جایزهی صلح نوبل برای رئيسجمهور پیشين فنلاند
۱۳۸۷ مهر ۱۹, جمعهمارتی آهتيساری، رئيسجمهور پیشين فنلاند، برندهی جایزهی نوبل برای صلح شد. کميته نوبل نروژ، این جایزه را به خاطر خدمات این سیاستمدار ۷۱ ساله در جهت حل بسیاری از کشمکشهای بینالمللی به او اهدا کرد. آهتيساری، از جمله، از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ رئیس "گروهکاری بوسنی ـ هرزگوینا" بود و چندی نیز به عنوان فرستادهی ویژهی سازمان ملل در کوزوو مأموریت داشت. یکی از مهمترین ماموریتهای موفقیتآمیز آهتيساری، امضای توافقنامه بین شورشيان جنبش استقلالطلب " آچه" و دولت مرکزی اندونزی در سال ۲۰۰۵ بود. با امضای این توافقنامه، سه دهه درگيری ميان این دو گروه متخاصم پايان گرفت.
استقلال نامیبیا
مارتی آهتيساری از سالها پيش به عنوان نامزد احتمالی جايزه صلح نوبل مطرح بوده است. او پس از اعلام خبر دریافت جایزه در گفتوگویی با رادیو نروژ، از تصمیم کمیتهی نوبل ابراز خشنودی کرد و تلاشهای ۱۳ سالهی خود را برای احراز استقلال نامیبیا، «مهمترین مأموریت خود» نامید. او از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱، فرستادهی سازمان ملل در نامیبیا بود. این مأموریت، سپس تا هنگام استقلال این کشور در سال ۱۹۹۰ تمدید شد. آهتيساری امیدوار است با پول جایزهی نوبل بتواند وضعیت مالی مؤسسهی غیرانتفاعی خود را که به امر گسترش صلح و امنیت در مناطق بحرانی میپردازد، «سر و سامان» دهد.
اهدای جایزه در دسامبر
ارزش جايزهی صلح نوبل، برابر با یک ميليون و چهار صد هزار دلار است. نامزدهای دیگر دریافت این جایزه، هو ایا، یکی از منتقدین رژیم چین و لیدیا یوسوپووا، وکیل متعهد روسی بودهاند. امسال بهطور کلی ۱۹۷ نفر نامزد دریافت جايزه صلح نوبل شده بودند.
مراسم رسمی اهدای جایزهی نوبل به مارتی آهتيساری، در روز ۱۰ دسامبر، روز درگذشت آلفرد نوبل خواهد بود. او که در زمان حیات خود، (۱۸۳۳ ـ ۱۸۹۶) دینامیت را کشف کرد، در وصیتنامهی خود به مجلس نروژ مأموریت داد، سالانه با دادن جایزهی صلح، از سه فرد یا مؤسسهای که برای گسترش آرمانهای بشری تلاش کردهاند، قدردانی کنند.
شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و زنان ایران، این جایزه را در سال ۲۰۰۳ از آن خود کرد. سال پیش، ال گور، نامزد پیشین ریاستجمهوری ایالات متحدهی آمریکا، به خاطر تلاش برای حفظ محیط زیست، موفق به دریافت این جایزه شد.