جایزه جشنواره فیلم کلن برای فیلم "سهیلا شماره ۱۷"
۱۳۹۷ خرداد ۱, سه‌شنبه
پنجمین جشنواره فیلم‌های ایرانی در کلن امسال از ۱۷ تا ۲۱ مه (۲۷ تا ۳۱ اردیبهشت) برگزار شد. امسال برنامه‌ای پربار تر و حال و هوایی حرفه‌ای تر در انتظار سینمادوستان بود که بیشتر آنها ایرانیان مقیم آلمان بودند.
جشنواره امسال برخلاف هر سال که فستیوال در سالن یک موزه برگزار می شد، در یک سینمای قدیمی و شناخته شده به نام اودئون در جنوب شهر کلن برگزار شد. به علاوه جشنواره امسال برای اولین بار سه جایزه با عنوان «فانوس خیال» به فیلم ها اهدا کرد.
جایزه ویژه تماشاگران به فیلم «مَلی و راه های نرفته اش» به کارگردانی تهمینه میلانی اهدا شد. این فیلم مثل تمام کارهای این فیلمساز کارکشته به زنان و مشکلات آنها می پردازد. فیلم با روایت سرگذشت زنی جوان به نقد بیرحمانه مقررات تبعیض آمیز و ساختارهای ظالمانه‌ای می پردازد که زن را تنها و ضربه‌پذیر در برابر فشار جامعه مردسالار قرار می دهند. خانم میلانی هنگام دریافت جایزه ویژه تماشاگران به روی صحنه رفت و ضمن دریافت جایزه از دوستداران خود سپاسگزاری کرد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
جایزه بهترین فیلم بلند جشنواره به فیلم «سهیلا شماره ۱۷»به کارگردانی محمود غفاری تقدیم شد. به نظر هیئت ژوری این فیلم با کاوش در زندگی و تنهایی یک زن، به چندین تابوی شخصی و اجتماعی حمله می کند،بدون آن که لحن شاد و بیان سرزنده خود را از دست بدهد. این فیلم مانند بسیاری از فیلم‌های ایرانی به زندگی زنان در جامعه ای با تحمیلات و فشارهای گوناگون پرداخته،اما در نگاه کاوشگرانه و بیان جسورانه با بسیاری از آنها متفاوت است.
جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره به فیلم «سبز کله غازی» به کارگردانی آرمان خوانساریان اعطا شد. این فیلم، مشکلات بی حد و مرز جوان ایرانی، سختی ها و ناکامی ها و آرزوهای برنیامده او را با لحنی شاد و سرورانگیز روایت می کند.
اعضای هیئت داوران فستیوال، شامل چهار منتقد سینمایی ایرانی و سه منتقد فیلم آلمانی،از این که نمی توانند بیش از یک جایزه اعطا کنند ابراز تاسف کردند،زیرا به نظر آنها در جشنواره چند فیلم درخشان دیگر بود که به خوبی می‌توانستند شایسته جایزه باشند.
آینه ای متنوع از سینمای امروز ایران
جشنواره کلن بر دو هدف یا شعار اصلی تکیه دارد: استقلال فیلمساز از ساختارها و نهادهای حاکم و جوان گرایی.
جشنواره روز پنجشنبه ۱۷ مه برابر ۲۷ اردیبهشت با نمایش فیلم خوک به کارگردانی مانی حقیقی شروع شد. این فیلم با گوشه‌چشمی به قتل دگراندیشان، معروف به قتل‌های زنجیره‌ای، به زبان طنز و مطایبه به سرگذشت برزخی یک کارگردان سینمای ایران می پردازد که از شهرتی به سزا برخوردار اما در حال حاضر مجوز کارگردانی ندارد. او از استعداد بالایی برخوردار است،اما در عین حال در خودشیفتگی حد و مرز نمی شناسد، تا آنجا که وقتی برخی از همکاران فیلمساز او به دست یک قاتل حرفه ای با اسم رمز «خوک» کشته می‌شوند، او به شدت از این ناراحت است که چرا قاتل به سراغ او که از تمام قربانیان فیلمساز مهمتری است،نیامده است؟
خوک پیش از این در جشنواره سینمایی برلین به نمایش در آمد و به خاطر لحن افشاگرانه و طنز جسورانه‌اش با استقبال زیادی مواجه شد.
در روزهای بعد فیلم‌های دیگری در جشنواره کلن به نمایش در آمدند از جمله:
فیلم «خانه» (ائو) به کارگردانی اصغر یوسفی‌نژاد، یک فیلم خانوادگی تکان دهنده که دستمایه‌ای قوی را با سبک و زبانی موثر روایت می‌کند. ساختار زمانی - مکانی فیلم سنجیده است و به بهترین وجهی در خدمت داستان پرتنش فیلم که پیرامون مرگ مشکوک پدر پیر خانواده است، تصویر می شود. نکته جالب در این فیلم آن است که گفتار آن یکسره به زبان آذری است.
فیلم «اسرافیل» به کارگردانی آیدا پناهنده،در شرایطی بازتر می‌توانست یک مثلث عشقی باشد‌اما در شرایط سینمای ایران، تبدیل به روایتی متوازی از سرنوشت غم انگیز دو زن شده که یکی در پایتخت بزرگ و دیگری در شهری کوچک به امید ازدواج با مردی که از کانادا به میهن برگشته،زندگی‌شان یک چند از امید رنگ می گیرد،اما به زودی بار دیگر در یاس و تلخکامی فرو می رود.
فیلم «رگ خواب» به کارگردانی حمید نعمت الله از دیگر فیلم‌های مطرح این جشنواره بود که به ویژه به خاطر نقش‌آفرینی لیلا حاتمی مورد استقبال زیادی قرار گرفت.
فیلم «تابستان داغ» به کارگردانی ابراهیم ایرج‌زاد، شرایط نابسامان اجتماعی را با نگاه عمیق انتقادی کاویده است. فشارهای اقتصادی و مناسبات نابهنجار، هم زندگی و آرامش بزرگسالان را زیر فشارهای طاقت شکن می فرساید و هم گل زندگی کودکان را پرپر می کند.
فیلم «کله سرخ» نخستین فیلم بلند کریم لک زاده است که پیش از این با چند فیلم کوتاه، ذوق و استعداد خود را در ترسیم سیمای انسان‌های تکرو و افراد منزوی نشان داده است.
فیلم «هجوم» را شهرام مکری ساخته است،مهمان ویژه جشنواره کلن که با ساخته‌های جسورانه و نوگرای خود توجه زیادی برانگیخته است.
«هرمز و هندی» به کارگردانی عباس امینی نیز از فیلم‌های جذاب جشنواره بود. امینی در این دومین فیلم بلند خود بار دیگر به زادوبوم خود،محیط گرم و پرهیجان جنوب ایران برگشته و داستان زوجی جوان را روایت کرده است که در جزیره هرمز بنا به سنت‌های قبیله‌ای با هم ازدواج می‌کنند. فیلم نمایشی موفق در برلیناله را تجربه کرده است.
«فراری» به کارگردانی علیرضا داودنژاد، برشی پراحساس از امیدهای ناکام و آرزوهای بربادرفته نسل جوان ایران است که با آرزوهایی بیکران در تنگنای کمبودها و حسرت‌های نافرجام گرفتار شده است.
«لرد» به کارگردانی محمد رسول‌اف،آخرین فیلم جشنواره بود که شامگاه دوشنبه (۲۱ مه) به نمایش در آمد. این فیلم که خارج از مسابقه به روی پرده رفت،سال گذشته جایزه «نوعی نگاه» را در جشنواره کن از آن خود کرد.
فیلم زندگی یک خانواده کوچک را در شمال ایران تصویر می‌کند که زیر چرخ دنده مناسبات غلط، فشارها و ستم‌های اجتماعی و فساد اداری له و لورده می‌شود. فیلم لرد در ایران توقیف شده و سازنده آن نتوانست در جشنواره حضور یابد.