نقش تونی بلر و یک راننده تاکسی در جنگ عراق
۱۳۸۸ آذر ۱۸, چهارشنبه
جان اسکارلت، رئیس پیشین سرویس مخفی بریتانیا، روز چهارشنبه (۹ دسامبر، ۱۸ آذر) برای ادای توضیحاتی پیرامون گزارش سال ۲۰۰۲ سازمان خود به کمیسیون ویژه مجلس عوام بریتانیا احضار شد.
در هم صدائی با بوش
تونی بلر، نخست‌وزیر وقت بریتانیا، در هم‌صدائی با جورج بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، با استناد به گزارش سرویس مخفی کشور خود مدعی شد که عراق می‌تواند ۴۵ دقیقه پس از صدور فرمان صدام حسین کلاهک‌های حاوی سلاحهای کشتارجمعی را شلیک کند.
گزارش سرویس مخفی بریتانیا، با مقدمه‌ای که بلر بر آن افزوده بود، در کنار گزارش سرویس‌های مخفی آمریکائی، در ماه مارس سال ۲۰۰۳ دستمایه جورج بوش برای حمله به عراق قرار گرفت. اما تحقیقات متعدد بعدی نشان داد که دسترسی صدام حسین به سلاحهای کشتارجمعی افسانه‌ای بیش نبوده است.
تونی بلر در سال ۲۰۰۲ شخصا مقدمه‌ای بر گزارش سرویس مخفی بریتانیا نوشت که در آن به صراحت آمده بود: «گزارش سرویس‌مخفی ما وجود سلاحهای کشتارجمعی در عراق را بدون تردید ثابت می‌کند.»
تفسیر شخصی بلر
جان اسکارلت، در برابر کمیسیون ویژه پارلمانی تاکید کرد که وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق، ربطی به متن گزارش سرویس مخفی نداشته و تنها زاده ذهن خود تونی‌بلر بوده است. وی خطاب به نمایندگان بریتانیا گفت: «مقدمه‌ای که بر گزارش ما افزوده شد، آشکارا نظر سیاسی نخست‌وزیر بود و متن آن، واژه به واژه نظر و تفسیر وی را در بر می‌گرفت.»
به ادعای "آدام هالووی"، سیاستمدار مخالف، دولت بریتانیا در سال ۲۰۰۲ اطلاعات مربوط به سلاحهای کشتار جمعی عراق را ظاهرا از منابع غیرقابل اعتماد کسب کرده بود.
نقش راننده تاکسی
آدام هالووی در گزارش بنیاد "فرست دیفنس" بریتانیا نوشته است: «یک راننده تاکسی در مرز عراق و اردن به یکی از جاسوسان بریتانیا گفته بود که دو سال قبل گفت‌وگوی دو مسافر را شنیده و یکی از آن‌ها به دیگری گفته که عراق به سلاحهای کشتار جمعی دسترسی یافته است.»
جالب این‌جا است که جاسوس انگلیسی در پانویس این خبر نوشته بود: «نادرستی این موضوع ثابت شده است.» اما دولت انگلستان، این اطلاع را واقعی دانست و در "گزارش عراق" خود به آن استناد کرد.
در جریان حمله به عراق، تونی بلر به عنوان نخست‌وزیر وقت بریتانیا مهم‌ترین پشتیبان جورج بوش بود. گرهارد شرود، صدراعظم آلمان، و ژاک شیراک، رئیس‌جمهور وقت فرانسه، با این جنگ مخالفت کردند و حاضر به شرکت در آن نشدند. دولت آلمان بعدها تنها آموزش پلیس عراق را در خارج از مرزهای این کشور پذیرفت.
جواد طالعی
تحریریه: کیواندخت قهاری