جایگاه بنفش آزادی؛ دیداری کم اهمیت با حواشی پررنگ
۱۳۹۸ مهر ۱۲, جمعه
بامداد جمعه ۱۲ مهر، وقتی فروش اینترنتی بلیط بازی تیم ملی ایران با کامبوج آغاز شد، جایگاه‌های مخصوص زن‌ها به سرعت تکمیل شدند. نخست جایگاه آ-۶ سپس بلیط‌های جایگاه آ -۷ ،آ-۸ و آ-۹به فروش رسیدند. این جایگاه‌ها در نمودار خرید با رنگ بنفش مشخص شده‌اند و پر شدن آنها با عناوینی چون "بنفش شدن ورزشگاه" صدر خبرهای ورزشی و اجتماعی قرار گرفت.
بازی تیم‌های فوتبال ایران و کامبوج پنجشنبه ۱۸ مهر در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود و این نخستین مرتبه در عمر جمهوری اسلامی است که زن‌ها می‌توانند به صورت غیرگزینشی برای تماشای بازی بلیط بخرند و به استادیوم بروند.
خبرگزاری آلمان در گزارشی می‌نویسد این موفقیت بزرگی در مقابله با تبعیض علیه زنان است و یک پیروزی در برابر روحانیون تندرو که سرسختانه با حضور تماشاچیان زن در ورزشگاه‌ها مخالفت می‌کنند.
علاوه بر اعتراض و پیگیری زنان علاقمند به ورزش، تهدید فدراسیون جهانی فوتبال نیز در گشوده شدن درهای استادیوم آزادی به روی زنان موثر بود. تکاپوی مقامات دولتی و ورزشی در ایران برای حضور زن‌ها در ورزشگاه‌ها، پس از خودسوزی سحر خدایاری و پایان مهلت اعلام شده فیفا بالا گرفت. فدراسیون جهانی فوتبال اولتیماتوم داده بود که اگر از ۹ شهریور به بعد، ممنوعیت ورود زن‌ها به استادیوم‌ها ادامه یابد، همه بازی‌های ملی و باشگاهی ایران را تعطیل و تعلیق می‌کند.
دختران علاقمند به فوتبال و کاربران شبکه‌های اجتماعی، با هشتگ "#با من به ورزشگاه بیا" سرگرم ابراز خوشحالی و اظهارنظر در توییتر هستند. تایم‌لاین پر شده است از دخترهایی که بلیط خریده‌اند و شوق و ذوق دارند. برخی از آنها، به دوستانی که تولد دارند، بلیط بازی ایران کامبوج را هدیه داده‌اند و شماری به "دختر آبی" ادای احترام کرده‌اند که حسرت دیدن فوتبال در استادیوم آزادی به دلش ماند.
صبا آذرپیک، روزنامه نگار و جامعه‌شناس می‌نویسد: «ورود زنان به استادیوم‌ها نتیجه کنش مدنی موثر زنان بود. جنبش موثر زنان که "خودجوش و از پایین و در کف خیابان‌ها" شکل گرفت. تحقیر و حبس و مرگ هزینه‌هایی بود که زنان به تنهایی دادند تا حق‌شان را بگیرند. باخت عبرت آموزی برای نهادهای سیاسی و حزبی...»
یک نفر نوشته است آقایان کمی را در اطرافیانش می‌شناسد که اهل استادیوم رفتن باشند اما خانم‌های اطرافش که فوتبالی نیستند، بلیط خریده‌اند.
کاربر دیگری نوشته است: «همه خبرگزاری‌های دنیا بازی ایران کامبوج را پوشش خواهند داد. یک بازی کم اهمیت که حواشی پراهمیتی دارد. شاید پرتماشاگرترین بازی کم اهمیت فوتبال ایران و اولین ورود رسمی زنان به ورزشگاه آزادی.»
یکی دیگر می‌نویسد: «به نظرم چون الان فیفا زوم کرده روی فروش بلیط بدون قید و شرط هر چقدر می‌توانید بخرید چون مجبور میشن هی جایگاه اضافه کنن. نشون بدین که فقط ۳۸۰۰ تا زن طرفدار فوتبال نیستن.»
کاربر دیگری می‌نویسد، شاید در حال حاضر توان تغییر همه قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان را در کشورمون نداشته باشیم، اما همین که سرمان را جلوی هر بی‌عدالتی خم نکنیم؛ قدم بزرگی برداشته‌ایم.
ذوق و شوق‌ها منتقدانی نیز دارد. در یک ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری، حق حضور ۳۵۰۰ تماشاچی زن را داده‌اند. کاربری می‌نویسد: «زنان هم‌چون تمامی عرصه‌های انقلاب دوشادوش مردم، در ۱درصد ورزشگاه چپانده شدند.»
در توییت دیگری، مینا اکبری، کارگردان سینما میگوید: «این لکه کوچک بنفش جایگاه واقعی ما زنان ایرانی است که در کل کشور طی این چهل سال برامون قائل شدند. منتها تا حالا کسی این قدر دقیق با رسم شکل و رنگ تو چشم‌مون نکرده بود...»
یک منتقد دیگر هم میگوید: «وسط ابراز خوشحالی‌هاتون با هشتگ "با من به ورزشگاه بیا" باید عرض کنم که تبعیض جنسیتی هنوز کاملا برقراره چون تفکیک جنسیتی هنوز برقراره... همونطور که آب خوری‌های جداگانه برای سیاهپوست‌ها و سفیدپوست‌ها مصداق تبعیض بود و اپارتاید... اگر به تب راضی بشیم، باز هم ما رو به مرگ می‌گیرند...»