گردهمایی بین المللی درتاجیکستان درباره اوضاع افغانستان

این همایش به ابتکار کمیته صلح و رضاییت ملی تاجیکستان، مرکز مطالعات افغانستان و منطقه و مرکز تکنولوژی سیاسی روسیه با اشتراک کارشناسان و رهبران احزاب سیاسی، تاجیکستان، روسیه، آلمان و کشورهای آسیای مرکزی برگزار شد.

عبدالغفور آرزو، سفیر افغانستان در تاجیکستان در این نشست گفت، اعضای جنبش طالبان نیز جزء جمعیت این کشور بوده و باید در مذاکرات صلح افغانستان شرکت کنند. اما آقای آرزو تأکید کرد: “جوانب صلح افغانستان باید با تروریزم ربطی نداشته و به حقوق بشر و حقوق زنان احترام قائل شوند». سفیر افغانستان در این نشست هشدار داد، اگر کشورش در مبارزه علیه تروریزم و افراط گرايي مغلوب شود، ناامنی به کشورهای همسایه، به خصوص به آسیای مرکزی گسترش خواهد یافت.

اکثرشرکت‌ کنندگان در این نشست به این باورند که، امریکا و ناتو برای جنگ در افغانستان میلیاردها دالر مصرف کرده اند، اما به رشد اقتصاد و بخش اجتماعی در این کشور توجه نمی شود. گریگوری ایژوف، استاد دانشگاه در مسکو، از 50 سال پیش بدین سو حوادث افغانستان را پیگیری می کند. به نظر او رشد در بخش اقتصاد یکی از پیش زمینه های دستیابی به صلح در این کشور است. او در این باره گفت: «در دوران اتحاد شوروی، طرح آبیاری مناطق شمال افغانستان آماده شده بود. در صورت اجرای این طرح و بنیاد کانال 140 کیلومتری برای انتقال آب رودخانه آمو، می توان برای هزاران نفر زمینه اشتغال فراهم کرد».

از سویی دیگر، احمد‌الله وستاک، رهبر مرکز “آریانا” در قزاقستان، افغانستان کنونی را درواقع یک رزمایشگاه برای امریکا و ناتوخواند. او گفت، این کشورها سلاح های مدرن خود را اینجا آزمایش می کنند. آقای وستاک معتقد است، امریکا و ناتو به ادامه‌ جنگ در افغانستان علاقه ‌مند بوده و از طریق فروش اسلحه از این جنگ سود می برند. او همچنین تاکید می کند که کشورهای ابرقدرت غرب به بهانه جنگ با تروریزم در افغانستان، می خواهند کشورهای آسیای مرکزی و پاکستان را تحت نظارت داشته باشند.

در این نشست، برخی از رهبران احزاب و سازمانهای افغانستان تاسیس نظام فدرالی را یکی از راه های دستیابی به صلح و آرامی در این کشور ارزیابی کردند.

احمد ولی مسعود، مسوول بنیاد احمد شاه مسعود، نظام فعلی افغانستان را "سلطنتی" خوانده و حامد کرزی، رئیس جمهور را حاکم مطلق نامید. به گفته وی حکومت فعلی نتوانست آرمانهای صلح‌خواهانه مردم را برآورده سازد.

در همین حال، به عقیده برخی از کارشناسان برگزاری همایش و کنفرانس بر حل مشکلات افغانستان تاثیری ندارد. داکتر عبدالنبی ستارزاده، کارشناس مرکز مطالعات استراتژیک تاجیکستان گفت، از زمان سقوط رژیم طالبان در سال 2001 تا به حال ده ها کنفرانس بین المللی برگزار شده است. اما در این مدت برای رسیدن به صلح واقعی در کشور پیشنهادهای مشخصی ارایه نشده است.

حسیب دروازی، دوشنبه

ویراستار: مهرنوش انتظاری