موضوع بهاییان در کنگرهی آمریکا و نامهی دادستان ایران
۱۳۸۷ بهمن ۲۸, دوشنبهدر پیشنویس قطعنامهی نمایندگان مجلس آمریکا، که تاریخ ۱۳ فوریه را دارد، سرکوب اقلیت مذهبی بهایی و ادامهی نقض پیماننامههای بینالمللی حقوق بشر توسط دولت ایران محکوم شده است.
نمایندگان در قطعنامهی خود اشاره دارند به اینکه کنگرهی آمریکا از سال ۱۹۸۲ تا کنون ۱۰ بار به سرکوب دولتی اقلیتهای مذهبی در ایران، از جمله بهاییان، و زیر پا نهادن حقوق اقوام در ایران اعتراض کرده است. آنان همچنین به موارد دستگیری بهاییان در دو سال اخیر در تهران، شیراز و مشهد پرداختهاند، از جمله اینکه وزارت اطلاعات ایران در نوامبر ۲۰۰۷ در شیراز سه بهایی به نامهای رها ثابت، ساسان تقوی و هاله روحی را دستگیر و محکوم به چهار سال زندان کرد، چون آنها به کودکان خانوادههای بیبضاعت آموزش میدادهاند.
در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸ وزارت امور خارجهی آمریکا خواستار آزادی همهی افرادی شد که بدون محاکمه و دادگاه منصفانه در زندانها هستند، از جمله سه بهایی دستگیر شده در شیراز.
در پیشنویس قطعنامه همچنین به دستگیری هفت تن از اعضای هیئت هماهنگی جامعهی بهاییان در تهران و مشهد اشاره شده است. این افراد فریبا کمالآبادی، جمالالدین خانجانی، عفیفه نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی، مهوش ثابت و وحید تیزفهم هستند. نمایندگان کنگره گفتهی حسن حداد، معاون امنیت دادستان تهران، در روز ۱۱ فوریه را نقل کردهاند که اعلام داشته است، این بهاییان برای اسراییل جاسوسی و علیه نظام جمهوری اسلامی تبلیغ و به مقدسات توهین کردهاند.
نمایندگان کنگره با ذکر اینکه کوششهای شیرین عبادی، وکیل این بهاییان، برای ملاقات با موکلان خود و دیدن پروندههای آنان به جایی نرسیده، از رییس جمهور و وزارت امور خارجهی آمریکا خواستهاند که در هماهنگی با جامعهی بینالملل، نقض مستمر حقوق بشر توسط دولت ایران را محکوم کنند و خواستار آزادی فوری زندانیانی شوند که بهخاطر مذهبشان در زنداناند.
دادستان کل کشور: هدف انهدام تشکیلات بهاییت است
به موازات تسلیم پیشنویس قطعنامهای علیه نقض حقوق بشر و سرکوب بهاییان در ایران، خبرگزاریهای ایران بخشهایی از نامهی آیتالله قربانعلی دری نجفآبادی، دادستان کل کشور، را خطاب به وزیر اطلاعات در مورد رفتار با بهاییان منتشر کردند.
دادستان کل کشور در نامهی خود، به اصل بیستم قانون اساسی مبنی بر حقوق شهروندی همهی افراد ملت و نیز اصل بیست و سوم قانون اساسی مبنی بر آزادی افراد برای داشتن هر عقیدهای اشاره کرده و مینویسد: «داشتن یک عقیده و مرام، آزاد ولی اعلان و ابراز آن به منظور تحریف افکار دیگران، جریانسازی یا تبلیغ و تظاهر به قصد اغواگری و تشویش اذهان دیگران و عناوین مشابه مجاز نخواهد بود.»
دری نجفآبادی سپس بهاییت را "فرقهی ضاله" خوانده که مرکزیت آن در "سرزمینهای اشغالی فلسطین" است و دارای "پیوندهای دیرینه و مستحکمی با رژیم صهیونیستی است و در ایران به جمعآوری اطلاعات و فعالیتهای نفوذی و تخریب پایگاههای اعتقادی مردم مبادرت مینماید."
دادستان کل کشور در پایان نامهاش، بر دستورات پیشین دادستان کل کشور و ریاست وقت قوهی قضاییه در سال ۱۳۶۲، دال بر ممنوعیت هر گونه فعالیت تشکیلاتی بهاییان تاکید میکند و مینویسد: «تشکیلات فرقهی ضاله بهاییت در تمامی ردهها غیرقانونی و غیررسمی بوده و وابستگی آنها به اسراییل و ضدیت آنها با اسلام و نظام اسلامی محرز و خطر آنها برای امنیت ملی مدلل و مستند است و لازم است با هر نوع تشکیلات جایگزین نیز که در حکم بدل از اصل عمل نمایند، طبق مقررات برخورد شود.»
دادستان کل کشور دستور داده است که برخورد قاطع با عناصر تشکیلات بهاییت تا انهدام کامل آن ادامه پیدا کند.
تبعیض سیستماتیک علیه بهاییان و محدود کردن زندگی فرهنگی و اجتماعی آنان از پس از انقلاب بهمن ۵۷ رو به فزونی گذاشت. این امر در نامهای محرمانه که دکتر سید محمدرضا هاشمی گلپایگانی، دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی، خطاب به حجت الاسلام محمد گلپایگانی، رئیس دفتر رهبری، در ۶ اسفند ۱۳۶۹ نوشته، بازتاب یافته است. در این نامه از جمله آمده است که «برخورد نظام با آنان باید طوری باشد که راه ترقی و توسعه آنان مسدود شود.»
در دورهی ریاست جمهوری محمود احمدینژاد، بر میزان فشار بر بهاییان باز هم افزوده شد. دکتر عبدالکریم لاهیجی، نایب رییس فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر، در مصاحبه با دویچه وله، در مورد ستیز دولت ایران با بهاییان گفت: «مذهب بهایی مذهبیست که مهدویت را زیر علامت سوال میبرد. بهخاطر اینکه دیگر مهدی موعودی وجود ندارد و با توجه به اینکه گروهی که الان در ایران دارند حکومت میکنند، بیش از گروههای دیگر نسبت به مهدویت حساسیت نشان میدهند، از نفوذ حجتیه در این گروه باخبرید، من فکر میکنم که این تشديد فشارها هم بیشتر با گروهی که الان بخشی از حاکمیت را در انحصار خودش گرفته است، در ارتباط است.»