آغاز لیگ برتر کشتی آزاد ایران با شکایت مازندرانیها
۱۳۸۹ آذر ۲۲, دوشنبهدر گروه اول نفت تهران، ابومسلم خراسان، ذوبآهن كرمانشاه و صنايع و معادن همدان قرار گرفتند. در گروه دوم نیز گاز مازندران، استان گلستان، شهدای جويبار و شهدای ملاير قرار دارند.
عباس نمازیان، سرپرست کمیته لیگ درباره حذف دو تیم ریشه دار صدرا و نیروی زمینی از فهرست تیم های لیگی گفت: «در صورتی که برگزاری این رقابت ها با ۱۰ تیم، برنامه های تیم ملی را دچار مشکل نکند، این دو تیم نیز در این دو گروه قرار گیرند.»
طبق اعلام فدراسیون کشتی، این رقابت ها از ششم دی ماه آغاز میشود اما در فاصله کمتر از دو هفته تا آغاز مسابقات، هنوز حتی برنامه هفته اول نیز اعلام نشده است.
شکایت صدرا از فدراسیون کشتی
شهرستان کوچک زیراب استان مازندران، از پدیدههای لیگ برتر کشتی ایران در سالهای اخیر بوده است. این تیم متعلق به بخش خصوصی است و هیچ کمکی از دولت دریافت نمیکند. صدرنشینی این تیم در مقاطعی از لیگ برتر که همزمان با صدرنشینی عجیب هوفنهایم در بوندسلیگا آلمان در عرصه فوتبال بود، باعث شد لقب هوفنهایم لیگ کشتی ایران، تیتر مجلههای تخصصی کشتی ایران شود.
ازدحام اهالی زیراب، سوادکوه و سایر شهرهای استان مازندران برای تماشای مسابقات این تیم، بیشتر از تماشاگران بسیاری از دیدارهای لیگ برتر فوتبال ایران است. هر هفته در زیراب، هزاران نفر با ناکامی در ورود به سالن مسابقه، ناگزیر از پرده نمایشگر خارج از ورزشگاه به تماشای مسابقه میپرداختند.
محبوب قبادیان مديرعامل این تیم درباره علت کنارگذاشته شدن تیمش به خبرگزاری فارس گفته است: «اين موضوع را از مراجع قانونی پيگيری خواهيم كرد، زيرا يزدانی خرم سال ۸۷ گفت: «مبلغ وروديه را از حق تبليغات مسابقات برمیداريم. حالا می خواهند به خاطر وروديه ليگ ۸۷، ما را از ليگ ۸۹ محروم كنند! پس بايد بگويند درآمد ناشی از آگهیها و تبليغات چه شده است؟»
قبادیان تاکید کرد که اگر به آن بهانه از حضور این تیم ممانعت شود، به هر مرجعی كه لازم باشد شکایت خواهد کرد تا كل هزينههای ليگ برتر و درآمدهای آن بررسی شود و ببينند فدراسيون از محل وروديه و تبليغات چقدر درآمد داشته است.
اعتراض نیروی زمینی
در جمع تیمهای حاضر در لیگ برتر ایران، سابقه تیم نیروی زمینی از تمام تیمها بیشتر است. این تیم که کم هزینهترین تیم نظامی در ورزش ایران محسوب میشود، حالا با تصمیم فدراسیون کشتی نمیتواند به لیگ برتر بپیوندد.
ناصر ملکی سرمربی نیروی زمینی که کشتیگیران سرباز متعددی را تحویل تیمهای ملی داده است، در این باره میگوید: «بايد یک چيزی هم بدهند كه نیروی زمینی در ليگ شركت كند. آنها وقتی تيم كم داشتند از ما مصرانه می خواستند كه تيمداری كنيم.»
وی خاطرنشان کرد که شاید همین هشت تیم نیز در مسابقات شركت نکنند. سوابق لیگ کشتی در سال های قبل نشان میدهد که بسیاری از تیمها پس از قرعهکشی و حتی حضور در هفتههای نخست، ناگهان از شرکت در ادامه رقابتها سرباز زدهاند.
لیگ فرنگی، بدون کیفیت و کمیت
موفقترین رشته ورزشی ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانجو، یکی از ضعیفترین لیگ های داخلی را دارد؛ لیگی که کمیت آن حتی از لیگ فدراسیون تیر و کمان نیز کمتر است.
امسال هم ليگ برتر كشتی فرنگی فقط با حضور ۴ تيم برگزار میشود که به زعم کارشناسان ورزش، به سختی میتوان چنین رقابتی را "لیگ" نامید.
تيمهای گاز كرمانشاه، گاز اردبيل، شركت ملی حفاری خوزستان و آنزان ايذه به صورت دورهای به مصاف يكديگر خواهند رفت. یعنی فقط سه استان از سراسر ایران! آن هم در شرایطی که احتمال انصراف یکی از دو تیم شرکت گاز و یکی از دو تیم استان خوزستان، بسیار زیاد است.
به این ترتیب، استانهای فارس و لرستان که در بازیهای آسیایی گوانجو به مدال طلا رسیدند، همچون استانهای صاحب کشتی فرنگی مثل تهران و مازندران، نمایندهای در لیگ فرنگی نخواهند داشت.
محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران اعلام کرده است که مثل همیشه از حضور در لیگ خود داری میکند تا ضمن تمرکز کامل روی تیم ملی، فرصت مربیگری و برخورداری از مواهب لیگ، نصیب سایر مربیان شود.
این در حالی است که در لیگ برتر کشتی آزاد، مربیان تیم های ملی بزرگسالان و جوانان حضور دارند. اتهام جذب ملی پوشان با برخی وعدهها، همواره درباره مربیان ملی که در لیگ فعالیت میکنند وجود داشته است؛ اما فدراسیون کشتی هرگز از فعالیت آن ها در لیگ برتر، ممانعت نکرده است.
یزدانی خرم، وعده سال آینده
رييس فدراسيون كشتی در گفتوگویی با سایت این فدراسیون و در پاسخ به انتقاداتی که از کیفیت و کمیت لیگهای کشتی آزاد و فرنگی میشد، اعلام کرده است: «از سال آينده و با برگزاری رقابتهای ليگ دسته برتر، اول و زيرگروه، سطح رقابتهای ليگ را بالا میبريم. تيمهایی بايد در ليگ شركت كنند كه قدرتمند باشند، زيرا هدف ما بالا بردن سطح اين مسابقات است.»
این در حالی است که یزدانی خرم از روزهای آغازین سال ۱۳۸۵، مسئولیت کشتی ایران را برعهده دارد و همه ساله قبل از آغاز لیگ برتر، وعده برگزاری مسابقاتی باشکوه را در رقابت های سال آینده میدهد.
لیگ برتر کشتی که در دوران مدیریت محمدرضا طالقانی به عنوان موفقترین لیگ ورزشی ایران یاد میشد، لیگی که دوربین شبکههای تلویزیونی الجزیره و دبی اسپورت و کویت اسپورت را به سالن هفتم تیر میکشاند، اینک به یکی از بیبرنامه ترین لیگهای ورزشی ایران تبدیل شده است.
قراردادهای رو به سقوط
در دوران ریاست محمدرضا طالقانی بر فدراسیون کشتی که سازمان لیگ با ریاست اسدالله رضایی اداره میشد، لیگ کشتی در صدر برنامه های فدراسیون قرار گرفت. طالقانی خود در سالهای میانی دهه ۶۰، رئیس هیات کشتی تهران بود و بعد از انقلاب اسلامی، تنها لیگ کشتی در سراسر ایران را پایه گذاری کرد.
در لیگهای کشتی سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴، این رقابتها به چنان درجهای از کیفیت رسید که اغلب قهرمانان جهان و المپیک از روسیه، اوکراین، ترکیه، گرجستان، ازبکستان، ارمنستان و بلاروس، برای حضور در این رقابتها به ایران آمدند.
سقف قراردادها در آن مقطع زمانی، ۲۰ میلیون تومان در تیمهای مختلف بود که به ستارههای کشتی پرداخت میشد. چیزی حدود یک پنجم سقف قراردادهای فوتبال در آن سالها؛ به گونهای که پس از فوتبال، بیشترین پول به کشتیگیران پرداخت میشد.
بینظمی، بیبرنامگی و دفع تیمهای مختلف از سرمایهگذاری در لیگ اما سرنوشت این رقابت ها را به گونهای رقم زد که همچنان سقف قراردادها همان ۲۰ میلیون تومان هفت سال قبل است. این در حالی است که والیبال و بسکتبال، مدتهاست از کشتی جلو زدهاند و رقم های ۲۰۰ میلیون و ۳۰۰ میلیون تومان در این لیگها، عادی و تکراری شده است.
نکته قابل اشاره این جاست که همین قراردادهای نازل لیگ کشتی نیز با تاخیر و امتناع های فراوانی مواجه است. صنایع و معادن همدان هنوز با کشتی گیران فصل قبل، تسویه حساب نکرده است. راه آهن خراسان نیز همین مشکل را دارد. گاز مازندران نیز با اتهام عدم انجام تعهداتش مواجه است.
ابهام در بعضی از قضاوت ها
آرشیو رقابتهای لیگ برتر کشتی آزاد ایران، مملو است از شکایتها و درگیریهایی که منشاء آن مسائل داوری بوده است. پوئن و اخطارهای یک طرفه و یکجانبه به سود میزبان، گلهای است که در اغلب رقابت ها وجود داشته است.
نمونههای فراوانی نیز وجود دارد از انفعال داوران در مواجهه با تمارضهای مکرر کشتی گیران چه در قانون کلینچ و چه در مواقعی که اعلام سرپا میدادند و کشتیگیرها تا زمانی طولانی و برخلاف آن چه در مسابقات بین المللی دیده میشود، اقدام به نفسگیری غیر قانونی میکردند.
در لیگهای قبلی، یکی از داوران مشهور که عضو کمیته داوران فدراسیون هم بود، برای کشتیگیران استان خود با مهر و عطوفتی آشکار، در سوت خود دمید و سرانجام کار به درگیری فیزیکی نیز کشیده شد. در برخی از مسابقات سطح بالا، از برخی داوران سطح بالای کشتی ایران به طرز عجیبی استفاده نشد و آن داوران به دلیل واهمه از محرومیت طولانی تر، خواستار جلوگیری از انتشار مسائلی شدند که بازگو کرده بودند!
در فینال لیگ دو سال قبل، حتی بینندگان تلویزیون هم دیدند که یکی از کشتی گیران، هنگام برداشتن گوی، کاملاً به داخل جعبه نگاه کرد و گوی رنگ لباس خودش را بیرون آورد. اما صدایی از پشت میز داوری در نیامد. این کشتی گیر ملیپوش، در سالنهای تمرین نیز با خنده و صدای بلند میگفت که من داخل جعبه را نگاه کردم و گوی را در آوردم.
توافق یک داور مطبوعاتی با مسئولین یکی از تیمها در یکی از قهوه خانههای مشهور پایتخت، برای برتری دیوید موسول بز مقابل کشتی گیر تیم ملی ایران نیز مدتها نقل محافل کشتی ایران بود. موسول بز که میدانست تحت هر شرایطی پیروز خواهد شد، در یک دقیقه پایانی مسابقهاش به سان یک دونده، دور تشک می دوید و فرار می کرد، داور مورد نظر هم مشغول تماشای تشک مجاور بود!
این قبیل مشکلات در داوری ها نیز طی سالهای گذشته، در انحلال و انصراف بسیاری از تیمهای لیگی، بی تاثیر نبوده است.
مهدی رستمپور
تحریریه: شهرام احدی