سودهای بادآورده برای "پادشاه قندهار"

احمد ولی کرزای، رئیس شورای ولایت قندهار در مرکز این استان در ساختمانی که به شدت محافظت می‌شود زندگی می‌کند. در قندهار همه می‌دانند که رئیس شورای ولایتی برادر ناتنی و جوان‌تر حامد کرزای، رئیس جمهوری افغانستان است. احمد ولی با علاقه خود را "پلی میان مردم و دولت" معرفی می کند و علاقه خاصی به نشان دادن عکس‌های خانوادگی به مدعوین دارد. احمد والی جامعه افغانستان را هنوز آماده برای پذیرش دمکراسی نمی‌داند.

معمولا ده‌ها نفر از ریش‌سفیدان اقوام مختلف منطقه منتظر دیدار با او هستند و در موردهای مختلف یاری او را می‌طلبند. آنها از او می‌خواهند تا در اختلافات با ارگان‌های دولتی و نیروهای خارجی مستقر در قندهار میانجی‌گری کند، یا اختلافات قومی را سامان دهد.

غلام حیدر حمیدی، شهردار شهر قندهار، مرکز ولایت قندهار، در باره احمد ولی کرزای می‌گوید: «بخت با قندهار یار بود که احمد ولی کرزای اینجاست. او عامل تعادل میان اقوام موجود در منطقه است.»

احمد ولی کرزای بر این نظر است که تا حد امکان ماموران ارتش، پلیس و شبه نظامیان منطقه را باید از میان افراد منطقه انتخاب کرد. او معتقد است که افراد منطقه دلسوزتر از بیگانگان هستند، زیرا آنها حاضرند برای منطقه خود فداکاری کنند. او اما نمی‌پذیرد که در ساختار سنتی قبیله‌ای منطقه، وقتی همه افراد ارگانی از یک منطقه باشند احتمال زدوبندهای غیردمکراتیک در آن ارگان به شدت افزایش می‌یابد.

اتهام فساد به احمد ولی کرزای

در شهر قندهار کم نیستند افرادی که احمد ولی کرزای را به فساد متهم می‌کنند. این اتهام‌ها به احمد والی کرزای اما مخفیانه است و کسی جرات بلند گفتن و انتشار رسمی انتقادها را ندارد.

مخالفان بر این نظرند که او قدرت را میان چند قوم خاص تقسیم کرده تا این اقوام بتوانند گروه‌های مخالف دیگر ِ ساکن در منطقه را از میان بردارند. آنها او را متهم می‌کنند که از قاچاق تریاک سود می‌برد، با سازمان سیا "سی‌آی‌ای" همکاری می‌کند و از هر قراردادی که در قندهار بسته می‌شود سهمی به او می‌رسد.

همه این اتهامات به گوش احمد ولی کرزای می‌رسد و او البته با خونسردی همه آنها را رد می‌کند. او انکار می‌کند که پس از بازگشت به افغانستان و به دست آوردن قدرت سیاسی در منطقه، به تحکیم موقعیت اقتصادی خود پرداخته و با تشکیل شرکت‌های تهیه مسکن، ساختمانی، به خصوص برای نیروهای جهانی مستقر در افغانستان و همچنین در اختیار قرار دادن تجهیزات به آنها موقعیت اقتصادی خود را بسیار بهبود بخشیده است.

گفته می‌شود که احمد ولی کرزای با در اختیار قرار دادن شبه‌نظامیان متعلق به خود به شرکت‌های امنیتی خصوصی، هم مخارج آنها را از جیب این شرکت‌ها تامین می‌کند و هم چندی یک بار با ضبط کاروان خواربار متعلق به ناتو ثروت بادآورده فراوانی به دست می‌آورد. به احمد ولی کرزای این اتهام هم زده می‌شود که در فعالیت‌های حمل و نقل مواد مخدر سهیم است و در ازای دریافت پول اجازه تردد به آنها را صادر می‌کند.

احمد ولی کرزای از شورشیان به شدت در هراس است و آنها را دشمن اصلی کشور ارزیابی می‌کند. به همین دلیل است که او در مخالفت با برادرش، موافق آن است که نیروهای جهانی پس از سال ۲۰۱۴ نیز در افغانستان بمانند و امنیت کشور را تامین کنند. احمد والی کرزای در تایید این نظر می‌گوید: «مشخص کردن زمان برای خروج از افغانستان صحیح نیست، زیرا مشخص نیست که در آن زمان شرایط لازم برای خروج نیروها آماده باشد.»

AJ/FW