نیروهای مختلف منطقهعکس: AP

هفته‌نامه "دی تسایت" آلمان پیرامون حمایت این کشور از اسرائیل و راه‌حل‌های جهانی برای پایان‌بخشیدن به جنگ در نوار غزه، گفت‌وگویی با یوشکا فیشر، وزیر امور خارجه سابق آلمان دارد. فیشر ضمن تایید مواضع دولت کنونی آلمان در حمایت از اسرائیل، به ارزیابی اشتباه حماس اشاره می‌کند. به نظر فیشر، حماس گمان می‌برد که با حمله موشکی به جنوب اسرائیل می‌تواند، جنگ لبنان را تکرار کند. وی می‌افزاید، حماس به تناسب نیروها توجه نداشته و غافل از درس‌آموزی اسرائیل از جنگ در جنوب لبنان بوده است. وی همبستگی با اسرائیل را بخشی از مصلحت دولتی یا عقلانیت دولتی در آلمان به شمار آورده و آن‌را موضعی فراحزبی در آلمان دانست. وی ضمن نگرانی از تلفات انسانی در نوار غزه، به حفظ امنیت اسرائیل و دفاع مشروع از مناطق جنوبی این کشور اشاره کرد. به نظر وی، تصویر خطایی از نزاع خاورمیانه در آلمان وجود دارد. پذیرش این موضع که فلسطینی‌ها قربانی و اسرائیلی‌ها مقصر هستند، دامی برای سیاست آلمان خواهد بود.

هفته‌نامه "دی تسایت" در گزارشی دیگراز بیروت، به پشتیبانی ایران، سوریه و حزب‌الله از حماس می‌پردازد. به نظر این روزنامه هم‌اکنون گروه‌های کوچک شبه نظامی حماس و حزب‌الله، نظر جهانیان را به خود معطوف کرده‌اند. با توجه به طرفداری مسلمانان شیعه از جنبش سنی حماس، ظاهراً همبستگی‌ای میان آنان برقرار شده است که در چارچوب رقابت میان دو کشور تندرو ایران و عربستان سعودی، به عنوان رهبران مسلمانان شیعه و سنی، نمی‌گنجد. این روزنامه به نقل از یک جامعه‌شناس عرب درباره اتحاد چهارگانه میان ایران، سوریه، حزب‌الله و حماس می‌نویسد که این اتحاد مبنایی مذهبی و عقیدتی ندارد. این همکاری تنها در مخالفت با آمریکا و اسرائیل شکل گرفته و بیشتر بر اساس مصلحت است. نزاع در فلسطین تنها کالایی سیاسی برای این اتحاد چهارگانه محسوب می‌شود. به نظر این جامعه‌شناس عرب، در صورت موفقیت "قرارداد اسلو" میان فلسطین و اسرائیل در سال ۱۹۹۳، شاید تشکیل چنین اتحادی اصولاً به‌وقوع نمی‌پیوست.

روزنامه "زود دویچه تسایتونگ" در تفسیر خود به ریشه‌های نزدیکی و چگونگی پیوند میان ایران شیعه و جنبش سنی حماس پرداخته است. به نظر این روزنامه، ایران در آغاز قادر به نفوذ در گروه‌های فلسطینی نبود. تنها پس از دستگیری ۴۱۵ نفر از رهبران و فعالان جنبش حماس از سوی اسرائیل و اخراج آنان به سوریه، امکان ارتباط میان ایران و نیروهای فلسطینی به‌وجود آمد. از آن پس ایران از طریق حزب‌الله امکانات مالی، لجستیکی و نظامی در اختیار حماس قرار داد. به نظر این روزنامه، این دلیلی برای محبوبیت ایران در میان فلسطینیان است. به نظر این روزنامه، اگر ایران به‌طور جدی خواستار تغییری استراتژیک در نوار غزه بود، می‌توانست با تحویل موشک‌های سبک زمین به هوا، برتری هوایی اسرائیل را مختل سازد. آمریکا در زمان اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ، با ارسال موشک‌های تک‌‌نفره "استینگر" به شورشیان افغانی، برتری هوایی شوروی را از میان برداشت. در پایان این گزارش آمده است که از آغاز جنگ اخیر تاکنون، حمایت ایران از فلسطین تنها جنبه نمایشی داشته است.