کدام روندها و تحولات به چشم‌پوشی آلمان از انرژی اتمی انجامیدند؟
۱۳۸۶ فروردین ۹, پنجشنبه
در گاهشمار زیر نگاهی داریم به سابقه و روندها و مباحثاتی که به صرفنظرکردن آلمان از انرژی اتمی منجر شد:
سال 1938 بشر برای اولین بار انرژی اتمی را کشف کرد و اولین تاسیسات هسته‌ای سال 1942 در شیکاگو ایجاد شد. در ابتدا انرژی هسته‌ای از جنبه نظامی مهم و باارزش تلقی می‌شد. اولین بمب‌های اتمی که در جنگ جهانی دوم از سوی آمریکا علیه ژاپن به کار گرفته شدند اوج این گونه توجه و گرایش بود. ایده استفاده از شکاف هسته‌ای به عنوان منبعی برای تولید انرژی تنها در سال‌های پس از جنگ بود که قوت و رواج بیشتری گرفت. اولین نیروگاه اتمی ذنیا سال 1954 در مسکو تاسیس شد. آلمان نیز سال 1957 اولین مرکز بزرگ تحقیقات هسته‌ای خود را به راه انداخت. در سال 1960 قانونی در آلمان به تصویب رسید که بر اساس آن دولت موظف به حمایت از تولید و استفاده از انرژی اتمی گردید.
1961
اولین نیروگاه اتمی آلمان در شرق فرانکفورت ساخته شد. این نیروگاه سال 1986تعطیل شد.
1968
آلمان اولین کشتی تحقیقاتی خود که با انرژی اتمی کار می‌کرد را به آب انداخت.
دهه 80 میلادی قرن گذشته
بحران نفت و تحریم صدور آن از سوی برخی از کشورهای عضو اوپک، کشورهای غربی را از وابستگی به انرژی‌های فسیلی نگران کرد و در آلمان تمرکز و توجه به استفاده از انرژی اتمی را شدت بیشتری بخشید.
1975
اولین تظاهرات بزرگ بر علیه استفاده از انرژی اتمی در آلمان در اعتراض به ایجاد یک نیروگاه هسته‌ای در شهر "کایزر اشتول"، در نزدیکی مرز فرانسه روی داد. شمار شرکت‌کننذگان در این تظاهرات به سی هزارنفر می رسید. این نیروگاه هیچگاه به بهره‌برداری نرسید و محل آن اینک به یک منطقه سبز بدل شده است.
1979
با اختلال خطرناکی که روز 29 مارس در در نیروگاه هسته‌ای هاریسبورگ آمریکا روی داد، جنبش ضد استفاده از انرژی اتمی در آلمان توان و انگیزه بیشتری یافت.
سال‌های اولیه دهه هشتاد
طرح ایجاد تاسیسات بازفرآوری زباله‌های هسته‌ای نیروگاه‌ها در شهر "واکرزدورف"، در ایالت "باواریا" به بزرگترین تظاهرات ضدهسته‌ای در آلمان منجر شد. این طرح سال 1998 به بایگانی سپرده شد.
1981
روز 28 فوریه آلمان شاهد بزرگترین تظاهرات ضد اتمی خود بود. انگیزه این تظاهرات اعتراض به طرح ایجاد یک نیروگاه اتمی در بروکدورف، منطقه‌ای در نزدیکی هامبورگ، بود. چند صد هزار نفر در این تظاهرات شرکت داشتند و 10 هزار پلیس نیز برای مقابله با شورش‌ها و تشنجات احتمالی بسیج شده بودند. این نیروگاه سرانجام سال 1986 به راه افتاد و قرار است سال 2018 خاموش شود.
1986
روز 26 آپریل انفجار فاجعه‌آمیز و بی‌سابقه‌ای در نیروگاه اتمی چرنوبیل روی داد. این حادثه به تحول منفی بزرگی در افکار عمومی آلمان نسبت به انرژی اتمی منجر شد. ایجاد وزارت محیط زیست آلمان هم از پیامدهای این حادثه بود.
1998
برای اولین بار در تاریخ آلمان ائتلافی از سوسیال دمکرات‌ها و سبزها قدرت را به دست گرفت. یکی از پروژه‌های بزرگ این ائتلاف کنارگذاشتن انرژی اتمی به عنوان تامین‌کننده یک سوم انرژی کشور و استفاده هر چه وسیع‌تر از انرژی‌های تجدید‌پذیر بود.
2002
توافقی که سال 2000 میان دولت آلمان و شرکت‌های تولید انرژی اتمی این کشور برای صرفنظرکردن از تولید این انرژی حاصل شده بود . جنبه قانونی پیدا کرد و تغییراتی را ذر قانون اتمی این کشور به وجود آورد. این چرخش و تغییر که به ابتکار و رای فراکسیون‌های ائتلاف سوسیال دمکرات‌ها- سبزها تحقق یافت با مخالفت نیروهای اپوزیسیون و صاحبان صنایع و نیروگاههای اتمی روبرو شد. بر اساس قانون اتمی جدید آلمان نیروگاه هسته‌ای جدیدی در این کشور ساخته نخواهد شد و نیروگاههای موجود نیز در صورتی که 32 سال از فعالیتشان گذشته باشد تعطیل خواهند شد. به این ترتیب آخرین نیروگاه اتمی آلمان سال 2021 خاموش می‌شود. تا کنون 2نیروگاه هسته‌ای آلمان بر اساس قانون یادشده تعطیل شده‌اند و 21 نیروگاه دیگرهم به تدریج تا 14 سال دیگر خاموش خواهند شد.
2006
در پی شکست ائتلاف سوسیال‌دمکرات- سبزها در آلمان، بحث‌ها و زمزمه‌هایی برای رویکرد مجدد به انرژی اتمی به وجود آمد. اما هم اختلاف نظر در صفوف احزاب حاکم و هم تداوم ذهنیت منفی اکثر مردم نسبت به خطرات انرژی اتمی باعث شده که مصوبه قانونی سال 2002 کماکان معتبر شناخته شود.
2007
تشدید نگرانی از استفاده احتمالی روسیه از صادرات گاز خود به کشورهای همسایه به عنوان یک اهرم فشار سیاسی، دوباره بازگشت به انرژی اتمی را به بحث روز آلمان بدل کرد، اما هنوز هم اجماع گذشته در مورد کنارگذاشتن این نوع انرژی حامیان و مدافعان بیشتری دارد