1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

وضعیت پناهجویان در یونان یک سال بعد از توافقنامه مهاجرت

۱۳۹۵ اسفند ۲۵, چهارشنبه

فقدان سرگرمی، دل تنگی و گاهگاه تن فروشی، به امور روزمره درکمپ موریا درلسبوس تعلق دارد. یک سال بعد از توافقنامه مهاجرت میان ترکیه و اتحادیه اروپا، هزاران پناهجو در جزیره های یونان بدون دورنمائی برای آینده گیر مانده اند.

https://p.dw.com/p/2ZDwy
Griechenland Migration Lesbos Reportage
کمپ موریا در لسبوس با سیم های زخیم خاردار محصور شده استعکس: DW/U. von Schwerin

صدای ناگوار ماشین های دیزلی، در پهلوی دروازه اصلی کمپ موریا برای مهاجرین همواره به گوش می رسد. در۵ غرفه های کوچک غذا فروشی، مرد ها قهوه می نوشند. نگاه های آنها به جایی نامعلومی دوخته شده است.

کاری، یک زن جوان از کامرون در کنار سرک، از ترکاری فروشی، بادنجان خریده است. او می گوید: "۶ ماه است که من اینجا در موریا به سر می برم، همیشه در بخش مشترک با مردها. این آسان نیست. از من حتی تاحال به خاطر پناهندگی مصاحبه نشده است، باوجود آنکه من همواره  خواهش آن را می کنم. آنها بالاخره یک بار مرا صدا کنند ... اما هیچ چیزی رخ نمی دهد..."

کاری با یک زن دیگر از کامرون یکجا شده است. او قصه می کند که بعضی از زنان برای پول به دست آوردن  به تن فروشی وادار می شوند تا ماهانه به ۹۰ یورو پولی که به دست می آورند، اندکی بیفزایند.

او ادامه می دهد که یکبار شب در برابر کمپ، یک مرد یونانی از موترش او و زن دوستش را مخاطب قرار داد و سپس بازویش را گرفت.

بسیاری از ۲۲۰۰ باشنده این کمپ در لسبوس که با سیم های زخیم خاردار محصور شده است، بی حال و خواب آلود به نظر می رسند. آشیلاس زیموس که از سوی سازمان امدادی "داکتران بدون مرز"، کمک ها برای پناهجویان را هماهنگ می کند، می گوید که این انسان ها فاقد هرگونه  دورنمایی در این جزیره هستند.

Griechenland Afrikanische Flüchtlinge auf Lesbos
بعضی از پناهجویان در کمپ موریا تلاش می کنند برای قدم زدن در اطراف کمپ، به طور غیرقانونی از کمپ خارج شوندعکس: DW/T. Tosidis

زیموس توضیح می دهد: "موریا برای آن ها یک نقطه پایانی بعد از یک سفر بسیار طولانی است؛ بسیار از آن ها در راه فرار، هدف خشونت های بسیار و خشونت جنسی  قرار گرفته اند. آن ها در این جا در یک وضعیت بسیار بد می رسدند و بعد در این کمپ تنگ مملو پهلو به پهلو انداخته می شوند. آن ها از جانب ما فوری ترین مراقبت های طبی را می گیرند؛ همه چیز باید خیلی سریع انجام شود، کمک های روانی همین طور تا  سنگین ترین و بدترین بار از شانه های آن ها گرفته شود."

"داکتران بدون مرز" مانند بسیاری امداد گران دیگر در کمپ های پناهجویان در جزایر یونانی، در عین زمان  با کمک های فنی، داکتران و شماری از روانشناسان و بعضی کلینیک ها فعال است. رولاند شوینباور از کمیساریایی عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان می گوید که تدابیر مراقبتی پناهجویان حالا تقریباً انسانی است، اما به هیچوجه مطلوب نیست. او توضیح می دهد: "از ماه جولای سال گذشته تا به هر حال ۱۰ هزار پناهجو از جزایر، به مناطق خشکه یونانی انتقال یافته اند تا آن ها را در اقامت گاه های بهتر جا داد. این امر برای جریان بررسی تقاضا های آن ها نیز یک پیشرفت کوچک است، زیرا در مناطق خشکه ظرفیت های بیشتری وجود دارد. اما برای بسیاری ها این به معنای انتظار، انتظار و انتظار کشیدن است، آن هم از مدت ها به این سو."

وضعیت مهاجرین درجزایر دیگر یونانی

وضعیت درجزیره خیوس به همین ترتیب است. سازمان های امدادی در آنجا شکایت می کنند که مهاجرین تازه وارد را به تازگی ها چندین ساعت در کاتینر های بسیار کوچک انداخته اند تا آنها را از دیگران منزوی کنند. به خبرنگاران اجازه داد نشد تا از وضعیت در آنجا معلومات بگیرند.

به همین ترتیب خبرنگاران در جزیره ساموس اجازه نیافتند تا از وضعیت کمپ خبر و گزارش تهیه کنند.

در حال حاضر ۹۰۰۰ پناهجو در جزایر یونانی به سر می برند، ممکن است شمار آنها در بهار هرچه بیشتر افزایش یابد. حدود ۴۰ هزار  پناهجو دیگر بیرون از جزایر در مناطق خشکه یونان تقسیم شده اند که قسماً وضعیت اقامت گاه ها بهتر است. اما یک دورنمای واقعی برای این پناهجویان نیز وجود ندارد.

Lehmann/hm