«آقای احمدینژاد! آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت»
۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۷, سهشنبهماجرای اختلافات محمود احمدینژاد با رهبری جمهوری اسلامی و مجلس همچنان تیتر اول اکثر رسانههای داخلی و خارجی است. با مروری بر این اخبار میتوان رد پای فرضیهها و گمانهزنیهای جناح مخالف دولت را در انتخابات آینده ریاست جمهوری و پیشزمینهی آن یعنی انتخابات مجلس را پیدا کرد.
غلامرضا مصباحی مقدم، نماینده اصولگرای مجلس، شاید تندترین واژگان را در بیان این فرضیه به کار برد. وی در گفت و گو با خبرآنلاین گفت: «آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. آن تصوری که رئیس جمهور بیاید یا اینکه مشایی با حمایت او به عرصه بیاید تا به قول امیریفر ۱۵۰ کرسی را در مجلس بعد داشته باشند خواب و خیال است.» وی تاکید کرد که دولت مجاز به تشکیل پارلمان نیست و حق ندارد وارد انتخابات شود.
البته احمدینژاد خود نیز چنین ادعایی لااقل در ظاهر ندارد. او در گفت وگو با شبکه دو سیما در ۲۵ اردیبهشت در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره برنامه دولت برای انتخابات مجلس گفت: «اصلا انتخابات کی هست؟» وی سپس ادامه داد: «وزارت کشور مجری انتخابات است و احدی از دولت حق دخالت در آن را ندارد.»
تلاش برای استیلا بر انتخابات
اما همین وزارت کشوری که مجری برگزاری انتخابات است به زعم گروهی از ناظران میتواند محل قدرتنمایی گروه احمدینژاد باشد. سراجالدین میردامادی، روزنامهنگار و تحلیلگر سیاسی، میگوید هیچ بعید نیست که احمدینژاد در پی تعویض وزیر کشور هم باشد چرا که وزیر کنونی به خط آیتالله خامنهای نزدیکتر است و نمیتواند مجری نقشههای گروه احمدینژاد باشد.
#b#میردامادی ادامه میدهد: «چیزی که مسلم است این است که در درون خانوادهی اصولگرا شکاف بسیار عمیقی رخ داده و مهمترین خاکریز این شکاف انتخابات آتی مجلس شورای اسلامیست که اصولگرایان منتقد دولت تلاش میکنند اکثریت مجلس را از آن خودشان کنند. دولت نیز، با تأسیس احزاب وابسته و مطبوعات همسو و در اختیارگرفتن ارکان نظارتی و اجرایی، یعنی وزارت کشور و شورای نگهبان، تلاش میکند هم به صورت تبلیغی و با در اختیارگرفتن افکارعمومی خیز خودش را برای انتخابات مجلس بردارد، هم بتواند از امدادهای غیبی و مهندسی انتخابات بهره برد، تا بتواند مخالفین و منتقدین اصولگرای خود را که امروز در صف اول مخالفت با دولت قرار دارند، به عقب براند و مجلس را در اختیار بگیرد.»
مصباحی مقدم در بخش دیگری از مصاحبه با خبر آنلاین صحبت از «صرف وجوه فرهنگی در امور انتخاباتی» میکند و میگوید: «سردمداران این جریان ناشناخته نیستند و به دنبال جریانی برای به کرسی نشاندن حامیان رئیس جمهور در مجلس آینده هستند و منابع مالی مشکوکی نیز در دست دارند.»
وی البته تاکید میکند که این جریانات زمانی میتوانست به نتیجه برسد که رئیسجمهور در جایگاه پیشیناش بود که به گفتهی او «به شدت مورد حمایت رهبری و به وسعت مورد حمایت اصولگرایان بود».
این جمله نشان میدهد که لااقل بخشی از اصولگرایان معتقدند که احمدینژاد دیگر مورد حمایت رهبر نیست و اگر بنا به انتخاب باشد، این گروه پشت سر رهبری خواهند ایستاد.
سراج الدین میردامادی در این باره میگوید: «من فکر میکنم در نهایت دست بالا را آن جریانی خواهد داشت که بتواند تریبونهای نماز جمعه را داشته باشد، بتواند حکم حکومتی را داشته باشد و بتواند نظارت استصوابی شورای نگهبان را داشته باشد که به نظر میرسد آن جریانی که واجد این اهرمهای فشار است، جریان رهبری نظام و حامیان رهبری است که در روزها و ماههای اخیر مشخص شده شکاف این جریان با جریان حامی احمدینژاد بیشتر و بیشتر میشود.»
میترا شجاعی
تحریریه: کیواندخت قهاری