مقبره ياسر عرفات: يك زيارتگاه
۱۳۸۳ آذر ۱, یکشنبهآنها مردمانى از اقشار گوناگون فلسطينى هستند. بر سر مزار او مىتوان زنان با حجاب و بىحجاب را ديد، و نيز مردان جوان، زنان و مردان سالخورده به همراه فرزندانشان. در اين سوگوارى فلسطينىها بطور بيسابقهاى يكپارچهاند و بيش از گذشته در چهره ياسر عرفات يك نماد ملى را مىبينند.
زهى ابراهيم كه با همسر و دو كودكش بر سر مزار عرفات دعا مىخواند، مىگويد: ”او پدر همه ما بود”. ابراهيم كه يك داروخانهدار است تاكنون سه بار بر مقبره ياسر عرفات رفته و مىگويد كه اين نيز آخرين بار نخواهد بود.
دين جمالالدين ۳۲ ساله به همراه همسر و چهار دختر و پسرش كه در سنين كودكستان هستند نيز جزو زيارتكنندگاناند. آرام بر سر مزار او ايستاده و زير لب دعايى را زمزمه مىكنند. جمالالدين مىگويد: ”من فرزندانم را به اينجا آوردهام تا با رهبرشان آشنا شوند و او را بهخاطر بسپارند”.
مراسم تشييع جنازه پرآشوب ياسر عرفات در هفته گذشته كه احساسات شديد مردم را برانگيخته بود و به تيراندازىهاى هوايى انجاميده و آوازهاى سوگوارى را به همراه داشت، ديگر به زمزمه يك دعاى آرام بدل شده است. بر مزار او دريايى از تاجگلها به چشم مىخورد و در ميان اين گلها تصوير رهبر مردم فلسطين با لبخندش مىدرخشد. مأموران امنيتى در حاليكه از اين مكان حفاظت مىكنند، با صدايى بسيار آرام با زيارتكنندگان حرف مىزنند. اين فضاى سرشار از آرامش تنها توسط يك آهنگر است كه شكسته مىشود كه بر روى پشت بام در حال جوشكارى است، تا مقبره را به هنگام بارانهاى زمستانى پوشش دهد.
بايد گفت كه ستاد فرماندهى ياسر عرفات در راماله كه به مقبره او نيز بدل شده، مورد هدف خمپارههاى اسرائيلى بوده است و در واقع جايگاه مناسبى براى يك مقبره نيست. ديوارهاى بتونى اين محل را در محاصره خود دارند، جايى كه در يك گوشهاش خودروهاى ويرانشده بر روى هم قرار گرفتهاند. ولى در هر چهار گوش مقبره نيروهاى جوان امنيتى در اونيفورم زيتونىرنگ به حالت احترام ايستاده و دستها را در پشت خود قفل كردهاند، به گونهاى كه پرچم فلسطين به رنگهاى سبز و سفيد و سرخ و سياه را بر بالاتنه خود نشان مىدهند. به هنگام تعويض گارد احترام عرفات، اين چهارتن با گامهايى استوار به سمت حياط مقر مركزى مىچرخند.
ديگر در جامعه فلسطينى صدايى در انتقاد از عرفات شنيده نمىشود. پس از مرگ او تنها سخنان محبت و احترامآميز را مىتوان شنيد. عرفات نخستين رهبر آنان بود كه در برابر فرامين اسرائيل و آمريكا سر فرود نياورد و تماس با مردم كشور خود را هرگز قطع نكرد. ابو ابراهيم ۳۷ ساله كه فروشنده يك سوپرماركت است، مىگويد: ”همه مردم عرفات را دوست داشتند و او نيز مردمش را دوست داشت و همواره در كنارشان بود”. جخجا سلمه، راننده تاكسى نظرى شبيه به اين دارد و مىگويد: ”عرفات رهبر ستمديدگان و ضعفا بود”. به همين جهت ابوابراهيم فروشنده معتقد است كه موج زيارتكنندگان مقبره او به اين زودىها پايان نخواهد گرفت و ”مردم دو سال ديگر هم به همين نسبت بر سر مزار او خواهند رفت”.