۴ پرسش برای تشخیص بیماری افسردگی
۱۳۹۲ مرداد ۵, شنبهبر اساس دادههای انستیتو "روبرت کوخ" (Robert-Koch-Institut) درآلمان، از هر چهار زن یکی و از هر ۸ مرد یک نفر دچار بیماری افسردگی هستند.
سالانه دست کم ۹ هزار نفر در آلمان بر اثر افسردگی دست به خودکشی میزنند. این رقم، دو برابر شمار افرادی است که در این کشور بر اثر حوادث خیابانی جان خود را از دست میدهند. اما در بیشتر موارد، اگر به این افراد کمک شود، میتوان از خودکشی آنان جلوگیری کرد.
آزمونهای اینترنتی برای تشخیص افسردگی
تستهای بسیاری در اینترنت برای پاسخ به این سوال موجود است که آیا یک نفر دچار افسردگی است یا نه. در بیشتر این آزمونها، حدود ۲۰ سوال در رابطه با وضعیت روحی فرد پرسیده میشود که بر اساس پرسشنامه افسردگی "بک" (Beck-Depressions-Inventar) تهیه شدهاند.
پرسشنامه افسردگی "بک"
بر اساس این آزمون میزان افسردگی افراد بالای ۱۳ سال اندازهگیری میشود. اندوه، بدبینی، احساس شکست و ناکامی، از دست دادن حس خوشحالی، بیزاری از خود، احساس گناه، فکر کردن به خودکشی، نا آرامی، خستگی، بیمیلی، از دست دادن قدرت تصمیمگیری و همچنین کاهش علایق جنسی از جمله نشانههایی هستند که در این آزمون مورد سوال قرار میگیرند.
برای هر پرسش نیز به طور معمول ۴ جواب وجود دارد: از "هرگز" گرفته تا "همیشه". پس از پاسخ دادن به این پرسشها، آن فرد میتواند یک تشخیص کوتاه از خود دریافت کند. اگر علائم افسردگی تشخیص داده شوند، آن سرویس آنلاین به مراجعه به راونپزشک توصیه میکند.
زمان، عاملی مهم برای طرح تستی جدید
پژوهشگران موسسه علمی ماکس پلانک اخیرا آزمونی جدید در این رابطه طرح کردهاند که بسیار سریعتر از تستهای قبلی است. مدیر این پژوهش میگوید: «ساختار ساده این آزمون، به ما این امکان را میدهد که این مساله را با پزشکان و بیماران روشنتر و قابلفهمتر در میان بگذاریم».
این ۴ پرسش عبارتاند از:
۱. آیا این هفته نسبت به قبل بیشتر گریه کردید؟
۲. آیا این هفته از خودتان سرخورده و متنفر شدید؟
۳. آیا این هفته امیدتان را به آینده بیشتر از دست دادید؟
۴. آیا این هفته احساس کردید که آدم شکستخورده و بیعرضهای هستید؟
آزمون ماکس پلانک، تاکنون مختص زنها
این پژوهش تا کنون بر روی خانمهای بین ۱۸ تا ۲۵ سال انجام گرفته است. به گفته دانشمندان، برای مردها باید آزمون دیگری طراحی کرد، به این دلیل که اصولا مردها کمتر از زنها گریه میکنند و هم اینکه کمتر به گریه کردن اعتراف میکنند.
اما پژوهشگران در عین حال تاکید میکنند که چنین آزمونی نمیتواند جای یک تشخیص نهایی را بگیرد. به گفته آنان، این کار وظیفه یک راونکاو یا یک روانپزشک است.