ایران، اوج فساد مالی در نبود رسانههای آزاد
۱۳۹۰ مهر ۲۰, چهارشنبهاختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی شاید بزرگترین فساد مالی در طول نزدیک به ۳۳ سال حیات جمهوری اسلامی ایران باشد که برملا شده است. اما اولین نمونه فساد مالی در ایران نبود و احتمالا آخرین آن هم نخواهد بود. اختلاسی که رد پای بالاترین مقامهای مسئول در ایران در آن هویداست و هیچ کدام از چهرههای برجسته نظام اسلامی هم نتوانستند درباره اش سکوت کنند.
آخرین نمونه این موضعگیری، سخنان اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. وی روز سهشنبه (۱۹ مهرماه) در دیدار با اعضای شورای مرکزی " سازمان دانشجویی حزب اسلامی کار" گفت:« خارج كردن افكار عمومی و رسانهها از حوزه نظارت بر عملكرد مسئولان كشور، خسران جبرانناپذيری را برای جامعه به همراه دارد كه مفسده اقتصادی اخير نمونه بارز اين مسئله است.»
رئیس مجمع تشخیص مصلحت مردادماه امسال نیز به گسترش فساد اشاره کرده بود. در آنزمان، رفسنجانی از این که حکومت اسلامی به جای «جامعهای سالم و صالح» جامعهای تحویل داده که «گسترش مفاسد، دروغ و بداخلاقیها» از ویژگیهای آن است، ابراز تاسف کرد.
این درحالی است که طرح حتی محدود، ناقص و نادقیق گزارشها از اختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی در مطبوعات رسمی ایران، برای رهبر جمهوری اسلامی، کم کم دارد به موضوعی مزاحم تبدیل میشود. خامنهای دوشنبه گذشته ( ۱۱ مهر) در جمع "دستاندرکاران حج" خطاب به رسانهها گفت که موضوع اختلاس ۳ هزار میلیاردی را بیش از این «کش ندهند» و از «ادامه هیاهو و جنجال» دست بردارند.
ایران مردود در شفافیت، نمونه در فساد
ایران در رده بندی جهانی آزادی مطبوعات در پائینترین ردیفها قرار دارد و در میان کشورهایی با فساد مالی و عدم شفافیت، در بالاترین ردهها! در آماری که نشریه اقتصادی "فوربس" در تابستان امسال منتشر کرد، ایران در جایگاه دهم بدترین اقتصادهای دنیا قرار گرفته است. از جمله معیارهای این نشریه برای سنجش میزان شکوفایی یا تنزل اقتصادی سوء مدیریت و فساد مالی کشورهای مختلف است.
"سازمان شفافیت جهانی" نیز نظر بهتری درباره ایران نداده است. به گفته میکولوش مارشال از مسئولین این سازمان« ایران از نظر رشد رشوه، فساد مالی و دولتی یکی از فاسدترین کشورهای دنیاست.»
به عقیده بسیاری منتقدان، در نبود مطبوعات آزاد، نقش رسانهها در نظارت بر کار مجریان و مسئولان امور در ایران تقریبا محو شده و اگر هم افشاگری میشود، تنها به دلیل شکافها و روزنههایی است که اختلافات درون جناحی ایجاد میکند. البته حتی در این موارد هم با گزارشهای دقیق و تهی از جانبداری در رسانههای رسمی ایران روبرو نمیشویم.
هفته گذشته صالح نیکبخت، وکیل دادگستری در گفتوگویی با روزنامه شرق نبود احزاب و مطبوعات آزاد را یکی از مهمترین دلایل فساد و اختلاس دانست. نیکبخت گفت: «تنها وقتی كه بوی گند فساد مالی همه جا را فراگرفت، تازه برخی افراد یادشان میافتد كه بگویند از قبل در جریان بودند. كمااینكه در همین مساله اختلاس یا تخلف سههزارمیلیارد تومانی در بانك صادرات آقای جهرمی، مدیرعامل سابق بانك گفت این تخلف از سال ۸۶ وجود داشته اما تازه الان و بعد از چهار سال كه بوی آن همه جا را گرفت، موضوع به گوش مردم میرسد. مبلغ بسیار زیادی از این تخلف در همین چند ماه گذشته پرداخت شده است. "
پروندههای باز بسیار
صالحنیكبخت در این گفتگو به به پروندهای موسوم به اختلاس ۱۲۳میلیاردتومانی در سال ۷۴ اشاره کرد که در آن وکالت بانک صادرات را بر عهده داشت. وی گفت: «اختلاس ۱۲۳میلیارد تومانی از لحاظ مشابهت كیفی، حقوقی و مكانیزمی كه صورت گرفته، اصلا با تخلف سههزارمیلیارد تومانی قابل مقایسه نیست. اگر رقم باقیمانده اختلاس بانك صادرات را جلو این آقایان بگذارند، قهر میكنند، ولی اختلاس و برداشت از حساب دولت چه كم چه زیاد باشد نشانه فساد در دستگاه مالی كشور است و سلب اعتماد عمومی را همراه دارد.»
صالح نیکبخت آزادی مطبوعات را به عاملی تصحیح کننده تشبیه کرد که راه اختلاس و دزدی را "سنگلاخ" میکند.
پرونده اختلاس مالی اخیر به قدری بزرگ است که پروندههای پیشین را از اذهان محو کرده است. از جمله ناپدید شدن میلیاردها دلار درآمد نفتی از حساب ذخیره ارزی، ماجرای پرونده بیمه ایران که یکی از جنجالیترین پروندههای فساد اقتصادی در ایران بود و دهها پرونده مشابه.
با همه اینها آیتالله خامنهای تردیدی ندارد که حکومت اسلامی بیشترین اعتماد را در مردم آفریده است. او مرداده ماه امسال گفت:«اعتمادی که اکنون مردم ایران به نظام اسلامی دارند، در کمتر نظامی در دنیا وجود دارد.»
NK/JT