بازتاب گسترش شنگن در رسانه‌ها

تسهیلات گسترش شنگن شامل حال مسافران خارجى به اين کشورها نيز مى شود. گرچه برخى از روزنامه ها با نگرانى از پيامدهاى تردد آزاد و مرزهاى باز به خطر افزايش جرايم اشاره مى کنند، اما در اغلب تفسيرهاى مطبوعات آلمانى، از اين اقدام به عنوان حرکتى ضرورى براى تحکيم وحدت کشورهاى اروپايى ياد شده است.

روزنامه آلمانى ”مرکيشه اودرتسايتونگ“ درباره پيوستن کشورهاى جديد به قرارداد شنگن مى نويسد: «چشم انداز اروپاى سياسى گسترش يافته است. به جاى اتحاد قديمى کشورهاى اروپاى غربى، حال اروپايى با ۲۷ کشور شريک شکل گرفته است. اين کشورها با اهدافى جديد و بلند پروازانه با هم وارد مراوده شده اند و بايد با يکديگر نيز کنار آيند. اين مسئله در مناطق مرزى در ابعادى کوچک تاکنون به اجرا درآمده است. لهستان و آلمان، در شرق ايالت براندنبورگ، دير زمانى است که همسايگانى خوب براى يکديگرند. تنها اين خريد و فروش در اين و آنسوى رود ”اودر” نيست که از ساليان مديد براى بسيارى از افراد بدل به زندگى روزمره شده است، بلکه با ورود يورو به لهستان بزودى آزادى اشتغال براى شهروندان زيادى نيز بدل به امرى عادى خواهد شد. هدف يکسان سازى شرايط زندگى يکى از چالش هاى بزرگ و نهايتاً يکى از داستان هاى موفقيت آميز اتحاديه اروپا است. بدين اعتبار ۲۱ دسامبر گامى بزرگ در اين راستا ست.»

واقعه‌ای دوران ساز

روزنامه لهستانى ”ژچپوس پوليتا“ Rzeczpospolita چاپ ورشو نگاهى به ورود لهستان به قرارداد شنگن دارد و دراينباره مى نويسد: «اين واقعه اى دوران ساز است. ورود لهستان به اتحاديه اروپا و ناتو و يا به اصطلاح ”بهار ملل“ درسال ۱۹۸۹ اهميت زيادى دارد، اما پيوستن به قرارداد شنگن جاى مهمى را در رديف اين وقايع به خود اختصاص مى دهد. وقايعى که لهستان را به دمکراسى، آزادى و سرمايه دارى نزديک تر کردند و دوران تاريک تماميت خواهى از نوع شوروى را به پس راندند.

سود عضويت در اتحاديه اروپا بيش از ضرر آن است. نمونه ديگرى براى اين ادعا، آزادى تردد در قاره قديمى اروپا است. آيا حذف مرزها سبب خواهد شد که ما کمتر لهستانى و بيشتر اروپايى شويم؟ جاى نگرانى نيست. به کنار نهادن تابلوهاى مرزى به معناى از دست دادن هويت لهستانى نيست. گرچه اين سخن شورانگيز به نظر مى آيد، ولى ما لهستانى ها هرچه بيشتر آزاد خواهيم شد.»

گسترش شنگن، افزایش جنایت و دزدی

روزنامه ”لايپزيگر فولکس تسايتونگ“ چاپ آلمان با نگاهى انتقادى پيرامون ورود کشورهاى اروپاى شرقى به قرارداد شنگن مى نويسد: «افزايش سرقت اتومبيل ها و دستبرد به خانه ها در مناطق مرزى شرق آلمان حال و هواى خوش در رابطه با گسترش قرارداد شنگن را تيره و تار مى کند. آمار موجود از مرز مشترک ميان ايالت بايرن در جنوب آلمان وجمهورى چک نشان مى دهد که تنها در سال گذشته ۹۰۰ نفر با حکم جلب بازداشت شده اند. با قبول تمام اين نگرانى ها گسترش قرارداد شنگن به معناى ورود به ”غرب وحشى“ نيست. سودهاى منتج از اين قرارداد را نمى توان ناديده گرفت. آلمان هنوز به عنوان رکورددار صادرات در جهان از تردد سريع در مرزها بهره مى برد. تردد آزاد در زمان سفرهاى تعطيلاتى نيز دردسر کمترى را سبب مى شود. آيا سفر به ايتاليا زيبا بدون صف هاى طولانى کنترل پاسپورت تاکنون خوشايند نبوده است ؟ حال نيز بى دردسر مى توان به پراگ و يا مناطق کوهستانى در لهستان ويا جمهورى چک سفر کرد. آرى، آزادى سفر مى تواند اين چنين خوشايند باشد.»

مرز، یادگار "حکمروایی سنتی"

روزنامه ”ال پريوديکو“ چاپ اسپانيا درباره اشکال منسوخ و کهنه حکمروايى و پاسدارى از مرزها مى نويسد:« در دوره تروريسم جهانى، و وجود گروه هاى آوارگان و باندهاى قاچاق انسان ها، قرارداد شنگن پاسخى مناسب به چالش هاى جديد است. دوران اشکال سنتى حکمروايى سپرى شده است. تنها همکارى ضرورى نهادهاى امنيتى در کشورهاى عضو اتحاديه اروپا مى تواند به موفقيت بيانجامد.

غيبت آشکار بريتانياى کبير و ايرلند در قرارداد شنگن هر روز بى معناتر مى شود. هر دو کشور طرفدار تصوراتى درباره فرمانروايى هستند که منطبق با زمان حال نيست. آنها با رفتار خود نشان مى دهند که به همبستگى سياسى اروپا اعتماد ندارند و مايل اند که به خواست و دستور امريکا تن دهند.»