آمريكا و شوراى حقوق بشر ِ سازمان ملل متحد
۱۳۸۵ فروردین ۱۸, جمعه
زندان آمريكايى گوانتانامو در خاك كوبا، شكنجه ى اسرا در زندان ابوغريب در خاك عراق، ربودن خالد المصرى شهروند آلمانى ، با اصليت لبنانی، از طرف آمريكائيان، سه نمونه‌اى هستند كه نشان مى‌دهند ايالات متحده‌ى آمريكا سابقه‌ى درخشانى در زمينه‌ى احترام به موازين حقوق بشر در جهان ندارد.
اين كشور اما اعلام كرده است كه حاضر به عضويت در شوراى تازه تاسيس ِ حقوق بشر سازمان ملل متحد نيست. و دليل مى آورد كه اين شورا هيچ امكانى براى جلوگيرى از عضويت كشورهايى كه پايبند به موازين ِ حقوق بشر نيستند را ندارد.
ايالات متحده‌ى امريكا در همان ابتدا با تاسيس شوراى حقوق بشر ِ سازمان ملل متحد، كه قرار است به جاى كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد فعاليت كند، مخالفت ورزيد و اكنون هم در همان راستا خواستار عضويت در اين شورا نيست.
البته نبايد فراموش كرد كه شوراى حقوق بشر ِ سازمان ملل متحد تفاوت زيادى با كميسيون منحل شده قبلى ندارد. دليل اين امر را كارشناسان تفاهمى مى دانند كه بايد ميان شركت كنندگان، براى تصويب طرح اوليه‌ى اين شورا ايجاد مى شد.
اين نهاد جهانى به خلاف آن چه در طرح پيشنهادى اوليه اشاره شده، نشست‌هايى با زمان مشخص نخواهد داشت. همچنين شمار كشورهاى شركت كننده ى آن از ۳۰ كشور پيشنهادى در طرح اوليه به ۴۷ كشور افزايش يافته و شمار اعضاى آن فقط شش كشور كمتر از شمار كشورهايى ست كه در كميسيون حقوق بشر عضويت داشتند. در ضمن كشورهاى عضو، مثل گذشته، از مناطق مختلف جهان انتخاب مى شوند و هر منطقه براى خود سهميه خاصى دارد، مثلا ۱۳ كرسى به آفريقا و آسيا اختصاص دارد و ۱۲ كرسى هم به كشورهاى آمريكاى لاتين.
ايالات متحده‌ى امريكا از همان ابتدا به هنگام راى گيرى براى تاسيس شوراى حقوق بشر ِ سازمان ملل متحد به تشكيل اين ارگان راى منفى داد و همه ى اقدامات اين كشور براى تصويب نشدن آن به نتيجه اى نرسيد. اكنون اين كشور روش خود در قبال اين ارگان جهانى را با وارد نشدن به آن ادامه مى دهد.
سياست اين كشور نسبت به شوراى حقوق بشر ِ سازمان ملل متحد بدين گونه است كه ابتدا بدون عضويت در اين اين شورا، آن را مورد حمايت مالى و اخلاقى خود قرار دهد، و تصميم گيرى آتى‌اش را به دقت بررسى كند. شايد تا سال آينده تصميم آمريكا در مورد اين شوراى نو بنياد جهانى عوض شد و قبول كند كه عضو آن شود.