زندگی دوم، گریزی از روزمرگی

هر روز بر تعداد افرادی که به "زندگی دوم" (second life) روی می‌آورند افزوده می‌شود. این افراد در زندگی روزمره خود شاید پلیس، کارمند، دانشجو و یا زن خانه‌دار باشند، اما در اوقات فراغت زندگی دیگری دارند.

واژه (second life) در سال‌های اخیر بیشتر با بازی‌های آنلاین رایانه‌ای ارتباط یافته است. در این بازی‌ها، شرکت‌کنندگان یک شخصیت و یک نقش را برعهده گرفته و "زندگی دیجیتال" را دنبال می‌کنند.

تا پیش از رواج بازی‌های آنلاین و زندگی دوم از نوع دیجیتال، نوع واقعی از زندگی دوم در بسیاری از کشورها وجود داشته است. زندگی دوم انواع مختلف دارد، اما وجه تشابه بیشتر آن‌ها این است که مربوط به دوران گذشته هستند.

زندگی کابوی‌ها، زندگی در قرون وسطی، زندگی‌ هون‌ها، قومی صحراگرد که از مغولستان بودند و در سده‌های چهارم و پنجم میلادی به سوی غرب مهاجرت کردند، و یا زندگی رومی‌ها از انواع مختلف زندگی دوم هستند.

زندگی دوم مستلزم شبیه‌سازی است. افرادی که در اوقات فراغت خود به زندگی دوم روی می‌آورند باید اطلاعات زیادی از نحوه زندگی در این دوره داشته باشند.

زندگی دوم نیاز به لباس مناسب نیز دارد. افزون بر این، آن‌ها باید ابزار و آلات زندگی آن دوره را نیز طبق داده‌های تاریخی شبیه‌سازی کنند.

بسیاری از انسان‌ها اوقات فراغت خود را با نوعی سرگرمی پرمی‌کنند. یکی کلکسیون تمبر دارد و دیگری عکاسی می‌کند. هرچند "Hobby" بخشی از هویت یک فرد را تشکیل می‌دهد، اما این هویت برای آنهایی که در اوقات فراغت خود زندگی دوم دارند، دارای یک تفاوت اساسی است و آن اینکه این افراد "یک نقش و یا رل" اجتماعی را بازی می‌کنند.

افرادی که دارای یک نوع زندگی دوم مشترک هستند سالانه و به مناسبت‌های مختلف کمپ‌هایی را تدارک می‌بینند.

بسیاری از این کمپ‌ها نمایشی هستند و خانواده‌ها می‌توانند با خرید بلیط ساعاتی را با فرزندان خود در این کمپ‌ها که معمولا هم با بازار، موسیقی و غذا همراه است بگذرانند. بسیاری از ابزارمندان نیز کالاهایی که مربوط به این دوره تاریخی هستند را به فروش می‌رسانند.

مانگا به کارتونی گفته می‌شود که در آغاز فقط در ژاپن علاقمندان خود را داشت.

مانگا در طول سال‌های اخیر در اقصی نقاط جهان نیز طرفداران خود را پیدا کرد. حالا بسیاری در اوقات فراغت خود در فستیوال‌های مانگا در نقش شخصیت‌های گوناگون این کارتون ظاهر می‌شوند.

تفاوت زندگی دوم از نوع مانگا با دیگر انواع زندگی دوم در این است که مانگا محیط پیرامون خاص خود را ندارد و فقط از طریق ماسک‌ها و نوع لباس تعریف می‌شود.

اروینگ گافمن، جامعه شناس کانادایی در کتاب "The presentation of self in everyday life" در توضیح ساختارهای اجتماعی به موضوع ایفای نقش‌های گوناگون توسط انسان‌ها در جامعه می‌پردازد. براساس تعریف گافمن، یک پلیس وقتی صبح لباس فرم را برتن می‌کند رفتار‌ش در خیابان بر مبنای نقشی است که از آن تعریف شده است و او چاره دیگری جز ایفای این نقش ندارد.

به باور جامعه‌شناسان، "زندگی دوم" نوعی گریز از ایفای نقش‌هایی است که انسان‌ها باید در زندگی روزمره‌‌شان ایفا کنند.