برخورد خشونت‌آمیز نیروی انتظامی با زنان هوادار تیم ملی والیبال
۱۳۹۳ خرداد ۳۱, شنبه
بازی والیبال تیم‌های ملی ایران و ایتالیا روز جمعه (۲۰ ژوئن/ ۳۰ خرداد) برگزار شد. شماری از زنان خواهان ورود به استادیوم برای تماشای این بازی و نیز تعدادی از مردانی که از خواست آنها دفاع می‌کردند بازداشت شدند. تعدادی از بازداشت‌شدگان بعداَ آزاد شدند.
خبرنگاران زن نیز در میان بازداشتی‌ها بوده‌اند. دست‌کم دو خبرنگار زن در صفحات فیس‌بوکی خود از برخوردهای سخت و خشن ماموران امنیتی و انتظامی خبرداده‌اند. یکی از این خبرنگاران خود نیز دستگیر شده است.
از سال ۱۳۸۵ حضور بانوان در سالن های والیبال و بسکتبال آزاد شد. اما در شهریور ماه سال گذشته این آزادی در بار دیگر به حال تعلیق درآمد.
در حال حاضر در خصوص حضور یا عدم حضور بانوان در سالن والیبال بازی‌های جهانی به لحاظ رسمی ممنوعیتی مطرح نمی‌شود. اما در سایت خرید بلیت این مسابقات اعلام می‌شود که خانم‌ها اجازه حضور در سالن را ندارند.
فشارها و انتقادهایی از طرف فدراسیون جهانی و رسانه‌ها برای مجازکردن حضور زنان به عنوان تماشاچی در سالن وارد می‌شود، اما تاکنون واکنش مثبتی از سوی دستگاه‌های مسئول دیده نشده است.
"برزیلی‌ها پاسپورت دارند"
روز جمعه گذشته (۱۳ ژوئن/ ۲۳ خرداد) به هنگام بازی تیم‌های والیبال ایران و برزیل با وجود حضور زنان برزیلی در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی، از ورود زنان ایرانی که پشت در استادیوم آزادی تجمع کرده بودند ممانعت به عمل آمد. اما در بازی دوم چند نفر از زنان در پوشش تماشاچیان تیم ملی برزیل خودشان را به داخل سالن برگزاری مسابقه رساندند.
در توضیح دلیل ممانعت از حضور زنان در بازی‌های والیبال، محمود افشاردوست، دبیر فدراسیون والیبال در گفت‌وگو‌با یکی از خبرگزاری‌ها گفت: «بهتر است، خانم‌ها در خانه بنشینند و برای تیم‌شان دعا کنند ». وی در پاسخ به این سوال که "چرا در گذشته این شرایط نبود و زنان برای تماشای والیبال به ورزشگاه‌ها می‌آمدند؟" گفت: «پس از حضور آن ها متوجه شدیم این آمادگی وجود ندارد؛ هرچند مانند فوتبال در ورزشگاه‌های والیبال، مشکلات فحاشی و الفاظ نامناسب در کار نیست اما هنوز زیرساخت‌های فرهنگی فراهم نیامده است».
یکی از خانم‌هایی که در سالن والیبال آزادی با در بسته مواجه شده بود روز بعد در صفحه فیسبوک خود نوشت: «تعداد کمی از زنان که ظاهرا از همسران مقامات و یا وابستگان سفرا و خانواده‌های والیبالیست‌های برزیلی بودند، توانستند وارد ورزشگاه شوند. هنگامی که چند زن اجازه ورود پیدا کردند، با این پرسش ما روبه‌رو شدند که چرا آن ها اجازه دارند و ما نداریم؟ که مأموران گفتند: آن ها پاسپورت دارند؛ پاسپورت برزیلی».
تحرک اخیر زنان برای احقاق حق ورود به ورزشگاه بی‌ارتباط با برخی حمایت‌ها و اظهارنظرهای مثبت مقام‌های دولتی نبوده است. از جمله، سارا قاسم‌پور دبیر کارگروه دختران معاونت زنان ریاست جمهوری در تجمع زنان به هنگام بازی ایران و برزیل حضور پیدا کرد و با حمایت از خواسته‌های آنها قول پیگیری این موضوع را به آنها داد.
"دردسر برای دولت"
شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده بعداَ در یادداشت کوتاهی که در صفحه خود در فیسبوک انتشار داد با اعتراض به ممنوعیت حضور زنان در بازی‌های ورزشی، نوشت: «سلام دوستان. امروز در هیئت دولت به ممنوعیت ورود زنان به سالن مسابقات والیبال اشاره کردم و مراتب اعتراض و ناامیدی نسل جوان را از این موضوع اعلام کردم، به ویژه آن که تماشای این مسابقات ظاهراً در دوره‌های قبلی برای دختران و زنان محدودیتی نداشته است و ایجاد محدودیت در دوره دولت تدبیر و امید مایه تعجب شده است. به نظر می‌رسد با اتخاذ تدبیر و ساز و کار لازم در این خصوص می‌توان به جوانه زدن بذر امید دل بست.»
بحث حضور زنان در بازی‌های والیبال جاری در تهران از شورای تامین استان به شورای امنیت کشور ارجاع داده شده که به رغم ارتباط تنگاتنگ این نهاد با وزارت کشور، هنوز ظاهراَ در کل حکومت اراده واحدی برای حل مشکل وجود ندارد.
در همین حال، برخی رسانه‌های محافظه‌کار در باره عقب‌نشینی احتمالی دولت در این زمینه هشدار داده‌اند و با استناد به حرف‌های برخی از فعالان زن تلاش‌های کنونی زنان برای ورود به استادیوم ورزشی را پیش‌زمینه خیز آنها برای دستیابی به حقوق خود دانسته‌اند. روزنامه جمهوری اسلامی در همین زمینه نوشته است: « فارغ از اینکه خانم مولاوردی چه هدفی را دنبال می‌کند، به نظر می‌رسد موضوع ورود زنان به استادیوم‌ها به زودی به یکی از موضوعات مطلوب جناح رقیب و مخالفان رئیس‌جمهور تبدیل خواهد شد که می‌تواند دردسرهایی برای دولت ایجاد کند.»