جلوههای مد سازگار با محیط زیست در برلین
۱۳۹۱ اسفند ۱۹, شنبهسالها است که صنایع غذایی با سرعتی سرسامآور محصولاتی تولید میکنند که هم برای محیط زیست و مصرفکننده ناسالم است و هم راه را برای سوء رفتار با حیوانات باز میکند.
اما اخیرا در پرتو افزایش آگاهی زیستمحیطی، محصولاتی وارد بازار شده که نام ارگانیک یا بیو را یدک میکشد.
در سالهای اخیر مردم به تدریج توجه بیشتری به این پرسش نشان دادهاند که چه چیزی را به نام غذا وارد بدن خود میکنند؟ اما اینک پرسشی دیگر پا به میدان گذاشته است. این که چه چیزی را به نام لباس بر بدن خود تحمیل میکنیم؟
در برلین، شهری که دو بار در سال در آن هفته مد جریان دارد، گرایشی رو به افزایش است. در این شهر تمایل به لباسهای سازگار با محیط زیست جان گرفته و آهسته آهسته راه خود را به نمایش مدهای لباس گشوده است.
این گرایش حتی به مراسم اروپا و شمال آمریکا وارد شده و بر روی فرش قرمز لباسهایی بافته از الیاف سازگار با محیط زیست، برگرفته از بامبو، شیر و علف دریایی به نمایش در آمده است.
کلید پوشش سالم
گریون پیلتس فان در گرینتن (Gereon Pilz van der Grinten) طراح و کارشناس مهندسی معماری که جای خالی شبکه طراحان مد سازگار با محیط زیست را در برلین تشخیص داده بود، تصمیم گرفت با ایجاد یک شبکه راه را برای این نوع از مد باز کند.
این شبکه که The Key.to یا "کلید" نام دارد از سال ۲۰۰۹ به بعد به سکویی مستقل و جهانی برای نمایش مد و پوشش سبز در هفته مد برلین تبدیل شده است.
فان در گرینتن میگوید، باید به این فرایند نگاهی کلی داشت، چون سازگاری با محیط زیست تنها به این معنی نیست که در لباسهایمان الیاف سمی به کار نرود.
او توضیح میدهد: «این یعنی همه این زنجیره تا زمانی که لباس به تن شما رفته و بر پوستتان لمس میشود باید سالم و عادلانه باشد.»
دو بار در سال یک بار در ژانویه و یک بار در ژوئیه به مدت سه روز و نیم برلین صحنه نمایش بیش از ۵۰ مد از دست کم ۱۵ کشور دنیا میشود. ۷۰ درصد لباسهای به نمایشدر آمده از دیگر کشورها و ۳۰ درصد متعلق به آلمان هستند.
فان در گرینتن معتقد است، آلمان در زمینههای بازاریابی و درک مشتری در صنعت مد زیستمحیطی پیشرفت خوبی داشته ولی در زمینه طراحی این نوع مد نسبت از کشورهایی مانند بریتانیا و هلند عقبتر است.
صنعت مد، از مخربترین صنعتها
گریون پیلتس فان در گرینتن، طراح و کارشناس مهندسی معماری میگوید، کارشناسان مد زیستمحیطی بیشتر کسانیاند که از آگاهی اجتماعی برخوردار بوده و در صددند، صنعت مد را تغییر دهند.
با این حال تولید پوشش سبز نیز مشکلاتی بر سر راه خود دارد، از جمله اینکه تولید این نوع لباسها گران تمام میشود.
فان در گرینتن با خاطرنشان ساختن همین موضوع و اشاره به کاربرد سموم در صنایع نساجی ادامه میدهد: «اگر شما بخواهید لباسی به تن کنید که سالم باشد باید پول بیشتری هم بپردازید.»
برای نمونه باید برای تیشرتی که به طور معمول ۵ یورو میارزد، در صورت زیستمحیطی بودن ۲۵ یورو پرداخت.
تنها ۷ درصد محصولات غذایی سازگار با محیط زیستاند و میزان محصولات سبز در صنعت مد از این هم کمتر است و بالغ بر ۳ درصد میشود.
لباسهای سازگار با محیط زیست از الیاف طبیعی ساخته میشود. برخی از شرکتها در این عرصه روشهای خلاقانهای به کار بردهاند. آنها از الیافی استفاده میکنند که از ریشههایی مانند بامبو یا اکالیپتوس ترکیب شده با علف دریایی ساخته شده است.
ابریشم سویا که حاوی مواد معدنی مفید برای جریان خون است نیز از این دسته به حساب میآید. بعضیها هم در صنعت مواد آرایشی از موادی استفاده میکنند که پوست را تغذیه کرده و غنی میسازد.
دانشگاه بینالمللی هنر مد برلین
دانشگاه بینالمللی هنر مد برلین برنامهای را در سال ۲۰۱۱ تدوین کرده که "پایداری در مد" نامیده میشود.
فریدریکه فن ودل ـ پارلو(Friederike von Wedel – Parlow)، مدیر این برنامه میگوید: «لازم بود برنامهای ایجاد شود که در آن دورنمایی ۳۶۰ درجه از مد وجود داشته باشد.»
در این برنامه به طراحان امکان داده میشود که پروژههای شخصی خود را عملی کنند. این پروژه میتواند از سفر به نپال و بافت الیاف موز با دستگاههای ساده تا تولید کفش کتانی با کفی قابل بازیافت را شامل شود.
او میافزاید: «ما میتوانیم هماکنون تغییر ایجاد کنیم... یا اینکه صبر کنیم تا زمانی که منابع بسیار گران شود و دیگر در دسترس نباشد. ما الان از این آگاهی برخورداریم، پس بهتر است که شروع کنیم.»
طرفداران پوشش سبز میگویند، قصد ندارند که دنیا را با مد خود خراب کنند، چرا که سازگاری با محیط زیست نمیتواند تخریب دنیا باشد.