اماس؛ یک عارضه با هزار و یک افسانه
۱۳۹۹ اسفند ۱۳, چهارشنبهبه مناسبت آغاز ماه مارس، ماه آگاهی از بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا همان اماس، به افسانهها و باورهای غلطی میپردازیم که این بیماری نیز از گزند آنها در امان نمانده است.
به گزارش مدیکالنیوز تودی، مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن است که مغز و نخاع را درگیر میکند. یک بیماری مادامالعمر که باعث ناتوانیهای عصبی و طیف وسیعی از علائم میشود.
برخی افسانهها و باورهای غلط رایج در مورد اماس:
فقط افراد مسن به اماس مبتلا میشوند
در واقع بیشتر افراد مبتلا به اماس اولین علائم خود را در سنین ۲۰ تا ۴۰ سال تجربه میکنند. اگرچه ممکن است این بیماری در هر سنی ظاهر شود، اما ابتلا به اماس پس از ۵۰ سالگی نسبتاً نادر است.
افراد مبتلا به اماس نباید ورزش کنند
این خلاف واقع است چون ورزش میتواند به کاهش علائم کمک کند و تعادل و قدرت را بهبود بخشد. ورزش باید به عنوان راهی ایمن و موثر برای توانبخشی در بیماران اماس در نظر گرفته شود. شواهد موجود نشان میدهد که یک برنامه ورزشی تحت نظارت پزشک میتواند تناسب اندام، عملکرد و کیفیت زندگی و همچنین اختلالات قابل اصلاح را در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بهبود بخشد.
در صورت علائم جزئی، نیازی به درمان نیست
در حال حاضر متخصصان میگویند حتی اگر علائم اماس نسبتاً جزئی باشد، درمان مهم است. در مراحل اولیه بیماری، علائم آن ممکن است مشکلات زیادی ایجاد نکند، اما درمان زودرس و پیگیری طولانیمدت میتواند پیشرفت بیماری را کُند کند.
افراد مبتلا به اماس نباید باردار شوند
افسانه رایج دیگر این است که اماس میتواند تلاش برای باردار شدن را مختل کند. متخصصان مغز و اعصاب بریتانیا معتقدند ابتلا به اماس بر باروری یا خطر سقط جنین تأثیر نمیگذارد، و بارداری خطر ناتوانی طولانیمدت ناشی از اماس را افزایش نمیدهد. ولی افراد مبتلا به اماس نباید درمان دارویی بیماری را در صورت تمایل به بارداری به تعویق بیندازند.
من بیماری اماس دارم، پس فرزندانم نیز مبتلا میشوند
در حالی که یک مولفه ژنتیکی در اماس وجود دارد، اما این بیماری به طور مستقیم از والدین به کودک منتقل نمیشود. مطالعات نشان داده است که اگر یک دوقلوی همسان به اماس مبتلا شود، ۴۰ درصد احتمال دارد که دوقلوی دیگر نیز به این بیماری مبتلا شود. در دوقلوهای غیرهمسان، این خطر ۳ تا ۵ درصد است. این نشان میدهد که گرچه ژنها در این امر دخیل هستند، اما این تمام ماجرا نیست.
مبتلایان به اماس باید از اضطراب دوری کنند
درست است که وقایع استرسزای زندگی میتواند علائم اماس را برای برخی افراد بدتر کند؛ همچنین درست است که افراد مبتلا به اماس بیشتر دچار اضطراب میشوند، اما متخصصان تاکید دارند که از استرس نمیتوان و نباید به طور کامل اجتناب کرد. چالش این است که یاد بگیریم از شدت آن بکاهیم. علاوه بر این هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد استرس باعث بروز اماس میشود.
اماس همیشه کشنده است
اگرچه بیماری اماس یک بیماری مادامالعمر است، اما کشنده نیست. خوشبختانه بخشی از کنترل بیماری که به عهده شماست، در کنار پیشرفتهایی که در درمان این بیماری صورت گرفته، میتواند زندگی رضایتبخشتری به شما بدهد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
علائم تب یونجه را با کووید ۱۹ اشتباه نگیرید
در حالی که فصل گردهافشانی گیاهان به طور معمول تا پایان ماه مارس آغاز نمیشود، عوامل مختلفی میتوانند باعث شروع زودرس آن گردند؛ عواملی مانند تغییرات آب و هوایی.
به گزارش نشریه بریتانیایی سان، متخصصان میگویند کسانی که به گرده آلرژی دارند، با علائم تب یونجه کاملاً آشنا هستند. اما برای کسانی که برای اولین بار تب یونجه را تجربه میکنند، علائم عبارتند از: آبریزش یا انسداد بینی، عطسه و سرفه، خارش یا آبریزش چشم. تب یونجه عبارت است از یک واکنش حساسیتی به مواد حساسیتزای موجود در هوا که چشمها، بینی، سینوسها، گلو و لولههای برونش موجود در ریهها را گرفتار میکند و بیشتر در فصل بهار و تابستان رخ میدهد.
در این میان سه علامت اصلی کووید−۱۹ عبارتند از: تب، سرفه مداوم و از دست دادن حس بویایی و چشایی. علائمی که میتوان برخی از آنها از جمله سرفه یا تغییر حس بویایی را در مبتلایان به تب یونجه نیز دید.
برای شناسایی تفاوت بین تب یونجه و کووید−۱۹ باید بدانید که اگر مخاط بینی شما شفاف، نازک و آبکی باشد، احتمال دارد به تب یونجه دچار شده باشید. تب یونجه با این که نام "تب" را به همراه دارد، ولی همراه با تب نیست و بثورات پوستی دیده شده در مبتلایان به کرونا، در این عارضه دیده نمیشود. با این حال گاهی اوقات پوست در تماس مستقیم ماده حساسیتزا میتواند تحریک شود. در ضمن تب یونجه به هیچ وجه مسری نیست.
طبق اعلام بنیاد آلرژی بریتانیا، یکی از بهترین راههای مقابله با تب یونجه ماندن در خانه است.
اما اگر بیرون بروید، اقداماتی وجود دارد که میتوانید برای تسکین این علائم انجام دهید.
موهای خود را ببندید و بیرون از خانه كلاه بپوشید تا ذرات گرده در موهای شما گیر نكند. از عینک آفتابی که به درستی چشم را بپوشاند، استفاده كنید.
هیدراته باشید و مقدار زیادی میوه و سبزی بخورید.
شب قبل از خواب دوش بگیرید تا گردهها از روی موها و پوست شما پاک شود.
برای جلوگیری از ورود گرده به خانه، پنجرهها و درها را ببندید و به طور دائم خانه را با جاروبرقی پاک کنید تا ذرات گرده از بین برود.
لباسهای شستهشده خود را به جای فضای باز، در داخل خانه خشک کنید تا از چسبیدن ذرات گرده بر روی لباس جلوگیری شود.
حیوانات خانگی میتوانند ذرات گرده را با خود حمل کنند. آنها را از اتاقی که میخوابید دور نگه دارید.
قرصها و کپسولهای آنتیهیستامین میتوانند بیشتر علائم تب یونجه از جمله عطسه، خارش، آبریزش چشم، تحریک پوستی و ... را تسکین دهند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
جلوگیری از مرگ زوردس با مصرف روزانه ۵ وعده میوه و سبزی
محققان میگویند یک رژیم غذایی حاوی ۵ وعده میوه و سبزی در روز، میتواند سلامتی شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند زندگی طولانیتری داشته باشید.
به گزارش Medicine Net، بر اساس تحقیقاتی که اول مارس در مجله "Circulation" از انجمن قلب آمریکا منتشر شده، رعایت این رژیم غذایی به شدت بر طول عمر تاثیر میگذارد.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد در طول ۳ دهه ارتباط بین رژیم غذایی و مرگومیر را در بین بیش از ۱۰۰ هزار زن و مرد در ایالات متحده مطالعه کردند و نتیجه گرفتند که یک رژیم غذایی غنی از میوهها و سبزیجات به کاهش خطر بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی عروقی و سرطان که از مهمترین دلایل مرگ هستند، کمک میکند.
به عنوان مثال، در افرادی که روزانه ۵ وعده میوه و سبزی میخورند، ۱۳ درصد خطر مرگ ناشی از همه دلایل، ۱۲ درصد خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و ۱۰ درصد خطر مرگ ناشی از سرطان کمتر است. با وجود این، تأثیر همه میوهها و سبزیجات یکسان نیست.
محققان دریافتند که مصرف غذاهایی مانند سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کاهو و کلم پیچ، و همچنین میوهها و سبزیجات بدون نشاسته و غنی از بتاکاروتن و ویتامین C مانند مرکبات، توتها و هویج بیشترین ارتباط را با افزایش طول عمر دارد.
بر اساس این مطالعه، مصرف سبزیجات حاوی نشاسته مانند نخود، ذرت و سیبزمینی و همچنین انواع آب میوه با کاهش خطر مرگ زودرس ارتباطی ندارد.
بلع کدام داروها و نوشیدنیها با هم خطرناک است؟
اگر یک سری داروهای خاص را مصرف میکنید، ممکن است مجبور شوید در انتخاب نوشیدنیها برای بلع این داروها تجدید نظر کنید.
به گزارش Everyday Health، تداخل مواد غذایی و دارویی به این معناست که ترکیبی خاص در غذا باعث تغییر در متابولیسم دارو در بدن میشود و این روند میتواند دوز دریافتی از طریق بدن را افزایش یا کاهش دهد یا حتی خطرناک باشند. این را متخصصان دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز میگویند.
بنابراین قبل از مصرف دارو از داروساز خود در مورد هر گونه تداخل غذایی سوال کنید.
استامینوفن و الکل: اگر استامینوفن را با الکل میبلعید، ممکن است در معرض خطر مسمومیت کبدی باشید. این خطر در میان کسانی که روزانه الکل و استامینوفن را مصرف میکنند، بسیار بیشتر است. اگر بیش از سه نوشیدنی الکلی در روز مینوشید، به خصوص از این ترکیب خودداری کنید.
برخی از آنتیبیوتیکها و لبنیات: برخی از آنتیبیوتیکها را نباید در کنار شیر، ماست یا پنیر مصرف کرد. لبنیات به دارو متصل میشوند و در جذب آن در جریان خون اختلال ایجاد میکنند. سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین و تتراسایکلین را با لبنیات نخورید. از مصرف ماست یا بستنی حداقل دو ساعت قبل و شش ساعت پس از مصرف آنتیبیوتیک خودداری کنید.
مسدودکنندههای کانال کلسیم و گریپفروت: مسدودکنندههای کانال کلسیم برای کاهش فشار خون استفاده میشود. برخی از این داروها از جمله فلودیپین و نیفدیپین با آب گریپفروت تداخل دارند. این امر در مورد استاتینهایی که برای کلسترول بالا استفاده میشوند، مانند آتورواستاتین نیز صادق است. گریپفروت حاوی ترکیبی است که یک آنزیم متابولیزهکننده این دارو به نام CYP3A4 را مهار میکند.
داروهای کمکاری تیروئید و هر نوع ماده غذایی: اگر مبتلا به کمکاری تیروئید هستید، احتمالاً از لووتیروکسین استفاده میکنید. پس ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف این دارو در هنگام صبح از مصرف هر گونه مواد غذایی خودداری کنید.
وارفارین و کلمپیچ: وارفارین داروی رقیقکننده خون است. در این میان سبزیجاتی مانند کلمپیچ و کلم بروکلی حاوی ویتامین K هستند. مشکل این است که ویتامین K آنچه وارفارین سعی در انجام آن دارد را متوقف میکند. بدون عملکرد مناسب وارفارین، خطر لختهشدن خون در شما افزایش مییابد.