۱۲ هزار افغان منتظر ویزای الحاق به خانواده خود در آلمان اند
۱۴۰۲ اردیبهشت ۱, جمعه
بر بنیاد گزارش روزنامه "نوین اوسنابروکر سایتونگ"، روند صدور ویزا برای اعضای خانواده‌های پناهندگان افغان به گونه قناعت‌بخش به پیش نمی‌رود و ۱۲ هزار تن منتظر دریافت ویزا هستند.
در ماه آگست سال ۲۰۲۲ حدود ۷۲۰۰ تن برای قرار ملاقات به هدف ارائه درخواست الحاق به اعضای خانواده ثبت نام کرده بودند. آمار جدید نشان می‌دهد که حکومت فدرال آلمان نتوانسته از حجم بالای آن بکاهد و افزون بر آن، تعداد درخواست‌هایی که روی آن هنوز کار نشده در حال افزایش است.
به صفحه اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
حکومت فدرال آلمان گفته است که در تلاش است تا روند صدور ویزا را تسریع کند. حکومت تلاش می‌کند که برای پیشبرد کار، از کارمندان کمکی به گونه موقت استفاده کند و افزون بر این، از ماه مارچ سال ۲۰۲۲ به اینسو، برای رسیدگی به درخواست‌های الحاق اعضای خانواده، در آلمان نیز رسیدگی صورت می‌گیرد.
مرتبط:هالند محدودیت در الحاق خانواده‌های پناهندگان را حفظ می‌کند
تعداد ویزاهای صادر شده برای الحاق اعضای خانواده شهروندان افغانستان در سال ۲۰۲۱ به ۱۶۷۰ مورد می‌رسید. اما این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۳۲۰۳ مورد افزایش یافت.
کلارا بونگر، سخنگوی امور پناهندگی فراکسیون پارلمانی حزب چپ‌ها گفته است: «باید خیلی کارهای بیشتری صورت می‌گرفت. بالاخره حق زندگی خانوادگی یک حق بشری است. در صورتی که وضعیت به گونه کنونی پیش برود، رسیدگی به درخواست‌های موجود چهار سال طول خواهد کشید. اینگونه نباید باشد.»
حکومت فدرال آلمان گفته است که مدت زمان انتظار در سفارت‌های این کشور در اسلام آباد و تهران "بیشتر از یک سال" طول می‌کشد. اما بر بنیاد معلومات جناح پارلمانی چپ‌های آلمان، در برخی موارد این انتظار می‌تواند که چند سال طول بکشد.
سازمان حامی پناهجویان "پرو ازول" در اوایل هفته جاری از حکومت فدرال آلمان خواست که برنامه پذیرش افغان‌های نیازمند به حفاظت را تغییر بدهد. به گفته این سازمان، تا حال حتی یک نفر هم از طریق برنامه پذیرش تازه آلمان برای شهروندان آسیب پذیر افغان، به آلمان انتقال نیافته اند.
بیشتر بخوانید:کلیساهای آلمان طرح وزارت داخله این کشور در مورد الحاق خانواده را ناکافی می‌دانند
این برنامه پذیرش در ماه اکتوبر سال گذشته اعلام شد که بر بنیاد آن، در هر ماه می‌شود تا یک هزار شهروند در معرض خطر افغان را به آلمان انتقال داد. اما در این برنامه افراد نیازمند حفاظت نمی‌توانند خود شان به صورت مستقیم درخواست بدهند، بلکه این پروسه از سوی سازمان‌های تعیین شده به پیش برده می‌شود.