تصاویری از شعله‌های خشم در ایران
نسلی خشمگین به خیابان‌ها آمده است. باید توجه داشت تاریخ تولد همه این جوانان معترض که در خیابان‌ها خشم‌شان شعله می‌کشد و ساختارشکنی می‌کنند بعد از انقلاب اسلامی سال ۵۷ است.
اخبار و ویدئوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی حاکی از آن است که اعتراضات در تهران، دماوند، شاهین‌شهر، اراک، قزوین، ساوه، آمل، همدان، کرج، تویسرکان، مراغه، ایذه، بهشهر، کرمانشاه، سنندج، خوی، الیگودرز و چند شهر دیگر ادامه یافت و در اکثر موارد با دخالت مأموران امنیتی به خشونت گرایید.
در شبکه‌های اجتماعی ویدئویی مربوط به "حمله به پایگاه گردان امام علی بسیج" در شاهین‌شهر اصفهان دیده می‌شود. طبق همین خبر‌ها، در برخی شهرها شعارهای "استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی"، "جمهوری اسلامی مرگ به نیرنگ تو"، "مرگ بر دیکتاتور" و "می‌میریم، می‌میریم، ایران رو پس می‌گیریم" شنیده می‌‌شد. همچنین علیه آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز شعارهایی داده شد.
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در دومین سخنرانی خود پس از آغاز تجمع‌های اعتراضی روز دوشنبه (۱ ژانویه/ ۱۱ دی) در جلسه‌ای با روسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی گفت: «ملت ما یک اقلیت و گروه کوچک را که شعار خلاف قانون و خواست مردم بدهند و به مقدسات و ارزش‌های انقلاب توهین و تخریب اموال عمومی بکنند، به خوبی جمع می‌کند».
حسین شریعتمداری، مدیر مسئول و نماینده ولی فقیه در روزنامه کیهان، خطاب به معترضان نوشت که برای "این جرثومه‌های فساد و تباهی و پیاده‌نظام مفلوکی که به نیابت از دشمنان ملت به خیابان آمده‌اند فقط یک "یا حیدر" بسیجیان کافی است".
محمدعلی ابطحی، سیاستمدار اصلاح‌طلب، در تلگرام نوشت: «مقامات آمریکایی و اسرائيلی و فرح پهلوی و بن سلمان و تکفیری‌ها با حمایت‌های کورشان و بخشی از تظاهرکنندگان که بی‌هدف و بدون خواسته مشخص اصل نظام را نشانه رفته‌اند و به خشونت‌های غیرقابل توجیه رو آورده‌اند همه دست به دست هم داد‌ه‌اند تا مطالبات به‌‌حق اقتصادی و مدنی مردم نادیده شود.»
محمود صادقی نماینده مجلس در توئیتر خود نوشته است:« به جای پررنگ کردن نقش بیگانگان و تحریکات خارجی در اعتراضات، به عوامل مأیوس شدن مردم و فاصله گرفتن آنها از حاکمیت بیاندیشیم.»
صادق آملی لاریجانی، رئيس قوه قضائیه، گفت که خسارت زدن به اموال عمومی و مردم غیر قابل قبول است و دادستان‌های کل کشور باید به موضوع ناآرامی‌های اخیر وارد شوند.
با مطرح شدن موضوع "خسارت زدن به اموال عمومی" از سوی معترضین خشمگین در رسانه‌های رسمی، شبکه‌های مجازی پر شد از جواب‌هایی از این دست:«سال ۵۷ این کار اسمش تظاهرات مردم بود، سال ۹۶ اسمش شده تخریب اموال عمومی!!! اختلاس پول مردم و دکل نفتی و تخریب محیط زیست و دریاچه ارومیه و ... جزو تخریب نیست».
عکس‌العملی دیگر از معترضین در شبکه‌های اجتماعی در رابطه با موضوع "خسارت زدن به اموال عمومی" که در رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی عنوان شد.
در پنجمین روز از اعتراضات سراسری در ایران، آمار متناقضی از تعداد کشته و دستگیر شدگان اعلام شده است. تلویزیون دولتی ایران روز دوشنبه (۱۱ دی / ۱ ژانویه) از کشته شدن شش تن در شهر تویسرکان و سه تن در شاهین شهر اصفهان گزارش داد. به این ترتیب آمار کشتگان اعتراض‌های اخیر بر اساس گزارش‌های رسمی به ۱۵ نفر رسیده است.
برخی از تحلیل‌گران معتقدند حرکت‌های اعتراضی را اصولگرایان در خراسان با شعار علیه روحانی آغاز کردند که با "نه به گرانی" جنبه صنفی داشت. ولی تحولات سریعا از کنترل آنها خارج شده و نیروهای متفاوتی به این حرکت پیوسته‌اند و ماهیت شکستن ساختار جمهوری اسلامی به خودش گرفته است.
گرچه مطالبات معیشتی و صنفی محور کارگرانی که دستمزد معوقه دارند یا مال‌باختگان موسسه‌های مالی در ماه‌های اخیر شدت یافته اما شعارهایی همچون "خامنه‌ای حیا کن، مملکتو رها کن"، "مرگ بر دیکتاتور"، "مرگ بر روحانی" و "اصلاح‌طلب اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا" نشان از عبور سیاسی معترضین خشمگین از چارچوب ساختار جمهوری اسلامی دارد.
تاریخ تولد همه این جوانان معترض که در خیابان‌ها خشم‌شان شعله می‌کشد بعد از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ است. در اعتراضات دهه‌های شصت تا هشتاد روحانیت، علی خامنه‌ای و ساختار حکومت جمهوری اسلامی مستقیما هدف قرار نگرفته بود. شعار‌ها نشان می‌دهند که معترضان از وضعیت موجود خسته‌اند و دریچه‌ای برای تغییر در سیاست‌های حکومت نمی‌بینند.