سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی خبر از تشکیل جلسه‌ای با حضور اعضای این کمیسیون و فرماندهان اطلاعات سپاه می‌دهد.
به گفته سید حسین نقوی در این جلسه فرماندهان اطلاعات سپاه هشدار داده‌اند که "افراد دوتابعیتی، مورد توجه سرویس‌های اطلاعاتی دشمن در پروژه نفوذ هستند".
روز سه‌شنبه ۲۶ مرداد عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران از دستگیری و بازداشت یک متهم ایرانی دوتابعیتی در تهران خبر داد و گفت این فرد با "سرویس جاسوسی انگلیس" مربوط بوده است.
حدود دو هفته بعد سخنگوی قوه قضائیه در نشست خبری خود با نمایندگان رسانه‌‌ها، دستگیری یک عضو تیم مذاکرات هسته‌ای ایران به اتهام "عامل نفوذی" را تأیید کرد.
حدود دو ماه پیش نیز نمایندگان مجلس طرح تحقیق و تفحص از دوتابعیتی‌ها را به هیات رئیسه مجلس ارائه کردند. بر اساس این طرح باید مشخص شود کدامیک از مدیران دولتی دوتابعیتی هستند یا همسر و فرزند دوتابعیتی دارند.
گذاشتن این خبرها کنار هم، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا دوتابعیتی بودن در ایران جرم محسوب می‌شود؟
دولت ایران تابعیت دوم را به رسمیت نمی‌شناسد. این بدان معناست که هیچ ایرانی نمی‌تواند تابعیت ایرانی خود را از دست بدهد مگر طی یک روند قانونی و قضایی پیچیده. بنابراین بسیاری از ایرانیانی که در خارج از ایران به دنیا آمده و یا زندگی می‌کنند و تابعیت کشور دوم را گرفته‌اند، از نظر قوانین بین‌المللی دوتابعیتی محسوب می‌شوند.
این افراد اما در ایران همچنان ایرانی هستند و مطابق قوانین جمهوری اسلامی با آنها رفتار می‌شود اما گرفتن تابعیت کشور دیگر به خودی خود برای آنها جرم محسوب نمی‌شود.
پس اشکال در کجاست؟ علت حساسیت بالای مقام‌های امنیتی ایران روی افراد دوتابعیتی از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ آیا این تنها حربه‌ای است برای زیر ضرب قرار دادن کسانی که به نحوی با غرب در ارتباطند؟ آیا موضوع دوتابعیتی بودن یک عضو تیم برجام تنها بهانه‌ای بوده برای زیر ضرب بردن بزرگترین دستاورد دولت روحانی یعنی توافق اتمی؟
این پرسش‌ها را با همکار دویچه‌وله حبیب حسینی‌فرد، تحلیلگر سیاسی در میان گذاشتیم.