1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بازدید معاون صدراعظم آلمان از اقامتگاه پناهجویان در اردن

FP۱۳۹۴ شهریور ۳۱, سه‌شنبه

هنگام دیدار از یک اقامتگاه پناهجویان در اردن، اشک از چشمان زیگمار گابریل جاری شد. وزیر اقتصاد و معاون صدراعظم آلمان تاکید کرد که وضعیت پناهجویان ناهنجار است و همه باید برای بهبود اوضاع تلاش کنند.

https://p.dw.com/p/1GajF
زیگمار گابریل در اقامتگاه پناهجویان در اردن
زیگمار گابریل در اقامتگاه پناهجویان در اردنعکس: picture-alliance/dpa/B.v. Jutrczenka

زیگمار گابریل روز سه‌شنبه (۲۲ سپتامبر / ۳۱ شهریور) به یک اردوگاه پناهجویان در اردن رفت و از نزدیک با وضعیت آوارگان سوری آشنا شد. در این اردوگاه حدود ۸۰ پناهجوی سوری زندگی می‌کنند.

معاون صدراعظم آلمان و رهبر حزب سوسیال دموکرات این کشور با خانواده‌ای ملاقات کرد که یکی از کودکان آن بر اثر اصابت موشک به منزلشان در درعا، دو پا، یک چشم و چهار انگشت دستش را از دست داده است.

مادر کودک فلج از گابریل پرسید که آیا می‌توان در آلمان به او کمک کرد؟ گابریل در پاسخ گفت: «سعی خودمان را خواهیم کرد.»

زیگمار گابریل پس از دیدار با این خانواده، در حالی که اشک در چشمانش جمع شده بود گفت: «کسانی که اینجا هستند هیچ شانسی برای ادامه حیات ندارند.»

بیشتر بخوانید: پبشنهاد پرداخت پول به جای پذیرش پناهجو در اتحادیه اروپا

وزیر اقتصاد آلمان در جمع خبرنگاران در اردوگاه پناهجویان خواستار کمک نقدی بیشتر به اردن، لبنان و ترکیه شد؛ کشورهایی که بیشترین آمار پناهجویان سوری را دارند.

گابریل معتقد است که اگر به این کشورها کمک نشود، پناهجویان بیشتری راهی اروپا خواهند شد.

سیاستمدار بلندپایه آلمانی اظهار داشت که اتحادیه اروپا قصد دارد کمک‌های خود را به میزان یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون یورو افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: هزاران پناهجو در مرزهای اتحادیه اروپا سرگردان‌اند

معاون صدراعظم آلمان گفت که اکنون باید با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و ایالات متحده آمریکا وارد مذاکره شد تا آنها نیز همین مبلغ را برای کمک به پناهجویان بپردازند.

اندرو هارپر، سرپرست دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهجویان در اردن که گابریل را همراهی می‌کرد، گفت که برای جلوگیری از مهاجرت پناهجویان به اروپا باید مشکلات آنان در کشورهای محل اقامتشان حل شود. او در این رابطه به گرسنگی، کمبود آب آشامیدنی، بیکاری و عدم دسترسی به امکانات دیگر، از جمله کمبود امکانات آموزشی اشاره کرد.