وزیر امور خارجه‌ی آلمان در مصاحبه با روزنامه‌ی ’هندلزبلات‘
۱۳۸۶ بهمن ۱۳, شنبه
کنفرانس مونیخ
فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امور خارجه‌ی آلمان، در مصاحبه‌ی خود با روزنامه‌ی اقتصادی آلمانی‌زبان "هندلزبلات" (Handelsblatt) − که متن کامل آن در روز دوشنبه ۴ ژانویه منتشر خواهد شد − نخست به این موضوع پرداخته که اتحادیه‌ی نظامی ناتو بایستی بیشتر در جهت خلع سلاح حرکت کند. او در این رابطه گفته است که: «امنیت نه فقط با سلاح، بلکه با اعتمادسازی نیز به دست می‌آید.»
در روز جمعه‌ی آینده (۸ فوریه) قرار است کنفرانس بزرگی در مونیخ در مورد سیاست بین‌المللی امنیتی برگزار شود. جهت نگرش این کنفرانس "صلح از راه گفت‌وگو" بیان شده است. در کنفرانس مونیخ ۴۰ مقام سیاسی در حد وزیر از کشورهای مختلف شرکت می‌کنند. اردوغان، نخست وزیر ترکیه، گیتز، وزیر دفاع آمریکا، اشتاین مایر، وزیر خارجه‌ی آلمان، دِ هوپ شفر (De Hoop Scheffer) دبیرکل ناتو و محمد البرادعی، دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از جمله شرکت‌کنندگان در این نشست هستند.
اشتاین مایر در مصاحبه با هندلزبلات گفته است که قصد دارد در مونیخ خواهان تلاش بیشتر برای خلع سلاح جهانی شود و در این راستا، در چارچوب کنفرانسی شبیه به "کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا"، مذاکراتی را به جریان اندازد.
جلوگیری از "اتمی" شدن بیشتر جهان
اشتاین مایر در ادامه‌ی اظهار نظر در مورد کنفرانس مونیخ گفته است که بایستی در بحث بر سر خلع سلاح جهانی به موضوع خطر گسترش سلاح‌های اتمی توجه ویژه‌ای شود. به نظر اشتاین مایر بر ابعاد این خطر در سالهای اخیر افزوده شده است. وزیر خارجه‌ی آلمان گفته است، مستقل از حساسیتی که کشمکش اتمی با ایران برانگیخته، بایستی به این موضوع پرداخته شود.
تأثیر فشار بر ایران
اشاره به کشمکش اتمی با جمهوری اسلامی، اشتاین مایر را در مصاحبه با روزنامه‌ی اقتصادی هنلزبلات به موضوع کارآیی فشارهایی کشانده است، که به ایران وارد می‌شود تا فعالیت‌های اتمی مقامات جمهوری اسلامی قابل کنترل گردد.
وزیر خارجه‌ی آلمان فشارهای اعمال‌شده را کارساز دانسته و در این مورد گفته است: «ما این برداشت را داریم که ایرانیان در عرصه‌های معینی فشارها را به خوبی حس می‌کنند.»
اشتاین مایر در ادامه افزوده است که دو سال پیش نیز این نظر را بیان داشته که اگر در کشمکش اتمی راه حلی سیاسی پیدا نشود، چاره‌ای جز مجازاتهای اقتصادی نمی‌ماند.
شرکتهای آلمانی و ایران
شرکتهای آلمانی خود را به خاطر اعمال سیاست تحریم علیه ایران مغبون احساس می‌کنند. اخیرا "هندلز بلات" با اتکا به داده‌های "آژانس کشوری بازرگانی خارجی" نوشت که صادرات آلمان به ایران در سال ۲۰۰۷ به سیر نزولی خود ادامه داده و در قیاس با سال پیش کاهش آشکاری داشته است. ۲۰۰۶ خود شاهد پسرفتی در این زمینه نسبت به ۲۰۰۵ بوده است.
"هندلزبلات" در گزارش ۹ ژانویه‌ی خود از قول مدیر اجرایی "اتحادیه‌ی کشوری تجارت بزرگ و بازرگانی خارجی" آلمان، ینس ناگل (Jens Nagel) نوشت: «اعمال مجازاتهای یکجانبه‌ی تجاری در وضعیت عمومی سیاسی فعلی کاری است کاملاً نامفهوم». به نظر ناگل، آنچنان‌که در گزارش "هندلزبلات" آمده است، سیاست تحریم عملا بر تجارت کالاهایی نیز تأثیر گذاشته است که مصرف نظامی ندارند. ناگل با توجه به این موضوع گفته است: «ما شاهد آنیم که عرضه‌ی کالاهای بی‌مسئله هم به دست رقیبان آسیایی افتاده است.»
"هندلزبلات" در گزارش ۹ ژانویه‌ی خود، گرایش عمومی اقتصاد آلمان در قبال مسئله‌ی ایران را داشتن موضعی انتقادی می‌بیند و این موضوع را بازتاب می‌دهد که شرکتهای آلمان شکایت می‌کنند که نتیجه‌ی سالها تلاششان به سادگی برباد می‌رود؛ آسیایی‌ها می‌آیند و در بازار ایران جای آنها را می‌گیرند.
اشتاین مایر ولی در مصاحبه با "هندلزبلات" این موضوع را که شرکتهای آلمانی به طور ویژه‌ای از اعمال سیاست تحریم علیه ایران ضرر کرده‌اند، رد کرده است. او گفته است: «اعمال مجازات‌ها بر شرکتهای آلمانی بیشتر از شرکتهای دیگر کشورهای اروپایی تأثیر نگذاشته است.»
نکته‌ی تازه: صبر و حوصله‌ی بیشتر
اشتاین مایر در ادامه‌ی اظهارنظر در مورد کشمکش اتمی با ایران در مصاحبه با "هندلزبلات" گفته است که نبایستی از آماج حل این کشمکش دست کشید − حل کشمکش، آن هم به گونه‌ای که خطری که متوجه کشورهای اطراف ایران بویژه اسرائیل است، برطرف شود.
در اینجا اشتاین مایر نکته‌ای را بیان می‌کند، که تازه می‌نماید. به نظر او برای حل کشمکش اتمی نبایستی خود را زیر فشار زمان حساب کرد، آن هم با این تصور که ایران به زودی به تکنولوژی غنی‌سازی اورانیوم در ابعاد صنعتی دست می‌یابد و دیگر نمی‌توان مقامات این کشور را مهار کرد.
این اظهار نظر اشتاین مایر در مصاحبه با هندلزبلات سخت توجه‌انگیز است: ایران به منظور دستیابی به اورانیوم لازم برای برنامه‌های اتمی خود « نخست باید به مرحله‌ی غنی‌سازی در ابعاد صنعتی آن جهش کند. ما − برخلاف سال گذشته − دیگر در این مورد که آنان تا سال ۲۰۰۹ به این مرحله می‌رسند، نگرانی نداریم.»
ر/ هندلزبلات، خبرگزاری آلمان