تأیید رسمی نقش عمده مرتضوی در حادثه کهریزک
۱۳۸۸ دی ۲۰, یکشنبهکمیتهی مجلس، ویژهی پیگیری وضعیت بازداشتشدگان حوادث پس از انتخابات، روز یکشنبه (۲۰ دی / ۱۰ ژانویه) گزارش مشروح خود را تقدیم مجلس کرد.
در این گزارش تأکید شده که انتقال بازداشتشدگان ۱۸ تیر به کهریزک به دستور و اصرار دادستان وقت تهران، سعید مرتضوی، انجام گرفته و دستگاه قضایی باید پاسخگوی وقایع به وجود آمده باشد.
کمیتهی پیگیری وضعیت بازداشتشدگان انتخاباتی متشکل از اعضای کمیسیونهای امنیت ملی، قضايی، بهداشت و درمان و آموزش و تحقیقات بوده و در تاریخ پنجم مردادماه تشکیل شده است.
کمیته پیگیری میگوید در روز دوشنبه، ششم مردادماه، جلسهای با حضور دادستان وقت عمومی و انقلاب تهران، قاضی مرتضوی، تشکیل داده و از وی گزارشی از روند دستگیریها و بازداشتیها که تعدادشان در آن زمان ۳۹۰ نفر اعلام شد دریافت کرده است.
مرتضوی علت کشته شدن محسن روحالامینی، محمد کامرانی و امیر جوادیفر را طبق گزارش پزشکی قانونی، مننژیت عنوان کرده است. وی در پاسخ به این پرسش که به چه دلیل بازداشتشدگان ۱۸ تیر به بازداشتگاه کهریزک منتقل شدند، گفته که شرایط این بازداشتگاه استاندارد و مناسب است و «فقدان ظرفیت زندان اوین» اصلیترین دلیل انتقال بازداشتیها به کهریزک بوده است.
هیأت تحقیق میگوید، روز سهشنبه، هفتم مردادماه، به زندان اوین مراجعت و با ۶۰ زندانی که از کهریزک به آنجا منتقل شده بودند گفتوگو کرده است. زندانی شدن ۱۴۷ نفر در یک مساحت کم، عدم وجود تهویه، فقدان آب و غذای مناسب، شنیدن فحشهای رکیک، کلاغپر رفتن همراه با ضرب و شتم، همجواری با اراذل و اوباش و تحقیر، شکایت مشترکی بود که اکثر این زندانیان بیان داشتند.
این کمیته در گزارش خود میافزاید، زندانیان اوین هیچ گونه شکایتی از این زندان و مأموران و مسئولان نداشتند، در حالیکه اکثر زندانیان کهریزک از برخورد نامناسب در این بازداشتگاه سخن گفتند.
«پر بودن ظرفیت اوین صحت نداشت»
مسئولان زندان اوین به کمیتهی تحقیق گفتند که انتقال بازداشتشدگان ۱۸ تیرماه به بهانه فقدان جا و ظرفیت در زندان اوین مطلب صحیحی نیست. زندان اوین کاملا آمادگی پذیرش آن بازداشتشدگان را داشته است.
کمیتهی پیگیری مجلس با اشاره به بررسیهای انجام شده مینویسد، کهریزک به منظور نگهداری اراذل و اوباش و فروشندگان کلان مواد مخدر ایجاد شد که به مرور زمان سایر زندانیان نیز به آن راه یافتهاند. در همین رابطه دربین، رئيس دفتر ویژهی ریاست وقت قوهی قضائیه در تاریخ ۱۷ بهمن ۸۶ در نامهای به رییس سازمان زندانها و مرتضوی خواستار آن میشود که «هیچ متهمی از حوزههای دیگر بدون هماهنگی با دادستان تهران به این بازداشتگاه اعزام نشوند».
همچنین فرماندهی انتظامی تهران در ۵ اردیبهشتماه ۸۸ نامهای به مرتضوی ارسال کرده مبنی بر اینکه کهریزک طبق تدابیر قبلی باید محل نگهداری اراذل و اوباش و موادفروشان و مجرمین خطرناک باشد، «در حالیکه دادسراها بیرویه هر نوع متهم را اعزام میکنند». وی از مرتضوی میخواهد که فقط متهمین مذکور اعزام شوند.
کمیته با اشاره به اصلیترین دلیل ایجاد بازداشتگاه کهریزک، انتقال بازداشتشدگان پس از انتخابات به این بازداشتگاه را غیر قابل توجیه میداند و میگوید، دستگاه قضا باید پاسخگو باشد.
به گفتهی کمیته، ۱۴۷ تن از بازداشتشدگان در روز ۱۹ تیرماه به دستور دادستان وقت تهران به کهریزک اعزام میشوند. کمیته میافزاید، اگر چه اعزام این افراد به کهریزک حتی در صورت فقدان ظرفیت زندان اوین هم قابل توجیه نیست، اما مسئولان زندان اوین اذعان داشتهاند که زندان اوین ظرفیت پذیرش بازداشتشدگان را داشته است. ضمن آنکه مسئولان بازداشتگاه کهریزک با این عنوان که ظرفیت پذیرش این تعداد را ندارند ابتدا از پذیرش آنها سرباز زده و بازداشتشدگان ساعتی در بیرون از بازداشتگاه معطل ماندند اما به دلیل اصرار مقام قضایی دستوردهنده مجبور به پذیرش آنها میشوند.
«دل رهبر معظم انقلاب به درد آمد»
گزارش میافزاید که بازداشتشدگان در سالن کوچک قرنطینه به مساحت ۷۰ متر جای داده شده و طی ۴ روز در شرایط بسیار سخت و بد آب و هوا در گرمای تابستان بدون تهویه و امکانات بهداشتی، غذایی و آشامیدنی و همچنین با ضرب و شتم و توهین تحقیر توسط مأموران نگهداری در کنار ۳۰ نفر از اراذل و اوباش پرخطر نگهداری شدند.
کمیته تحقیق مینویسد، همهی این دلایل موجب شد که «دل رهبر معظم انقلاب به درد آمد».
کمیتهی مجلس به دو ظلم بزرگ اشاره میکند، نخست «ظلم آشکار بر بازداشتشدگان ۱۸ تیرماه که باید از آنها دلجویی درخور شود» و دوم، «ظلم بزرگتر» یعنی «خدشهدار شدن آبروی نظام».
کشته شدن جوادیفر، روحالامینی و محمد کامرانی
کمیتهی پیگیری وضعیت بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات دلیل کشته شدن جوادیفر، روحالامینی و محمد کامرانی را ضرب و شتم، نبود یا نقصان در رسیدگی پزشکی و وضعیت بسیار نامناسب عنوان کرده است.
«هر گونه آزار جنسی تکذیب میشود»
کمیته در مورد آزار جنسی برخی از بازداشتشدگان مینویسد، پس از نامهی مهدی کروبی مسئله را پیگیری کرده و در گفتوگو با جوانی که گفته میشد مورد آزار جنسی قرار گرفته به این نتیجه رسیده که «مادر آن جوان بر اثر کثرت شایعات دچار نوعی توهم شده است و خود آن جوان هم قائل بود که مادرش درگیر یک توهم ذهنی است».
کمیته میگوید، پس از بررسیهای دیگر به «هیچ موردی از آزار جنسی نرسیده» و آن را قویا تکذیب میکند.
کمیته میگوید، هیچ گونه شواهدی مبنی بر شکنجه و آزار جسمی در اوین دیده نشده است. کمیته همچنین خاطرنشان میسازد که گزارشهایی از برخوردهای نامناسب برخی از افراد نیروی انتظامی دریافت کرده است.
کمیته خواستار نظارت تمامی بازداشتگاهها توسط سازمان زندانها شده و میخواهد که این سازمان در تمامی زمینهها پاسخگوی شرایط زندانها باشد. همچنین یادآوری شده که هنوز هم برخی دیگر از بازداشتگاهها وجود دارند که هر چه سریعتر باید نسبت به نظارت بر آنها و استانداردسازی آنها اقدام شود.
کمیته تحقیق: علت اصلی حوادث رفتار موسوی و کروبی است
کمیتهی پیگیری مجلس در پایان علل اصلی پدید آمدن این حوادث را القای «دروغ بزرگ تقلب در انتخابات ریاست جمهوری و رفتارهای غیرقانونی» میداند. کمیته دو کاندیدای معترض به نتایج انتخابات یعنی میر حسین موسوی و مهدی کروبی را به «قانون شکنی و تحریک احساسات و عواطف مردم» متهم کرده و مینویسد، اگر آنها اینگونه رفتار نمیکردند «فرصت گرانسنگ حضور ۴۰ میلیونی مردم در پای صندوقهای رأی تضییع» نمیشد.
کمیته میگوید،میر حسین موسوی و مهدی کروبی باید پاسخگو باشند و «دستگاه قضایی نباید در خصوص این گونه رفتارهای مجرمان بیاعتنا باشد».
مرتضوی، مدیر نمونه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی
باید اشاره کرد که سعید مرتضوی که امروز متهم شماره یک پرونده کهریزک است، در فروردین ۸۳ از سوی رئیس قوهی قضاییه وقت جمهوری اسلامی به عنوان مدیر نمونهی سال ۸۲ کشور لوح تقدیر و جایزه گرفت.
در آن زمان خبرگزاری ایسنا گزارش داد که حجتالاسلام علیزاده، رئیس دادگستری تهران لوح تقدیر آیتالله هاشمی شاهرودی را به سعید مرتضوی،دادستان عمومی و انقلاب تهران اهدا کرده است.
پیش از آن سعید مرتضوی دهها روزنامه و مجله را به طور فلهای بست. وی بسیاری از خبرنگاران و نمایندگان مجلس را به دادگاه فراخواند، به طوری که برخی از ایشان راهی زندان شدند.
با کشتهشدن زهرا کاظمی، خبرنگار کانادایی / ایرانی در تیرماه ۸۲ در دادستانی تهران، نام سعید مرتضوی بار دیگر بر سر زبانها افتاد. بسیاری نقش تاکنون مبهم مرتضوی را در قتل زهرا کاظمی عمده میدانند. ولی محافظهکاران جمهوری اسلامی همواره از وی حمایت کردهاند.
FV/DK