انتقاد نمایندگان مجلس از تلاش دولت برای افزایش بهای بنزین
۱۳۹۶ دی ۳, یکشنبهدولت حسن روحانی برای تأمین بودجه سال ۱۳۹۷ به منابع مالی بیشتری نیازمند است و از هر راهی برای پر کردن خزانه عمومی تلاش میکند. حذف یا کاهش یارانه یکی از شگردها بود و افزایش بهای حاملهای انرژی یک شگرد دیگر.
حذف یارانهی لایههای پردرآمد جامعه با پشتیبانی کارشناسان و محافل اجتماعی روبرو شد، اما بالا بردن قیمت بنزین با تردیدهایی همراه شده است. به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی با پیشنهاد افزایش بنزین مخالفت میکنند و گوشهای از این مخالفتها به رسانههای جمعی نیز راه یافته است.
مخالفت "خانه ملت"
سیدناصر موسوی لارگانی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، گفته است: «هماکنون با این مشکلاتی که در کشور داریم و مردم از نظر معیشتی با مشکل روبرو هستند افزایش قیمت بنزین عقلانی نیست و مجلس این آمادگی را برای افزایش قیمت بنزین ندارد و بعید است که چنین طرحی در خانه ملت تصویب شود.»
نماینده مردم فلاورجان در مجلس به خبرگزاری دانشجویی (ایسنا) گفته است که بعید میداند "چنین طرحی در خانه ملت تصویب شود آن هم با این شیب تندی که یک مرتبه ۵۰۰ تا ۶۰۰ تومان قیمت بنزین افزایش پیدا کند".
جهانبخش محبینیا، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نیز به خبرگزاری ایسنا گفته است که افزایش قیمت حاملهای انرژی "خانوادهها را به زیر خط فقر هل میدهد" و بنابراین با مقاومت مجلس روبرو خواهد شد.
"یک تصمیم اجباری"
بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که افزایش بهای بنزین تصمیم ناخوشایندیست که خواهناخواه بر دولت تحمیل میشود.
این عقیده را از جمله حمید حسینی ابراز کرده که میگوید دولت روحانی برای تأمین بودجه چارهای جز افزایش بهای سوخت ندارد.
بیشتر بخوانید: تلاش دولت برای توجیه بالا بردن بهای بنزین
این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران، در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی کارگری (ایلنا) تصریح میکند: «دولت مجبور است. اوضاع اقتصادی، صندوقهای بازنشستگی، وضعیت بانکها و وضع اشتغال به صورتی است که باید اصلاحات ساختاری انجام شود و آنچه کارشناسان از مدتها پیش میگفتند را اجرایی کنند.»
"ضرورت تجدیدنظر در بودجه"
برخی از منتقدان عقیده دارند که دولت برای تأمین بودجه، غیر از افزایش حاملهای انرژی امکانات دیگری دارد، مثلا "حذف هزینههای زاید دولت، کاهش هزینههای تشریفات و حذف برخی فعالیتها که اصلا وظیفه حاکمیت نیست".
محمدقسیم عثمانی نماینده مردم بوکان در مجلس میگوید: « جامعه به اندازه کافی تحت فشار است و فشار بیش از این قابل تحمل نیست. قبلا فقط کم درآمدها تحت این فشار بودند اما الان طبقه متوسط هم تحت فشار است».
نماینده مردم بوکان در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا تأکید دارد: «دولت فارغ از شرایط اقتصادی مردم بودجه را نوشته در حالی که اگر به بدنه جامعه مراجعه کنیم راهی جز تجدیدنظر در بودجه ارائه شده نداریم.»
با انتشار طرح بودجه سال ۱۳۹۷ که حسن روحانی ۱۹ آذرماه به مجلس شورای اسلامی ارائه کرد، شاید برای نخستین بار بسیاری از اجزای پنهانی "بیتالمال" از پرده بیرون افتاد.
بیشتر بخوانید: روحانیت فربه "رفوزه" شماره یک در ایران؟
به ویژه جدول هفتم این لایحه که "خلاصه بودجه دستگاههای اصلی و زیر مجموعه" نام دارد، توجه ویژهای برانگیخت. در این مجموعه نام دهها نهاد و موسسه تبلیغاتی به چشم میخورد که حوزه فعالیت برخی از آنها مشخص نیست و برخی دیگر مانند "مجمع جهانی اهل بیت" و "مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی" کارهای کمابیش مشابهی انجام میدهند.
تقریبا تمام نهادهای مذهبی که سالانه صدها میلیارد از بودجه عمومی کشور را میبلعند اگر حوزههای فعالیت مشابهی نیز نداشته باشند، دستکم در یک مورد شباهت دارند: گریز از نظارت و عدمپاسخگویی به مقامات رسمی.
بودجهای هنگفت به محافل و نهادهایی میرسد که نه تنها هیچ عملکرد مشخص و فعالیت مفیدی ندارند، که دیناری مالیات هم نمیپردازند.
بیشتر بخوانید: سهم نهادهای مذهبی غیرپاسخگو از بودجه پیشنهادی سال ۹۷
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت و رئیس سازمان برنامه و بودجه، چندی پیش این نکته را به صراحت بیان کرد.
آقای نوبخت به روزنامه شرق ۲۲ آذر، گفت: «برخی از این نهادها و مؤسسات هستند که اصلا ما نمیدانیم چه میکنند و نمیشود به آنها نزدیک شد. نهتنها نمیتوانستیم از آنها سؤالی بپرسیم، بلکه آنها از ما میپرسیدند که چطور به خودتان جرأت دادهاید از ما بپرسید با بودجه چه میکنیم؟»