اسامه پسر لادن؛ مرده‌ی ۵۰ میلیون دلاری
۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۲, دوشنبه
چند ساعت پس از انتشار خبر کشته شدن اسامه بن لادن و تایید آن توسط باراک اوباما رییس جمهور ایالات متحده آمریکا، انتشار خبر جای خود را به اظهار نظرهای متفاوت داده است. به سرعت در ویکی‌پدیا تاریخ مرگ اسامه به زندگینامه‌اش اضافه شد: «دوم می ۲۰۱۱».
در آمریکا، کشوری که کابوس القاعده و بن‌لادن سال‌هاست با مردم آن عجین شده، تصاویر شادی مردم پس ازانتشار این خبر را می‌توان در شبکه‌های تلویزیونی و همچنین کانال اینترنتی یوتیوب یافت. شبکه‌ی الجزیره نیز یک تظاهرکننده آمریکایی در نیویورک را نشان می‌دهد که پلاکاردی در دست دارد با این نوشته: «ما او را گرفتیم».
اما دورتر از آمریکا در ایران واکنش‌ها متفاوت بود. گرچه وب‌سایت‌های رسمی حامی جمهوری اسلامی محتاطانه −و همراه با بدبینی− با این خبر برخورد کرده‌اند، اما بیشتر کاربران فضای مجازی با اعلام خوشحالی از این اتفاق به حاکمان ایران نسبت به سرنوشتی مشابه هشدار می‌دهند.
بازار طنز و شوخی نیز در این میان گرم است. یک کاربر بالاترین با به اشتراک گذاشتن کارت عضویت بسیج اسامه بن لادن که به نظر می‌رسد توسط این کاربر مونتاژ شده، در بخش سرگرمی این وب‌سایت به نقل از خبرگزاری فارس می‌نویسد:«بن لادن بسیجی بود».
اشاره‌‌‌ی این کاربر به اتفاقی بود که پس از کشته شدن دو نفر از معترضان دولت ایران در تظاهرات ۲۵ بهمن سال گذشته رخ داد و رسانه‌های دولتی و حکومت ایران سعی کردند یکی از کشته‌‌شدگان به نام صانع ژاله را به عنوان بسیجی هوادار حکومت معرفی کنند.
کاربر دیگری هم با اشاره به جایزه ۵۰ میلیون دلاری برای مرده و یا زنده‌‌ی بن‌لادن که توسط دولت آمریکا تعیین شده بود، می‌نویسد: «واقعن حیف آن ۵۰ میلیون دلار که پرید».
گزارش لحظه به لحظه و شوخی با سارا پیلین
آرش سیگارچی، مجری و خبرنگار شبکه تلویزیونی صدای آمریکا در وبلاگش به پوشش انتشار خبر کشته شدن اسامه بن لادن پرداخته است.
وی می‌نویسد: «از ساعت ۹ شب اعلام شد، ساعت ده و نیم شب به وقت شرق آمریکا، اوباما یک سخنرانی ناگهانی دارد. معمولا یکشنبه شب رییس جمهوری آمریکا سخنرانی ندارد چون می‌گذارند روز دوشنبه که اولین روز هفته است.»
این وبلاگ‌نویس به تلاش رسانه‌های آمریکا برای پی بردن به موضوع سخنرانی اوباما اشاره میکند و می‌نویسد: «سی ان ان سعی دارد از طریق منابع‌اش بفهمد چه خبری است. ولف بلیتزر می‌گوید به من زنگ زدن که بیایم سر کار. خبر مهمی است. "اد" خبرنگار ارشد سی.ان.ان در کاخ سفید می‌گوید با اینکه تا دیشب همراه رییس جمهوری بوده اما به او گفته‌اند برود تا دوشنبه اما الان او را برای خبری مهم صدا کرده‌اند.»
سیگارچی ساعت ۱۰ و ۳۹ دقیقه به وقت شرق آمریکا به نقل از جان کینگ، از مجریان سی.ان.ان می‌نویسد: «خبر مهم این است؛ اسامه بن لادن کشته شد.»
خبرنگار صدای آمریکا به نقل از یک توئیترنویس آمریکایی می‌گوید: «با این خبر، همه کاندیداهای جمهوری‌خواه برای انتخابات (ریاست جمهوری) بعدی، از الان زده‌اند کنار؛ جز سارا پیلین. چون وی بن‌لادن را نمی‌شناسد.»
سارا پیلین سیاست‌مدار آمریکایی است که توسط جان مک کین به عنوان نامزد حزب جمهوری‌خواه برای پست معاونت رئیس جمهوری آمریکا در انتخابات سال ۲۰۰۸ معرفی شد.
وی به عنوان یکی از کاندیداهای احتمالی حزب جمهوری‌خواه برای انتخابات ریاست جمهوری بعدی مطرح است. منتقدان پیلین، وی را یک متعصب مذهبی که در مورد روابط خارجه ابدا هیچ سرنخی ندارد معرفی می‌کنند، بطوری‌که به نوشته رسانه‌های آمریکایی وی تصور می‌کرد که آفریقا یک کشور است، نه یک قاره.
از اسامه بن‌لادن تا مادر ترزا
کامران نویسنده‌ی "وب‌نوشته‌های یک ایرانی" با ابراز خوشحالی از کشته شدن اسامه بن‌لادن و کم شدن «یک اهریمن» از کره‌‌‌ی خاکی اضافه میکند: «این خبر برای آن دسته از جنایتکارانی است که فکر می‌کنند ورق همیشه به یک سو باقی می‌ماند.»
این وبلاگ‌نویس با اشاره به خشونت «گروه تروریستی القاعده» در برخورد با مردم افغانستان، معتقد است که بن‌لادن رویای تشکیل یک جهان طالبانی را در سر داشت.
کامران با مقایسه زندگی "مادر ترزا" و "اسامه بن‌لادن" می‌نویسد: «باید بین مادر ترزا و بن لادن فرقی قائل شد، که اولی زندگی‌‌اش را وقف صلح و زندگی بهتر مردم کرد و نامی نیکو از خود برجای گذاشت و دومی در گسترش تروریسم و افراط‌‌گرایی تلاش کرد و در خواری و خفت کشته شد، بین این دو فرق بسیار است.»
اگنس گونجا بویاجیو معروف به "مادر ترزا" متولد ۱۹۱۰، راهبه کاتولیک آلبانیایی و بنیانگذار ماموران امور خیریه در هند بود.
مادر ترزا به خاطر خدمات انسان‌دوستانه‌اش سال ۱۹۷۹، جایزه نوبل صلح را به خود اختصاص داد. وی در سال ۱۹۹۷ در سن ۸۷ سالگی درگذشت و پس از آن در سال ۲۰۰۳ از طرف پاپ ژان‌پل دوم آمرزیده شناخته شد.
«کاش "اسامه" تردید کرده باشد»
محمد معینی می‌نویسد که رهبر القاعده زندگی مجلل و راحت خود در عربستان را رها کرده بود تا در شرایط دشوار و سخت افغانستان و پاکستان جنگ برای "عدالت اسلامی" را فرماندهی کند.
نویسنده وبلاگ "راز سر به مهر" تصریح میکند که راهی که بن لادن برای دست‌یافتن به عدالت طی می‌کرد از روی تن‌های متلاشی و سوخته و پیکرهای بی‌سر می‌گذشت: «تردیدی در درستی راهی که برگزیده بود نداشت. "بن لادن" نماد یک اندیشه است، که با مرگ فقط "اسامه"، نمرده و نمی‌میرد؛ اندیشه‌ای که "انسان" را دوست ندارد، یا دوست دارد فقط در حد "وسیله" برای دینی که فقط قرائت خودش را از آن مشروع می داند. این همه صلب و سخت و خشن و دود زده.»
این وبلاگ‌نویس با اشاره به خبر پسر ۱۲ ساله‌ای که چند روز پیش در یک عملیات انتحاری در افغانستان خودش را منفجر کرد و چندین نفر را به قتل رساند، می‌نویسد: «"انسان" این همه تحقیر می‌شود در "بن لادنیسم". کاش بن لادن قبل از مرگ، فرصت "تردید" داشت، و کاش این "تردید" را جایی نجوا کرده باشد.»
MI/DK