کمیسیون سازمان ملل برای پرونده قتل بی‌نظیر بوتو
۱۳۸۸ تیر ۱۰, چهارشنبه
یک‌سال و نیم پس از به قتل رسیدن بی‌نظیر بوتو در یک میتینگ انتخاباتی راولپندی، اکنون یک کمیسیون سه نفره سازمان ملل متحد مامور تعقیب این جنایت می‌شود. رهبری این کمیسیون را سفیر شیلی در سازمان ملل متحد "هرالدو مونوس" به عهده دارد. "مرزوقی داروسمند" دادستان کل پیشین اندونزی و "پتر فیتزجرالد" ایرلندی دو عضو دیگر کمیسیون هستند. فیتز جرالد قبلا از سوی سازمان ملل متحد تحقیق پیرامون ترور رفیق حریری نخست‌وزیر لبنان را به عهده داشته است.
پرسش‌های بی پاسخ
بی‌نظیر بوتو روز بیست و هفتم دسامبر سال ۲۰۰۷ میلادی به قتل رسید. هنگامی که دولت نظامی مشرف "بیت‌الله محسود" رهبر طالبان پاکستان را مسئول این ترور معرفی کرد، هواداران وی و بسیاری دیگر از پاکستانی‌ها به خشم آمدند. بوتو، در هفته‌های پیش از آن، شماری از اطرافیان مشرف را متهم کرده بود که برای سر به نیست کردن او می‌کوشند.
در هفته‌های پس از ترور، پرسش‌های دیگری مطرح شدند: آیا واقعا کسی که در آن روز دست به عملیات انتحاری زد، قاتل بی‌نظیر بود؟ یا او را به گلوله بستند؟ چرا اندکی پس از ترور، صحنه به وسیله آتش‌نشانی چنان شسته شد که همه آثار جنایت کاملا پاک شدند؟ حتی بازرسی اسکاتلندیارد که مهمترین اطلاعات پلیس پاکستان را تایید می‌کرد، نتوانست تردید‌ها را از میان بردارد.
ادعاهای رئیس‌جمهور
آصف‌علی زرداری، رئیس‌جمهور فعلی و همسر بی‌نظیر بوتو، با کالبدشکافی همسرش مخالفت ورزید و به این ترتیب، تردیدهای بیشتری آفرید. وی بلافاصله پس از ترور گفت که می‌داند چه کسی بی‌نظیر را کشته است. طلعت مسعود ژنرال بازنشسته پاکستانی می‌گوید: «زرداری خیلی حرف زده. اگر می‌دانست قاتل کیست، چرا به جای این که حقیقت را به مردم پاکستان و حزب خودش بگوید، دست به دامن سازمان ملل شد؟».
در شرایطی که حزب مردم بی‌نظیر بوتو امروز قدرت را در دست دارد، این پرسش واقعا مطرح است که چرا پاکستان خودش به این پرونده رسیدگی نمی‌کند؟ برخی از ناظران معتقدند رئيس‌جمهور پاکستان می‌خواهد با کشاندن پرونده به صحنه بین‌المللی وجاهت قانونی خودش را تقویت کند. خود زرداری، اخیرا گفت: «ما نمی‌خواهیم این پرونده را به پلیس محلی راولپندی بسپاریم. ما می‌خواهیم که نتیجه این بررسی در تاریخ ثبت شود و انسان‌ها سیاستمدار زنی را به خاطر بیاورند که کلمات و افکارش را یک ملت قبول داشت».
همکاری ارتش و طالبان
اما برای کشاندن پرونده ترور بی‌نظیر بوتو به صحنه بین‌المللی دلایل دیگری هم وجود دارد. "رعنا جواد" روزنامه‌نگار سرشناس پاکستانی معتقد است: «آن‌ها می‌خواهند مانع از این اتهام شوند که دولت حزب مردم برای تسویه حساب با مخالفان سیاسی خود این پرونده را تحت نفوذ قرار داده و از آن سوء استفاده کرده است. محافل دولت غیرنظامی فعلی معتقدند که در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ طالبان تحت حمایت بخشی از ارتش و دستگاه‌امنیتی بوده است. به نظر من آن‌ها آرزو می‌کنند که سازمان ملل متحد دقیقا همین را کشف و اعلام کند».
اگر کمیسیون سازمان ملل واقعا به این نتیجه برسد، یک زلزله بزرگ سیاسی ایجاد خواهد شد. نبرد شدید ارتش پاکستان با نیروهای تحت هدایت بیت‌الله محسود، به این معنا نیست که رهبران ارتش حاضرند ارتباط پیشین آنان با تندروهای طالبان کاملا برملا شود.
Thomas Bärthlein/ JT/ YK