نگاهی به آخرین مجموعه لاگرفلد برای شانل

برای نمایش شانل در هفته مد پاریس، قصر بزرگ به یک منطقه اسکی بدل شده بود، با ماکت کلبه‌های سوئیسی و برف مصنوعی. در این نمایش، آخرین مجموعه کارل لاگرفلد برای شانل، برای سری "آماده برای پوشیدن در پاییز و زمستان ۲۰۲۰−۲۰۱۹" به نمایش گذاشته شد. اغلب مجموعه‌های خارق العاده شانل در این محل با گنبد تماشایی‌اش به نمایش گذاشته می‌شود.

پنه لوپز کروز، پاییز سال گذشته به جمع شانل پیوست، اما این اولین حضور این هنرپیشه هالیوود برای شانل بود. کروز، با دامنی کرک‌پوش و بالاپوشی مواج‌، شاخه گل رز سفیدی به نشانه ادای احترام به دوست نزدیکش در دست داشت که ۱۹ فوریه امسال درگذشت. او بعد از مرگ لاگرفلد، در اینستاگرام خود نوشت:« کارل عزیز! همیشه در قبلم جای خواهی داشت.»

همان‌طور که می‌بینید، رز سفید یکی از عناصر تزیینی مو در این مجموعه زنانه و عاشقانه بود. روبان سیاه هم نشانه بنیانگذار شانل، گابریله کوکو شانل است که اغلب او خودش از آن استفاده می‌کرد. پر و سنجاق از دیگر عناصری بودند که در این مجموعه به نمایش گذاشته شدند.

لاگرفلد به «استاد بازآفرینی» شهرت داشت، و روی عناصری کار می‌کرد که توسط کوکو شانل تثبت شده بودند، از جمله کیف‌های دستی لایی‌داری که همچنان به‌طور کامل کلاسیک مانده‌اند. نمونه‌های خزدار و رنگی این کیف‌ها، حضوری چشمگیر در هفته مد پاریس داشت.

این مجموعه، تنها مجموعه‌ای سیاه و سفید برای نشان دادن سوگواری نبود و برخی از مدل‌ها اورکت‌هایی رنگی پوشیدند. در این مجموعه همچنین کمربندهایی با نشان دو C شانل و چکمه‌هایی خزدار به نمایش درآمد.

کلودیا شفر، مدل آلمانی و یکی از الهگان لاگرفلد نیز جزو ستارگان شو شانل بود. او به یاری لاگرفلد در دهه ۱۹۹۰ به یک سوپرمدل بدل شد. کلودیا شفر پس از مرگ کارل لاگرفلد نوشت: «کارل، معجون جادویی من بود. او مرا از یک دختر خجالتی آلمانی به یه سوپرمدل تبدیل کرد.»

ویرجینی ویارد، که در این عکس در شو شانل در سال گذشته در کنار کارل لاگرفلد دیده می‌شود، به اندازه او برای آخرین مجموعه شانل ستوده شده است. ویارد، که سال‌ها دست چپ و راست لاگرفلد بود، حالا مسئولیت بخش خلاقیت شانل را برعهده گرفته است.

کارا دلوین (چپ)، یکی از آخرین الهگان لاگرفلد شو را با یک لباس زمستانی چهارخانه افتتاح کرد؛ با یقه‌ای گشوده و پوشیده با جواهر.در اینجا او پیشاپیش دیگر مدل‌ها در آخرین حضور بر روی صحنه دیده می‌شود. آنها در حالی که به آفرینشگری که تاثیری عظیم بر زندگی‌شان داشته ادای احترام می‌کردند، در عین حال به سختی می‌کوشیدند مانع سرازیر شدن اشکشان شوند.