زمستان هم مانع موج مهاجرت به اروپا نیست

او که 24 سال دارد، متخصص کمپیوتر است و یک ماه پیش با خانواده اش افغانستان را ترک گفته است و با بیش از یک میلیون انسان دیگر یکجا شده است که در بزرگ ترین امواج مهاجرت بعد از جنگ جهانی دوم به اینسو، به این قاره آمده اند.

اگرچه شرایط زمستان و کنترول شدید مرزها شمار پناهجویانی را کاهش داده است که در هفته های اخیر به سوی کشورهای ثروتمند اتحادیه اروپا سفر کرده اند، با اینهم هزاران نفر بدون توجه به سرمای یخبندان و احساسات ضد مهاجران که به دنبال حملات ماه نومبر در پاریس و حملات شب سال نو بر زنان در شهر کولن آلمان به وجود آمده است، به این مسافرت ادامه می دهند.

نوابی گفت: «می دانید، ما امید به زندگی در افغانستان را از دست داده ایم. بسیار مشکل است در جایی زندگانی کرد که چیزی در مورد آینده آن ندانست».

نوابی، والدین و خواهران و برادرانش یک هفته پیش بعد از گذشتن از ایران، ترکیه، یونان و مقدونیه به صربستان رسیده اند. این خانواده شبی را در قریه مرزی "سید" انتظار کشیده اند تا به قطاری سوار شوند که آن ها را به کرواسیا کشور عضو اتحادیه اروپا برساند و از آنجا به آلمان بیایند.

در یک مرکز پناهجویان، ده ها نفر برای استفاده از امکان ناچیز هوای گرم تر، بعد از هفته ها تحمل سرمای زیر صفر و برفباری جمع شده اند. اطفال بشاش در سرک های خاک آلود بازی می کنند. پوقانه های کف صابون را می ترکانند و به پرتو خورشیدی نگاه می کنند که به سوی شان می تابد. نوابی گفت: «حالا من خوش استم. حالا من امید به آغاز نوی در زندگی ام یافته ام».

داکتران و کارمندان صحی کمپ مهاجران می گویند که با وجود تلاش برای گرم نگهداشتن، آب و هوای زمستانی موجب افزایش امراض تنفسی در نزد مهاجران و به ویژه اطفال و کلان سال ها شده است.

همچنان داکتران و کارمندان صحی می گویند که مهاجران نمی خواهند برای شفایابی استراحت کنند، بلکه دوا را می گیرند و به سفر شان ادامه می دهند.

داکتر ماجا سپونجا که در مرکز مهاجران کار می کند، می گوید: «دست کم تا حال ما کسی نداشته ایم که دچار "تبرد" یا سرما زدگی شده باشد. ما اطفالی با تب های بلند داشته ایم که برای شان بسیار خطرناک است».

بسیاری کسانی که به سوی کشورهای اتحادیه اروپا سفر می کنند، دارای لباس های غیر قابل استفاده برای این آب و هوای خشن اند و غالباً بدون لباس های زمستانی می باشند. تانیا منیکانین، از شورای مهاجران ناروی گفت که سازمانش شب و روز در تلاش است تا کفش ها و جمپرهای گرم تهیه کند. هنوز هم برای عده ای رویای سرزمین موعود در اروپا دور از دسترس شده است.

در اخیر سال گذشته، هنگامی که اتحادیه اروپا در صدد توسل به طرقی جهت کنترول سرازیری مهاجران بر آمد، کشورهای عضو اتحادیه اروپا و بالقان که در مسیر راه مهاجران قرار دارند، قوانینی را روی کار آورده اند که تنها به اتباع کشورهای جنگزده سوریه، عراق و افغانستان اجازه ادامه سفر می دهند. احتمالاً این ها بیشتر شانس به دست آوردن پناهندگی را داشته باشند.

کشورهای سلوانیا و کرواسیا از اول ماه جنوری به اینسو به منظور تقویت کنترول، لیست های اضافی از کسانی ترتیب داده اند که بر قطارها سوار می شوند. مطابق به این لیست ها آن ها نام ها را کنترول می کنند و این برای آنست که مبادا روزی مهاجران برگردانده شوند. ترس از تاثیر تنش زای برگرداندن مهاجران در منطقه وجود دارد.

میکو دجوکیچ، قوماندان پولیس منطقه "سید" در مرز صربستان، همراه با همکارش از کشور کرواسیا برای نظارت از سرازیری مهاجران کار می کند. او می گوید که با اینهم بسیاری شهروندان کشورهای دیگر می کوشند از این مقرارت فرار کنند و خود را در جمع پناهجویان بزنند.

لوکیچ گفت: «در مواردی که ما نتوانیم چنین افرادی را تشخیص کنیم و آن ها بخواهند که در قطار داخل گردند، همکاران ما از کرواسیا به آن ها اجازه عبور نمی دهند و آن ها را دو باره نزد ما بر می گردانند». او گفت که مهاجران پس از آن به مراکز پناهجویان آورده می شوند و در آنجا می توانند رسماً درخواست پناهندگی بدهند و برای تعیین موقعیت شان در آینده انتظار طرزالعمل قانونی را بکشند.

بیان الساهو پناهجویی از سوریه گفت که می خواهد به زودی ممکن به آلمان برسد. او که 24 سال دارد، گفت که از سلسله حملات بر زنان در شهر کولن «بسیار خجالت زده شده» که منجر به بروز احساسات ضد پناهجویان در آلمان شده است.

الساهو که آرزو دارد در آلمان علوم سیاسی تحصیل کند گفت: «ما چنین کارهایی نمی کنیم. من فکر می کنم که این ها مردم خراب اند. ما صلح را دوست داریم و آرزو داریم در صلح زندگی کنیم».