بسیاری از ترکتباران آلمان زیر خط فقر زندگی میکنند
۱۳۹۵ اردیبهشت ۳۱, جمعهنزدیک به یک ششم جمعیت آلمان اکنون زیر خط فقر زندگی میکند. برای تعیین شناسههای فقر و ثروت در آلمان، میانگین درآمد عمومی معیار اصلی است. بر این اساس، هر شهروندی که کمتر از ۶۰ درصد درآمد مورد نیاز برای زندگی در این کشور را بهدست آورد، از "فقر نسبی" رنج میبرد. بازنشستگان و شهروندان آلمانی با تبار مهاجرتی، به گروههای اجتماعیای تعلق دارند که در ردیفهای اول و دوم جدول فقر آلمان جای گرفتهاند. در حالی که بازنشستگان آلمانی بهطور میانگین ۱۵،۴ درصد جمعیت را تشکیل میدهند، سهم مهاجرتباران ساکن آلمان بیش از ۲۴ درصد است.
درآمد ماهانه ترکتبارها: ۱۲۴۲ یورو
بر اساس تازهترین گزارش "مرکز علمی برلین" و "اداره سراسری آمار آلمان"، در حال حاضر نزدیک به ۱۶ میلیون و ۴۰۰ هزار مهاجر و مهاجرتبار در آلمان زندگی میکنند. در این گروه به ویژه وضعیت مهاجرتباران ترک که ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفرند، "وخیم" ارزیابی شده است: ۳۶ درصد. به عبارت دیگر تنها ۲۶ درصد ترکتباران آلمان در کل درآمدی بیش از ۶۰ درصد میانگین درآمد عمومی را دارا هستند. سهم شهروندان آلمانیتبار، ۵۳ درصد است. بر این اساس، درآمد میانگین یک خانواده آلمانی در ماه ۱۷۳۰ یورو، خانوادههای مهاجرتبار ۱۴۸۲ یورو و خانوادههای ترکتبار ۱۲۴۲ یورو است.
تاثیر بر مسکن
پیامدهای منفی زندگی "زیر خط فقر"، از جمله موضوعهای گزارش "مرکز علمی برلین" و "اداره سراسری آمار آلمان" بوده است. نویسندگان این گزارش از جمله تاثیر میزان درآمد این خانوادهها بر کیفیت و کمیت مسکن آنها را بررسی کردهاند.
در حالی که بهطور نسبی یک خانواده آلمانی (نزدیک به ۲ نفر) در آپارتمانی به مساحت ۵۹ متر مربع برای هر فرد زندگی میکند، هر یک از افراد خانوادههای ترکتبار (نزدیک به ۳ نفر) تنها ۳۲ متر مربع در اختیار دارد. در این گزارش آمده است: «به این ترتیب، سهم ماهانه اجارهخانه (۵۳۰) برای یک خانواده ترک، بالاتر از حد متوسط اجارهها است.»
بیشتر بخوانید:آلمان به زودی بزرگترین جامعه مسلمانان اروپا را خواهد داشت
بهطور کلی گروههای مهاجرتبار نسبت به خانوادههای آلمانی، از نرخ سنی کمتر و تعداد فرزندان بیشتر برخوردار هستند. اغلب مهاجرتباران خواهان زندگی در شهرهای بزرگ هستند و از وجود "تبعیض در بازار مسکن" رنج میبرند.
پیامدهای منفی در زمینه آموزش و کار
سطح آموزش ترکتباران همچنین، یکی از موضوعهای گزارش یادشده است. بر این اساس، در حال حاضر حداکثر ۴۰ درصد نسل دوم مهاجران ترک (بین ۱۷ تا ۴۵ سال) تا کلاس نهم تحصیل کردهاند و ۵۱ درصد از آنان پس از پایان تحصیل، شغل یا حرفهای را آموختهاند؛ در حالی که این رقم در میان مهاجرتباران کشورهای اروپای جنوبی و یوگسلاوی سابق، کمتر از ۳۵ درصد و در میان آلمانیتباران نزدیک به ۲۰ درصد است.
بیشتر بخوانید:چگونه مهاجران در روند شکوفایی اقتصاد آلمان تاثیرگذار بودند
بهنظر نویسندگان گزارش، "تبعیض ساختاری و تفکیک قومی ـ اجتماعی" در آلمان دلیل این تفاوت فاحش است که سرانجام به ایجاد جوامع موازی میانجامد.
گذشته از آن، پیامدهای منفی این تفاوت در بازار کار بسیار چشمگیر است: تنها ۱۷ درصد از زنان و ۵۶ درصد از مردان ترکتبار شغل تماموقت دارند و اغلب هم در بخش خدمات فعالند. این رقم در میان گروههای مهاجر دیگر، ۲۷ درصد نزد زنان و ۶۷ درصد نزد مردان است. در کل، ۳۷ درصد زنان و ۷۰ درصد مردان آلمانی بهطور تماموقت کار میکنند.
بهطور عمده شمار اندکی از ترکتبارها در آلمان به مقامهای بالای اداری دست مییابند. در برابر، تعداد کارگران متخصص و باتجربه در میان این گروه نسبتا زیاد است: ۱۴ درصد.
همپیوندی با جامعه
این عوامل سبب میشود که ترکتبارهای آلمان علاقه چندانی به برنامههای همپیوندی با جامعه نشان ندهند و در امور مربوط به تطابق اجتماعی شرکت نکنند: درحالی که ۸۰ درصد از مهاجرتباران مایلند که برای همیشه در آلمان زندگی کنند، تنها دو سوم از پرسششوندگان ترکتبار خواهان ادامه زندگی در این کشور هستند؛ در این میان تفاوتی میان نسل "کارگران مهمان" و ترکتبارانی که در آلمان بهدنیا آمدهاند، وجود ندارد.
از سوی دیگر در حالی که تنها ۸ درصد از پرسششوندگان مهاجرتبار میگویند که روزانه مورد تبعیض قومی قرار گرفتهاند، ۱۸ درصد ترکتباران پاسخ دادهاند که از این بابت رنج میبرند. این تفاوت در میان نسل دوم مهاجران ترک و سایر مهاجران در سالهای اخیر افزایش یافته است.
تاثیر تبعیض بر سلامتی
تاثیر تجربه تبعیض در زمینههای گوناگون بر سلامتی مهاجرتباران نیز یکی دیگر از مواردی است که در این گزارش بهآن اشاره شده است. موافق آمار رسمیای که بر اساس ملیت پرسششوندگان تهیه شده، مهاجران نسبت به کل جمعیت در نیمه دوم زندگی خود از دردهای متعدد و بیماریهای بیشتری رنج میبرند.
بیشتر بخوانید:مساجد آلمان؛ پایگاه فعالیت تروریستهای داعش
نویسندگان گزارش در پایان این بررسی مینویسند: «شرایط اجتماعی دشوار گروه مهاجرتباران ترک و همچنین تجربههای متعدد آنان در زمینهی تبعیض و بیعدالتیهای اجتماعی میتواند از دلایل عدم علاقه آنان برای ماندن در آلمان برای همیشه باشد.»