اعتصاب غذای معلمان برای آزادی همکاران دربندشان • مصاحبه
۱۳۸۹ اردیبهشت ۳, جمعهشورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان اعلام کرده که در اعتراض به صدور احکام سنگین حبس و اعدام برای معلمان زندانی از ۱۲ تا ۱۸ اردیبهشت به اعتصاب غذا دست میزند.
در این بیانیه با اشاره به اسامی معلمان زندانی تقاضای آزادی هرچه سریعتر تمامی آنان مطرح شده. از دیگر مواردی که نویسندگان این بیانیه خواستار انجام آن شدهاند رفع فضای امنیتی از مدارس و ادارات آموزش و پرورش، تامین امنیت شغلی فرهنگیان، پرهیز از مخبرپروری در فضای کلاس و مدرسه و اجتناب از پروندهسازی برای فرهنگیان منتقد است.
علیرضا هاشمی دبیرکل سازمان معلمان از تمامی فرهنگیان میخواهد تا در این حرکت اعتراضی شرکت کنند و اگر برایشان مقدور نیست که تمامی هفته را دست به اعتصاب غذا بزنند، روز سهشنبه ۱۴ اردیبهشت به این حرکت جمعی بپیوندند.
وی همچنین از تمامی فرهنگیان و نیز سایر اقشار مردم دعوت میکند تا در روز ۱۲ اردیبهشت در تهران بر سر مزار ابوالحسن خانعلی معلم کشتهشده در حکومت پهلوی در گورستان ابن بابویه و در قم بر سر مزار مرتضی مطهری حاضر شوند.
دویچهوله: آقای هاشمی، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران اعلام کرده که از ۱۲ تا ۱۸ اردیبهشت ماه قرار است دست به اعتصاب غذا بزند. این اقدام با چه هدفی صورت میگیرد؟
علیرضا هاشمی: شورای هماهنگی تشکلهای فرهنگیان و کانونهای صنفی سراسر کشور با توجه به وضعیتی که امروز آموزش و پرورش ما دارد و خصوصا فشارهایی که به تشکلهای فرهنگیان وارد میشود و تعدادی از فعالان آنها امروزه در حال گذراندن حبس هستند و زندان را تجربه میکنند، تصمیم گرفتهاند برای «هفتهی معلم» از ۱۲ تا ۱۸ اردیبهشت مجموعه فعالیتهایی را سامان دهند که یکی از آنها اعلام اعتصاب غذاست در اعتراض به ادامهی زندانیبودن همکاران عزیزمان رسول بداقی، محمد داوری، هاشم خاکسار، عبدالرضا قنبری و عبدالله مؤمنی و از فعالان صنفی و همکاران فرهنگی در سراسر کشور هم خواستهاند که در صورت امکان به این اعتصاب غذا بپیوندند یا حداقل یکروز از هفته را که سهشنبه چهاردهم اردیبهشت اعلام شده، با فعالان صنفیـ مدنی همکاری کنند و از خوردن و آشامیدن استنکاف بورزند.
این تعدادی که شما اسامیشان را ذکر کردید، البته غیر از آقای عبدالله مؤمنی، باقی همه فقط به علت خواستههای صنفی در ارتباط با شغلشان یعنی معلمی الان در زندان هستند؟
تمام این دوستان رسول بداقی از همکارانمان در اسلامشهر، محمد داوری از همکارانمان در منطقهی ۱۱ تهران، هاشم خاکسار از همکارانمان در مشهد و عبدالرضا قنبری از همکارانمان در پاکدشت و حتی عبداله مؤمنی از همکاران فرهنگی منطقهی ۲ ما هستند. این دوستان در زمینهی فعالیتهای صنفی و اجتماعی بازداشت شدهاند. البته به آنها اتهاماتی وارد میکنند، اما متأسفانه بعد از گذشت هفت ماه از بازداشتشان، هنوز به اتهاماتشان رسیدگی نکردهاند. در ضمن در اتهاماتی که به این دوستان وارد میکنند، مسائل غیرصنفی هم دیده میشود. اما به نظر ما عمده فعالیت این دوستان فعالیتهای صنفی در راستای بهبود وضع فرهنگیان کشور بوده است.
در بیانیهای که شورای هماهنگی صنفی معلمان منتشر کرده، از صدور حکم اعدام برای آقای قنبری صحبت شده، آیا این خبر صحت دارد؟
بله متأسفانه و باعث تعجب ما و دوستان فرهنگی دیگرمان هم شده است که آقای عبدالرضا قنبری از همکارانمان در پاکدشت که ۱۶ سال سابقهی کار دارند و فوقلیسانس ادبیات هستند و حتی خانمشان هم فرهنگیاند و در آموزش و پرورش مشغول به کار هستند، به دلیل فعالیتهای صنفی و اجتماعی در رابطه با حوادث سال گذشته بازداشت شدند. به ایشان اتهاماتی را وارد کردهاند، از جمله فرستادن ایمیل یا دریافت ایمیل. ولیکن حکمی که صادر شده، یعنی اعدام، اصلا قابل تصور نبوده که به خاطر چند ایمیل فردی را متهم کنند و حکم اعدام برایش صادر کنند. این حکم اعدام باعث تعجب ما و قطعا تعجب هر انسان آزادهای در سراسر دنیا خواهد شد که این خبر را بشنود.
آقای هاشمی الان حدود چهار یا پنج سال هست که معلمان به صورت متشکل خواستهای خودشان را مطرح میکنند که همیشه هم خواستهای صنفی بوده است، در مورد حقوقشان، در مورد قراردادهای کاریشان. الان این معلمان به جایی رسیدهاند که برای اعتراض به وضعیت موجودشان اعلام اعتصاب غذا کردهاند. در آستانهی روز معلم وضعیت معلمان ایران را به طور خلاصه چه طور ارزیابی میکنید؟
ساماندهی وضعیت آموزش و پرورش متأسفانه امروزه به مانند بقیه امور کشور از یک فرایند کاملا امنیتی سود میبرد و به نظر میرسد که مسئولین ما به جای آنکه به خواستههای برحق فرهنگیان و دیگر اقشار جامعه توجه کنند، سعی میکنند با ساکت کردن معترضین، به زندان انداختنشان و بعضا برخوردهای غیرانسانی آنها را به تمکین وادار کنند. امروزه هم با آن که وزیر جدید آموزش و پرورش جناب آقای حاج بابایی تحرک بسیاری دارند و مرتب از کانالهای مختلف رادیو تلویزیون خبرهای مختلفی را برای فرهنگیان اعلام میکنند، اما این تحرک در آموزش و پرورش فقط در حد وزیر است و شاید بیشتر آن هم شعارهایی بیش نباشد. بنابراین وضعیت ما با آن که نسبت به گذشته بهتر نشده است، ولیکن امید ما به آینده بسیار بیشتر از گذشته است. بنابراین مجموعه فعالان صنفیـ مدنی در حوزهی آموزش و پرورش به مجموعه فعالیتهای خودشان با قوت ادامه خواهند داد.
مصاحبهگر: میترا شجاعی
تحریریه: بهمن مهرداد