" تاسف" مراجع مذهبی نسبت به حضور جهانی بانوان ورزشکار ایرانی
۱۳۸۹ آذر ۱۱, پنجشنبه
با گذشت چند روز از پایان بازی‌های آسیایی گوانجو در چین حاشیه‌ها نسبت به شرکت بانوان ورزشکار ایرانی در این مسابقات ادامه دارد. در بازی‌های آسیایی گوانجو برای اولین‌بار بعد از سال ۱۳۵۷ زنان ایرانی موفق به کسب مدال طلا در سطح بازی‌های آسیایی شدند. ۸۸ زن ایرانی در این بازیها شرکت کرده بودند که ۱۴ نفر آنها موفق به کسب مدال شدند.
در تازه‌ترین اظهار نظرها نسبت به حضور بانوان ورزشکار ایرانی در بازی‌های آسیایی گوانجو، مراجع مذهبی به حضور بانوان در این بازیها و پخش این بازیها از تلوزیون دولتی ایران انتقاد کرده‌اند. به نقل از سایت حوزه‌نیوز(سایت حوزه‌های علمیه ایران) آیت‌الله صافی گلپایگانی یکی از مراجع مذهبی ایران در دیدار روز سه‌شنبه ۹ آذر ۱۳۸۹ با روحانیون مذهبی شهر شیراز، اعزام بانوان ورزشکار ایرانی به به بازی‌های بین‌المللی را "مایه شرمساری" دانسته و خواسته است از این پس جلوی این کار گرفته شود.
پیش‌تر آیت‌الله عباس کعبی یکی از مدرسین حوزه علمیه قم نیز شرکت بانوان ایرانی در بازی‌های آسیایی گوانجو و پخش این بازیها از تلوزیزن دولتی ایران را "عجیب"، "تاسف‌انگیز" و "مایه تاثر" خوانده بود. او به مسئولین تلوزیون دولتی و سازمان تربیت‌بدنی ایران هشدار داده بود، «نباید با تذکرات علما و مراجع تشریفاتی برخورد شود.»
ازدواج شرط اهدای جایزه بانوی طلایی ایران
در همین‌حال اختلاف بین مسئولین ورزش ایران برای نحوه اهدای جایزه به اولین زن طلایی ایران بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷همچنان ادامه دارد. علی سعید لو رئیس سازمان تربیت بدنی ایران، شرط دادن جایزه به بانوی طلایی ایران در بازی‌های آسیایی گوانجو را ازدواج او اعلام کرده بود. علی سعیدلو در یک برنامه که از تلویزیون دولتی ایران پخش شد، گفت: «ما اعلام کرده بودیم ورزشکارانی که مدال طلا می‌گیرند اگر متاهل باشند یا در شرف ازدواج باشند ومشكل مسكن داشته باشند یكی ازخانه‌های طرح مسكن مهر را به او می دهیم.» با وجود تکذیب شرط ازدواج برای اهدای جایزه به بانوان مدال‌آور توسط مرضیه اکبرآبادی، خدیجه آزادپور در مصاحبه با رسانه‌های داخلی ایران گفته است: «هنوز پاداشی دریافت نکرده‌ام. قبل از اعزام به ما وعده دادند پس از بازگشت از مسابقات و در صورت کسب مدال طلا، کلید آپارتمان در همان فرودگاه اهدا خواهد شد که متاسفانه اینگونه نشد. پس از پیگیری‌هایی که انجام دادم اعلام کردند شرایط تغییر کرده و تنها در صورتی که متاهل شوید این پاداش به شما تعلق خواهد گرفت.»
تونیا ولی اوغلی، رکورددار سابق شنای زنان ایران و فارغ التحصیل رشته ورزش در آلمان، پیشرفت بانوان ورزشکار ایرانی در بازی‌های آسیایی گوانجو را بیشتر در رشته‌های رزمی می‌داند. او به دویچه وله می‌گوید: «خوشبختانه می‌توان تبریک گفت به تک‌تک ورزشکاران دختر و نه به سازمان ورزش. به تک‌تک ورزشکاران دختری که در رشته‌هایی مانند کاراته، تکواندو، تیراندازی تک‌نفری و فردی کار کردند. ناگفته نماند بعد از انقلاب یعنی از سال ۱۳۵۷ به بعد تیم‌های ورزشی زنان بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۸ یعنی ۲۰ سال از ۳۳ سال بعد انقلاب را از شرکت در هرگونه مسابقه‌ی ورزشی که خارج از ایران برگزار می‌شد محروم بوده‌اند. ایران برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ یک تیرانداز دختر به مسابقات خارج از ایران فرستاد.»
در حالی که تعداد مدالهای کسب شده توسط بانوان ایرانی در بازی‌های آسیایی بی‌سابقه بوده است تونیا ولی‌اوغلی آمار کسب شده توسط زنان سه کشور اول رتبه‌بندی بازی‌های آسیایی گوانجو را با کاروان ورزش ایران مقایسه می‌کند و می‌گوید: «در میان بهترین ورزشکاران کاروان ایران از جنبه پرمدالترین، چهار ورزشکار داریم که دو تن از آنان زن هستند. یعنی دو دختر تکتیرانداز. به این ترتیب که یک مدال نقره‌ی انفرادی، یک مدال تیمی و یک مدال برنز را از آن خود کرده‌اند. در میان بانوان ورزشکار ما زنانی داریم که یکی سه مدال و دیگری دو مدال دارد. اما در مقایسه با تیم‌های دیگر من این را پیشرفت ورزش بانوان نمی‌بینیم. در همین شانزدهمین دوره‌ی بازی‌های آسیایی، تیم‌های چین، کره، ژاپن و ایران به ترتیب مقام‌های اول تا چهارم را به‌دست آوردهاند. تیم چین ۱۹۹ مدال طلا گرفته است. ۱۱۳ مدال از ۱۹۹ مدال توسط زنان ورزشکار چینی به‌دست آمده است. تیم کره ۲۳۲ مدال دارد. ۹۳ مدال از ۲۳۲ را زنان این تیم گرفته‌اند. تیم ژاپن ۲۱۶ مدال دارد که ۹۰مدال آن را زنان ورزشکار به‌دست آوردهاند. منظورم توجه به نقش زنان در تیم‌های این سه کشور در تعداد مدالهای به‌دست آمده است.»
انواع محدودیت‌ها برای بانوان ورزشکار ایرانی
رکورددار سابق شنای زنان ایران در برابر این سوال که اظهار نظر مراجع مذهبی درباره ممنوعیت فرستادن بانوان ورزشکار به مسابقات بین‌المللی چه تاثیری روی ورزش بانوان ایران دارد، چنین پاسخ می‌دهد: « دختران ایرانی با همین شرایط محدودی که جمهوری اسلامی ایران در مقابل آنها گذاشته در این مسابقات شرکت می‌کنند. در این مسابقات هیچگونه محدودیتی از طرف برگزار کننده مسابقات و فدراسیون‌های جهانی نداریم. پوشش دختران ورزشکار ایران در رقابت‌ها، شرایط‌‌‌‌‌‌شان را در مقابل ورزشکاران دختر دیگری که رقبای آنها هستند صدچندان سخت‌تر می‌کند. آنها با این شرایط در مسابقات شرکت می‌کنند.»
تونیا ولی‌اوغلی از چندین نوع محدودیت برای بانوان ورزشکار ایرانی نام می‌برد و می‌گوید: «در مسابقات یک فشار فیزیکی روی دختران داریم و یک فشار روحی داریم که از طرف مسئولان حکومت ایران صورت میگیرد. یک فشار دیگر محدودیت‌هایی است که دختران ما دارند. دختران ورزشکار ما با کمترین امکانات به این مسابقات راه پیدا می‌کنند و حتی متاسفانه وقتی خدیجه آزادپور، بعد از انقلاب اولین دختر طلایی ما می‌شود، برای وعدهای که به او داده‌اند محدودیت ایجاد می‌کنند. یعنی در عمل به وعدهای که به قهرمانان طلایی داده‌اند که همان اهدای سند یک خانه است باز برای دختر طلایی ما محدودیت ایجاد می‌کنند. مطرح می‌کنند که این دختر باید اول برود ازدواج کند و به عقد مردی دربیاید و به رسمیت شناخته شود بعد جایزه‌ای که به او وعده داده شده را بگیرد.»
حسین کرمانی
تحریریه: فرید وحیدی