مسئولان بیبیسی در سفری به ژنو در راستای سیوهفتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستار حمایت بینالمللی از کارکنان بخش فارسی بیبیسی شدند که از سوی مقامهای ایرانی مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند.
جولین بریتویت، سفیر بریتانیا در سازمان ملل روز دوشنبه (۱۲ مارس/ ۲۱ اسفند) در ژنو در جریان نشست این شورا رفتار مقامهای ایران در رابطه با کارکنان بخش فارسی بیبیسی را محکوم کرد و گفت: «ما از ایران میخواهیم که اتهامات کیفری علیه کارکنان بیبیسی فارسی را لغو کند و هر چه سریعتر به آزار و اذیت تمامی خبرنگاران و خانوادههای آنان پایان دهد.»
این برای نخستین بار در تاریخ بیبیسی است که این رسانه برای محافظت از کارکنان خود از جامعه بینالمللی درخواست کمک میکند. کسری ناجی، خبرنگار بخش فارسی بیبیسی که همراه با مسئولان این رسانه به ژنو رفته، به دویچهوله میگوید: «طی سالهای گذشته که این فشارها وجود داشتهاند، چندین بار مدیران بیبیسی در بالاترین سطح به مقامهای ایرانی نامه نوشتهاند و از آنها خواستهاند که این فشارها را متوقف کنند، اما طی این سالها مقامات ایرانی به تقاضاها و نامههای بیبیسی پاسخ ندادهاند. برای همین چاره دیگری نبود.»
تونی هال، مدیرعامل بیبیسی با انتشار بیانیهای فشار بر خانواده کارکنان بیبیسی فارسی در ایران را محکوم کرده و نوشته است که به دلیل بیاعتنایی مقامهای ایرانی به درخواستهای این رسانه برای توقف این فشارها، بیبیسی تصمیم گرفته از سازمان ملل تقاضای کمک کند.
چند مورد از فشار بر خانوادهها
به گفته کسری ناجی در یکی از موارد خواهر ۲۷ ساله یکی از خبرنگاران این شبکه، شبانه در خانه پدری در تهران دستگیر و زندانی میشود. مأموران امنیتی حدود ۲۴ ساعت بعد از زندان اوین با خبرنگار بیبیسی در لندن تماس گرفته و از او میخواهند به همکاری خود با بیبیسی خاتمه دهد یا خبرچینی کند تا خواهرش از زندان آزاد شود.
به گفته کسری ناجی وقتی این خبرنگار بیبیسی فارسی به بازجویان جواب منفی داد، خواهرش را به مدت ۲۷ روز در سلول انفرادی نگه داشتند.
ناجی همچنین از مورد دیگری یاد میکند که یکی از مجریان بیبیسی فارسی چندین ایمیل تهدیدآمیز دریافت کرد که از او خواسته شده بود از کار کردن برای بیبیسی دست بردارد، در غیراین صورت جان فرزند وی در خطر است. در این ایمیلها هشدار تهدیدآمیز داده شده بود: "میدانیم که پسرت به کدام مدرسه میرود."
مادر یکی از تهیهکنندگان بیبیسی فارسی نیز در تهران برای بازجویی احضار و تهدید شده بود که اگر پسرش به همکاری با بیبیسی ادامه دهد، ممکن است در یک تصادف اتومبیل در لندن کشته شود.
به گفته کسری ناجی حدود ۲۰ نفر از کارکنان بیبیسی و بعضی از خانوادههای آنان مورد تهدید جانی قرار گرفتهاند و چند تن از خبرنگاران بیبیسی فارسی مجبور شدهاند از پلیس بریتانیا تقاضای حفاظت جانی بکنند.
فدراسیون جهانی خبرنگاران هم روز دوشنبه با انتشار بیانیهای از گزارش سازمان ملل در مورد نقض حقوق بشر در ایران و همچنین محکوم کردن آزار و اذیت خانوادههای کارکنان بیبیسی فارسی استقبال کرد. این نهاد بینالمللی در بیانیهای مشترک با یک سازمان غیردولتی فرانسوی که در زمینه لغو مجازات اعدام در جهان فعالیت میکند، نوشت: «خبرنگاران و خانوادههای آنان به طور روزافزون از سوی مقامات ایرانی مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند. دیوید کی و عاصمه جهانگیر، گزارشگران ویژه سازمان ملل این اقدامات را محکوم کردهاند و جامعه بینالمللی نیز باید از آنها حمایت کند.»
جرمی دییر، نایب رییس فدراسیون جهانی خبرنگاران، فشار بر خبرنگاران بیبیسی فارسی و خانوادههاشان را "جدیدترین قربانیان تلاشهای ایران برای ساکت کردن رسانهها" خواند.
او روز دوشنبه (۱۲ مارس/ ۲۱ اسفند) در یک کنفرانس خبری مشترک با بیبیسی و اتحادیه خبرنگاران بریتانیا در ژنو گفت: «ما نمیخواهیم تنها برای حقوق خبرنگاران بیبیسی یا آزادی فعالیت خبرنگاران در ایران مبارزه کنیم؛ حمایت از آزادی فعالیت روزنامهنگاران در برابر سرکوب و خفه کردن صدای رسانهها، مسئلهای مهم در رابطه با آزادی رسانهها در کل جهان به شمار میرود .»
ایران روز دوشنبه در واکنش به گزارش عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل درباره ایران که به تازگی درگذشت، بیبیسی فارسی را "شبکهای غیرمستقل" توصیف کرد که "پیوندهای بسیار قوی سیاسی و مالی با وزارت خارجه و نهادهای امنیتی بریتانیا" دارد.
کسری ناجی در واکنش به سخنان محمدجواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر ایران که به ژنو سفر کرده، میگوید: «ما [علیه آزار و اذیت کارکنان بیبیسی] مدرک داریم و اگر آقای لاریجانی خواهان مدرک هستند، میتوانیم تحویل ایشان بدهیم، حتی ویدیویی از زندانبانان داخل زندان اوین وجود دارد که به همکار ما میگویند شما کار در بیبیسی را متوقف کنید. همه این مدارک به طور مستند وجود دارند.»
ایران بنگاه خبری بیبیسی را متهم میکند که در انتخابات ریاستجمهوری این کشور در سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) مردم را به مخالفت علیه محمود احمدینژاد و ایجاد ناآرامی در ایران تحریک کرده است.
مقامات قضایی ایران، فعالیت همکاران بیبیسی در ایران را "بر ضد منافع ملی کشور" دانسته و از آن جلوگیری کردهاند.