انتخابات رياست جمهورى تاجيكستان، نمايشى از پيش تعيينشده
۱۳۸۵ آبان ۱۵, دوشنبهرى خواهد كرد.
تاجيكستان فقيرترين جمهورى شوروى سابق است كه اگرچه در سال ۱۹۹۱ بعد از فروپاشى اتحاد جماهير شوروى استقلال خود را بازيافت، هنوز هم آثار فقر آن دوران را به همراه دارد. جنگ داخلى سالهاى دههى نود، مزيد برعلت شد و بر سقوط سياسى و اقتصادى اين كشور افزود. با وجود اين با تغيير خط مشى شورشيان و گرويدن آنها به ساختارهاى قانونى كشور، ركود اقتصادى جاى خود را به رشدى هر چند اندك سپرد.
از سال ۱۹۹۲ تاكنون امامعلى رحماناف قدرت را در تاجيكستان در دست دارد. رفراندومهاى سالهاى ۱۹۹۹ و ۲۰۰۳ راه را براى رييسجمهور فعلى هموار كردند تا در صورت امكان بتواند تا سال ۲۰۲۰ در اريكه قدرت باقى بماند. رييسجمهور، دو هفتهى گذشته طى نطقى تلويزيونى انتخابات فعلى را تعيينكنندهى سرنوشت تاجيكستان خواند و مردم را به شركت در آن دعوت كرد. با وجود اين مىتوان گفت كه نتيجهى انتخابات از هماكنون روشن است. رحماناف باز هم به پيروزى خواهد رسيد و هفت سال ديگر رييس دولت تاجيكستان خواهد بود. چرا كه رحماناف در ميدانى وارد مسابقه شده كه تنها ۴ رقيب نه چندان با اهميت كه آنها هم از احزاب وابسته به دولتند با او رقابت مىكنند. احزاب مخالف، انتخابات را تحريم كردهاند و رحمانف مىرود تا همچون گذشته تاجيكستان را با روش سركوبگرانهى خود رهبرى كند.
آندريا اشميتس كارشناس آسياى ميانهى بنياد علوم و سياست برلين در اين باره مىگويد: انتخابات در كشورى برگزار مىشود كه همچون ديگر كشورهاى همسايهاش از سيستمى استبدادى برخوردار است. چيزى كه ما آن را رقابت آزاد حقيقى مىناميم، نمىتواند در چنين سرزمينى بوقوع بپيوندد.
راديو و تلويزيون تاجيكستان، بنگاههاى سخنپراكنى دولتند و بسيارى از روزنامهها در شمارگانى اندك منتشر مىشوند. معدود رسانههاى مستقل با امر و نهى دولت روبرو مىشوند، پروانههايشان گاه لغو شده و گاه نيز مجبور به خودسانسورى مىگردند. در چنين شرايطى انتخابات آزاد و عادلانه مطابق با هنجارهاى بينالمللى تنها به آرزويى مىماند.
احزاب مخالفت دولت، حزب دمكراتيك و سوسيالدمكراتها انتخابات امروز را بدليل امكان انتخاب مجدد رحماناف نامشروع دانسته و آن را تحريم كردهاند. حتى حزب رستاخير اسلامى كه صاحب دو كرسى در پارلمان است، از شركت در انتخابات چشم پوشيده است.
تاجيكستان همچون گذشته فقير است و اقتصاد سستبنيانش باعث شده كه اين كشور هنوز به روسيه وابسته باشد. با وجود اين قدرتهاى موجود در منطقه بخصوص روسيه، آمريكا، چين و كشورهاى اروپايى تاجيكستان را شريكى پراهميت مىيابند، چرا كه تاجيكستان اهميت ژئواستراتژيك داشته و در مقابله با معضلاتى مانند معاملات مواد مخدر، تبهكارىهاى سازمانيافته و مهاجرتهاى غيرقانونى حكم سرزمينى كليدى را دارد.