بده و بستان آمریکا و آلمان در ناتو
۱۳۸۷ فروردین ۱۲, دوشنبه
علاوه بر اين، مطبوعات آلمان همچنين اشاره به سخنان تفاهم آميز اخير جورج بوش درباره اعزام نيروهاى نظامى آلمان به جنوب افغانستان داشتند. بدنبال چشم پوشى رئيس جمهور امريكا از اين خواست ، روزنامه هاى آلمان در بررسى هاى خود در صدد توضيح انگيزه ى فعلى بوش برآمدند.
روزنامه آلمانى ”برلينر تسايتونگ“ پيرامون زد وخوردهاى خونين ميان شيعيان در عراق مى نويسد:
«حمله نيروهاى نظامى دولت عراق به شبه نظاميان شيعه در بصره سرانجام به جنگى تمام عيار بدل شده است. هم اكنون نبردهاى خشونت آميز در بخش هايى از بغداد و ديگر شهرهاى جنوبى عراق نيز در جريان است. ارتش عراق از روز شنبه عمليات خود را گسترش داده و در اين راه از كمك نيروهاى نظامى خارجى برخوردار بوده است. هواپيماهاى امريكايى چندين بار مواضع احتمالى نيروهاى شورشى در بصره را بمباران كردند. به نقل از منابع نظامى در اين بمباران ها حداقل ۱۶ نفر از شورشيان جان خود را از دست دادند. بنا به گزارش سازمان هاى اطلاعاتى امريكا در حال حاضرارتش عراق تنها يك چهارم از شهر بصره را تحت كنترل دارد.»
روزنامه ”فرانكفورتر آلگماينه تسايتونگ“ چاپ آلمان در تفسير خود پيرامون جنگ قدرت ميان شيعيان از جمله مى نويسد:
«مالكى، نخست وزير عراق با نبرد عليه نيروهاى تندرو و متخلف شيعه، كه از روز دوشنبه پيش در بصره آغاز شد، خواهان قدرت نمايى جديدى بود، اما به جاى يك پيروزى سريع در جنوب عراق حال جنگ قدرت ميان شيعيان دوباره شعله ور شده است. ظاهراً نمى توان شيعيان تندرو در بصره را به راحتى از ميدان بدر كرد. بنا به گزارش سازمان مخفى امريكا ۳۰ هزار سرباز عراقى در اين عمليات شركت داشته اند. بنا به اطلاعات موجود مقتدا صدر، رهبر تندرو شيعيان، پيش از تمديد آتش بس از سوى جنگجويان خود تحت فشار بوده است. در حاليكه برخى از نيروهاى صدر خواهان از سرگيرى دوباره نبردها بوده اند، بخشى ديگر از نيروهاى وى خواستار تمركز بر روى فعاليت هاى سياسى– مذهبى هستند. از ديروز مشخص شد كه ارتش جديد عراق نيز مانند ارتش ناكام انگليس قادر به كنترل جنوب عراق نيست.»
روزنامه ”مركيشه اودر تسايتونگ“ درباره سخنان اخير جورج بوش درباره عدم اصرار بر سر استقرار سربازان آلمانى در جنوب افغانستان مى نويسد:
« چه چيز باعث شده است كه جورج بوش، رئيس جمهور امريكا از اصرار خود براى اعزام نيروهاى نظامى آلمان به مناطق جنگى جنوب افغانستان صرف نظر كند؟ در اين باره تنها مى توان حدس و گمان زد. نزديك شدن نشست آتى سران ناتو در بخارست، پايتخت رومانى، نمى تواند بى ربط با اين موضوع باشد. در اين نشست نه تنها آلبانى، كراوسى و مقدونيه براى ورود به ناتو دعوت شده اند، بلكه چشم انداز ورود اوكراين و گرجستان به ناتو نيز مد نظر است. برلين مخالف پذيرش سريع جمهورى هاى سابق شوروى در پيمان ناتو است. اما بوش از قبول اين دو كشور در پيمان ناتو طرفدارى مى كند. شايد بوش با نزديك شدن به موضع آلمان در افغانستان خواستار انعطاف بيشتر آلمان در رابطه با گسترش ناتو است.»
روزنامه آلمانى ”فلنزبورگر تاگه بلات“ پيرامون بحث هاى كنونى بر سر اعزام سربازان آلمان به جنوب افغانستان مى نويسد:
«اگر رئيس جمهور امريكا از خواست خود مبنى بر شركت سربازان آلمانى در عمليات جنگى در جنوب افغانستان پا پس كشيده است، اين مطلب ضرورتاً به معناى تغيير كلى سياست واشنگتن نيست. بوش تنها چند ماهى بر سر قدرت است و مى داند كه در اين مدت، جنگ در افغانستان به پيروزى نخواهد رسيد. بجاى آن و به مناسبت وداع از قدرت، بوش خواهان موفقيت در عرصه اى ديگر است. رئيس جمهور امريكا بر آن است كه، برغم مخالفت برخى از متحدان مهم خود از جمله آلمان، راه را براى ورود گرجستان و اوكراين به ناتو باز كند. پيام بوش به آلمان چنين است: "نيازى به اعزام نيروهاى جنگى آلمان به افغانستان نيست، اما در عوض آلمان نيز بايد به سياست ما مبنى بر گسترش ناتو در شرق اروپا نزديك شود." حدود گفتگوها ميان بوش و مركل در بخارست بدين نحو خواهد بود.»