نقض حقوق بشر در ايران و ساير كشورها
۱۳۸۴ اسفند ۱۸, پنجشنبه
كشورها نيز مورد نكوهش قرار گرفته است.
ايالات متحده‌ى آمريكا مطابق سنت خود، هر ساله با ارائه گزارشى به چگونگى رعايت حقوق بشر در تمامى ۱۹۶ كشور عضو سازمان ملل متحد مى‌پردازد. كاندوليزا رايس، وزير امور خارجه‌ى آمريكا به هنگام ارائه گزارش امسال وزارت امور خارجه ، آزادى و دمكراسى را بهترين ضمانت براى حفظ شأن و احترام بشريت ناميد. در گزارش يادشده از شش كشور به عنوان نقض‌كنندگان اصلى حقوق بشر در حال حاضر نام برده شده است. علاوه بر اين كشورها يعنى ايران، چين، كره شمالى، برمه، زيمبابوه و كوبا، در كشورهاى عربى متحد آمريكا نيز چشم انداز مثبتى از رعايت حقوق انسان ديده نمى‌شود. در مصر زندانيان شكنجه مى‌شوند، در عربستان سعودى دستگيرى‌هاى خودسرانه وجود دارد و در امارات متحده عربى مصرف‌كنندگان مواد مخدر تازيانه مى‌خورند. در افغانستان و عراق نيز رعايت حقوق بشر تحت تأثيرات منفى اوج‌گرفتن عمليات خشونت‌بار قرار گرفته است. وزير امور خارجه‌ى آمريكا حقوق بنيادين انسان را جهانشمول دانست و گفت: همه‌ى زنان و مردان دنيا مى‌خواهند و سزاوارند كه در احترام و آزادى زندگى كنند. وظيفه‌ى بشريت اين است كه منشور حقوق بشر سازمان ملل را به اجرا درآورند و دمكراسى را در همه‌ى جهان برقرار سازند.
گزارش سالانه وزارت امور خارجه‌ى آمريكا در عين حالى كه دمكراسى و آزادى را دو موضوع تنگاتنگ مى‌داند، وجود انتخابات آزاد در برخى از كشورها را ضمانتى براى رعايت حقوق بشر نمى‌داند. اين گزارش، كشورهايى با حكومت‌هاى استبدادى و رژيم‌هاى سركوبگر را خطرى براى صلح مى‌داند و در همين رابطه به رژيم ايران اشاره مى‌كند.
همچنين در گزارش يادشده، از بسيارى از دولت‌ها بدليل سركوب آزادى مطبوعات و اجتماعات انتقاد مى‌شود. لارى لون‌كرون (Larry Lowenkron) ، معاون وزارت امور خارجه‌ى آمريكا در اين باره مى‌گويد: در سال ۲۰۰۵ ميلادى تعداد نگران‌كننده‌اى از كشورها، از كامبوج گرفته تا ونزوئلا، روسيه، روسيه سفيد، زيمبابوه و چين، قوانينى را تصويب و يا تشديد كردند كه به موجب آن مى‌توان سازمان‌هاى غيردولتى و مطبوعات را بيشتر سركوب كرد كه در اين خصوص سانسور اينترنت در چين را نيز مى‌توان افزود.
در گزارش نامبرده با اينكه وضعيت حقوق بشر در آلمان بطور كلى مساعد توصيف شده ولى به مواردى از قبيل وجود تبعيض در مورد اقليت‌ها، اعمال خشونت عليه زنان و داد و ستد انسانها به عنوان شواهدى بر نقض اين حقوق نيز اشاره مى‌شود. همچنين از تفتيش دفاتر هيأت تحريريه‌ى مجله آلمانى سيسرو Cicero به عنوان حركتى بر خلاف آزادى مطبوعات نام برده مى‌شود.
نكته‌ى ديگر اينكه گزارش به اوضاع حقوق بشر در آمريكا نمى‌پردازد. معاون وزارت امور خارجه‌ى آمريكا با وجوديكه اظهار داشت در اين مورد مى‌توان به بحث پرداخت، انتقادهايى را كه بخصوص از سوى سازمان ملل متحد در مورد وضعيت زندانيان بازداشتگاه گوانتانامو بر آمريكا وارد مى‌شود را رد كرد. وى گفت كسانى كه در اين مورد به آمريكا انتقاد مى‌كنند بيش از همه اطلاعات خود را از وكلا دريافت كرده‌اند و منتقدان از اين اردوگاه بازديد نكرده و با پزشكان آنجا گفتگو نكرده‌اند. وى همچنين گفت كه مطبوعات آمريكا آزادند، مى‌توانند راجع به زندان گوانتاناموى كوبا و يا بازداشتگاه ابوغريب عراق بنويسند و كنگره نيز مى‌‌تواند آزادانه در اين خصوص قانون تصويب كند.
گزارش يادشده همچنين به ليبريا به عنوان موردى با چرخش‌هاى مثبت نظر مى‌افكند و مى‌گويد كه اين كشور واقع در غرب آفريقا در زمينه رعايت حقوق بشر پيشرفت كرده و پس از سال‌ها جنگ داخلى توانسته از انتخابات رياست جمهورى موفقيت‌آميزى برخوردار شود.