احمدینژاد با انتشار نامهای روحانی را به مناظره فرا خواند
۱۳۹۲ آذر ۱۲, سهشنبهمحمود احمدینژاد رئیس دولتهای نهم و دهم در آغاز نامهی خود تاکید میکند که بهرغم "انتساب عناوین غیرمنصفانه و بیپایه" در گزارش صد روزهی روحانی، نخست به خاطر منافع کشور مایل به سکوت بوده، اما به دلیل تقاضاهای "بیشمار گروههای مختلف مردم و از جمله صاحبنظران سیاسی و اقتصادی" صحیح دیده که به این انتقادات پاسخ دهد.
احمدینژاد مینویسد: «لازم دیدم که از جنابعالی دعوت نمایم تا در فضایی کاملا دوستانه و صمیمی، در مناظرهای صریح، اصولی و روشنگر در منظر افکار عمومی ابهامات را رفع و حقایق ناب را آن طور که هست مورد تصدیق و تاکید قرار دهیم تا از فرصت برداشتن گامهای بلند و استوار در مسیر رو به جلوی کشور دریغ نشود.»
روحانی در گزارش ۱۰۰ روز نخست فعالیت دولت خود تصریح کرد که دولتاحمدینژاد با ۷۵۰ میلیارد دلار عایدی، پولدارترین دولت تاریخ ایران بوده، اما همزمان "بزرگترین دولت بدهکار در تاریخ ایران" نیز به شمار میرود.
روحانی در گزارش خود گفت: «بدهی دولت به سیستم بانکی در روزی که ما دولت را تحویل گرفتیم، بیش از ۷۴ هزار میلیارد تومان بوده است. بدهی دولت به صندوق تأمین اجتماعی و بازنشستگی ۶۰ هزار میلیارد تومان بوده. بدهی دولت به پیمانکاران و بخشهای مختلف و خصوصی نیز حدود ۵۵ هزار میلیارد تومان بوده و کل این رقم بسیار بالاتر از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است.»
روحانی دولت احمدینژاد را متهم کرد که در سفرهای استانی ۲۱۱ هزار میلیارد تومان تعهد ایجاد کرده که ۷۰ درصد آن عملی نشده است.
احمدینژاد نیز در نامه خود به آمار و ارقام مطروحه اشاره کرده و مینویسد: «علاوه بر ضرورت حمایت و دفاع از تلاشهای شبانهروزی نیروهای مخلص و سختکوش کشور در همه حوزهها و قوهها، چیزی که موجب مزید نگرانی شده این است که نادیده انگاشتن ظرفیتها و توانمندیها و داشتن برآوردهای ناصحیح و آمارهای نادرست از وضعیت کشور چه بسا به تصمیمسازیهای ناصواب در عرصههای سیاسی و اقتصادی داخلی و بینالمللی و تضعیف امید و نشاط ملی بینجامد.»
"آمار نادرست"
احمدینژاد در حالی به "برآوردهای ناصحیح و آمارهای نادرست" اشاره میکند که خود در زمان تصدی دولتهای نهم و دهم، هدف انتقادات بسیار از سوی نمایندگان مجلس به خاطر ارائه "آمارهای غلط" بود.
احمدینژاد و وزیران کابینه وی بارها به خاطر ارائه "ارقام نادرست" پیرامون شمار بیکاران، اشتغالزایی، هزینه یارانهها، پروژههای عمرانی و غیره مورد انتقاد شدید نمایندگان مجلس و حتی برخی از نهادهای رسمی جمهوری اسلامی، همچون دیوان محاسبات قرار گرفته بود.
احمدینژاد در نامه خود مدعی شده که دعوت به مناظره "نه براساس یک حس شخصی؛ بکه بر مبنای احساس تکلیف دینی و ملی صورت گرفته" است. وی به "دشمنیهای بیگانگان و حجم کمنظیر ناملایمات و بیمهریهای برخی در داخل" اشاره کرده و دلیل پایداری خود را "عشق به ملت بزرگ ایران" خوانده است.
برگزاری انتخابات سالم
دولت احمدینژاد (متصدی پست وزارت کشور در دولت دهم) که مسئولیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲ را برعهده داشت، فاقد نامزدی جدی از میان طرفداران خود بود.
اسفندیار رحیممشایی، یار نزدیک احمدینژاد که در روز پایانی ثبتنام انتخابات به فهرست نامزدها پیوسته بود، نتوانست از سد شورای نگهبان عبور کند و صلاحیت وی تایید نشد. احمدینژاد در فرصتهای متفاوت رحیممشایی را فردی شایسته برای جانشینی خود معرفی کرده بود.
در نامه اخیر، احمدینژاد بدون ذکر این جزییات یادآور میشود: «همچنین در انتخابات اخیر ریاست جمهوری، در شرایطی که دولت دهم در فقدان نمایندهای از خود در رقابت انتخاباتی و مآلا پاسخگویی – آماج حجم سنگین و گستردهای از اتهامات و انتقادات ناروا بود – به خوبی و شایستگی به وظیفه شرعی و قانونی خود در صیانت از آراء مردم عمل کرد و با برگزاری انتخاباتی قانونی و سالم ظرفیت بالای خود را به ظهور رساند.»
دولت احمدینژاد که در سال ۸۸ نیز مسئولیت برگزاری انتخابات را برعهده داشت، متهم به تقلب گسترده در انتخابات شد. رویدادهای پس از انتخابات سبب برآمد جنبش اعتراضی گستردهای از شهروندان و بدنهی اصلی اصلاحطلبان شد.
موسوی و کروبی، به عنوان رهبران جنبش اعتراضی، دولت احمدینژاد را متهم کردند که نه تنها "از آرا مردم صیانت" نکرده، بلکه در سرکوب معترضان نیز مشارکت داشته است.
پاسخگویی احمدینژاد در دادگاه و در نزد مردم
اکبر ترکان، مشاور عالی رئیسجمهوری، در واکنش به دعوت احمدینژاد از روحانی به مناظره گفت: «از مناظره استقبال میکنیم، اما شرط مناظره آن است که رئیس دولت دهم شرط راستگویی را رعایت کند.»
محمدرضا صادق، مشاور ارشد رئیسجمهور، نیز با اشاره به فرازهایی از نامهی احمدینژاد گفت: «به نظر من اگر قرار است پاسخی دقیق و مبتنی بر ادله صحیح ارائه شود، خوب است و دولت تدبیر و امید هم از آن استقبال میکند، اما مرورعملکرد هشت سال گذشته دستگاه اجرایی در ارائه انواع و اقسام آمارها وگزارشها که با واقعیت فاصله داشت از انواع تریبونهایی که دولت از آن برخوردار بود، نشان میدهد که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد.»
وی پیرامون روشنگری "حقایق نابی" که احمدینژاد بدان اشاره کرده افزود: «متاسفانه حقیقت ناب دشواریها و شرایطی است که تاهنگام روی کار آمدن دولت تدبیر و امید مردم با آنها مواجه بودند و مدیریت اجرایی هشت سال گذشته چه در محکمه و چه در نزد افکار عمومی باید نسبت به آنها پاسخگو باشد.»
علیرضا زکانی، نماینده تهران و از اندک حامیان احمدینژاد در مجلس، پس از ارائه گزارش صد روزهی آقای روحانی گفته بود: «این سنت بدی است که هر کسی مسئول میشود توانمندیهای دولت قبلی را نادیده میگیرد و فقط به نکات منفی دولتهای گذشته اشاره میکند.»
اما در مقابل بسیاری از حامیان دولت یازدهم گزارش روحانی را خویشتندارانه ارزیابی کردند. قدرت علیخانی، مشاور پارلمانی هاشمی رفسنجانی نیز گفت: «اگر رئیس جمهور بخواهد حقایق را بگوید خیلی بیش از اینهاست.»