لاک ناخن زنان، از آغاز تا به امروز

رنگ‌آمیزی ناخن زنان تاریخچه‌ای طولانی دارد. سه هزار و دویست سال قبل از میلاد مسیح زنان اشراف چینی اهمیت ویژه‌ای به ناخن‌هایشان می‌دادند و آن‌ها را به کمک رنگ حاصل از برگ گل رنگ‌آمیزی می‌کردند.

در قرون گذشته، ناخن‌های بلند، تمیز و مرتب نشانی از "اشرافیت و ثروت" بود. زنانی که دارای ناخن‌هایی بلند بودند این پیام را القا می‌کردند که خود نیاز به انجام کار با دست ندارند و "خدمه" در اختیارشان است. (عکس: کریس والتون در سال ۲۰۱۱ رکورد‌دار بلندترین ناخن جهان بود. او ۱۸ سال ناخن‌هایش را کوتاه نکرده بود)

در مصر باستان نیز رسیدگی به ناخن‌های دست و رنگ‌آمیزی آن از اهمیت بالایی برخوردار بود. جالب اینکه رنگ ناخن‌ها جایگاه اجتماعی زنان را مشخص می‌کرد. رنگ‌های تیره مختص زنان مرفه بود و دیگر زنان از رنگ‌های روشن استفاده می‌کردند.

طول ناخن زنان اشراف اسپانیایی در قرن چهارده میلادی به ۲۰ سانتیمتر می‌رسید و آن‌ها ناخن‌هایشان را برای جلب توجه براق می‌کردند.

در یکصد سال پیش نوعی لاک براق ناخن وجود داشت که با قلمی از جنس موی شتر بر روی ناخن کشیده می‌شد، اما این لاک تنها یک روز دوام داشت.

با ابداع رنگ اتومبیل و ایجاد تغییراتی در آن، "لاک ناخن" متولد شد و در سال‌های ۱۹۲۰ میلادی استفاده از آن در بین زنان عمومی شد، اما کیفیت این "لاک" چندان خوب نبود و سطح ناخن را کاملا نمی‌پوشاند.

با ورود "لاک" به بازار، اقشاری از زنان در سال‌های ۱۹۲۰ میلادی بنا به دلایل "اخلاقی، مذهبی و سنت‌ها" از آن استقبال نکردند. حالا اما استفاده از لاک جهانی شده است.

کیفیت "لاک" ناخن از سال ۱۹۳۲ بهبود یافت و غلظت آن به گونه‌ای شد که همه سطح ناخن را می‌پوشاند.

در سال‌های اخیر به‌غیر از رنگ کلاسیک قرمز، بسیاری از رنگ‌های دیگر نیز بر روی ناخن‌های بانوان راه یافته‌اند.

در سال‌های اولیه رنگ‌های استفاده شده در لاک ناخن و بخصوص پاک‌کننده‌های شیمیایی تاثیرات نامطلوبی بر روی ناخن داشتند، اما کیفیت این مواد به‌تدریج بهبود یافت.

سالن‌های مانیکور "Manucure" که بطور تخصصی فقط به ناخن‌ها و زیبایی آن می‌پردازند در بسیاری از شهرها برپا شده ‌و از رونق بسیاری برخوردار هستند.

طبق حکم یک دادگاه در سال ۲۰۱۱ کارفرما حق تعیین رنگ لاک ناخن را ندارد. این حکم پس از شکایت یک خانم کارمند در آلمان از شرکتی که در آن کار می‌کرد صادر شد. این شرکت کارمندان زن خود را از استفاده از ناخن‌های چند رنگ به هنگام کار منع کرده بود.

حتی ناخن‌های مصنوعی نیز تاریخی طولانی دارند. زنان چینی در سلسله "مینگ" بین قرن ۱۴ تا ۱۷ میلادی از این ناخن‌ها استفاده می‌کردند. (عکس: ناخن‌های مصنوعی با لامپ‌های LED در ژاپن)

زنان یونانی نیز در قرن نوزدهم از پوست پسته برای زیبایی ‌ناخن‌هایشان استفاده می‌کردند. (عکس: ناخن‌های مصنوعی با پرچم آلمان به هنگام جام جهانی فوتبال)

حالا این ناخن‌های مصنوعی در همه رنگ و مدل با طرح‌های گوناگون قابل خریداری هستند.

در سال ۱۹۳۴ اختراع اولین ناخن مصنوعی در کالیفرنیا به ثبت رسید. ناخنی که به راحتی بر روی ناخن اصلی می‌چسبید و بدون صدمه رساندن به آن از ناخن جدا می‌شد.