وزیر دفاع کشور هندوستان از چین دیدار می کند

در آستانه ای سفر مانوهارپریکار وزیر دفاع هندوستان به چین به روزهای دوشنبه و سه شنبه، رسانه های چینی و حکومت این کشور تقریباً سکوت کرده و چیزی ننوشته اند. برخلاف رسانه های هندوستان توجه قابل ملاحظه ای به سفر وزیر دفاع این کشوربه چین داشته و مطالب زیادی در مورد این سفر، مناسبات دو کشور و مسایل مرزی جنجال برانگیز در مناطق همالیا میان هردو کشورانتشار داده اند که از چندین دهه به اینسو مناسبات هندو چین را مکدر نموده است.

اما به آنچه در مطبوعات هردوکشور تماس گرفته نشده است، موردی که همچنان نقش بزرگی در منطقه دارد؛ مناسبات هند و ایالات متحده و تلاش های امریکا برای جلب توجه هند در جهت همکاری های نظامی و سیاست های امنیتی می باشد. زیرا ایالات متحده می خواهد به این وسیله از تأثیرات چین در منطقه جلوگیری کند. چند روز قبل اشتون کارتر وزیر دفاع ایالات متحده امریکا پس از دیدارش از دهلی جدید به روزنامه "نیویارک تایمز" به طور قاطعانه گفت: «از روابط بین المللی، مناسبات هندوستان و ایالات متحده از اهمیت قاطعی در قرن 21 برخوردار خواهند بود.» او افزود:«و این مناسبات در حال حاضر به سرعت به واقعیت چشمگیر مبدل می شود.»

امابا توجه به این سخنان کارتر، همکاری های مشترک دو کشور هند و امریکا تقریباً کمرنگ تر به نظر می رسند، به ویژه با توجه به قرار داد همکاری های نظامی و لوژستیکی میان دو کشور که هنوزهم به امضاء نرسیده است.

در این قرار داد آمده است که واحد های نظامی هندوستان و امریکا می توانند از پایگاه های هردو کشور در صورت نیاز به طور متقابل، به شمول اکمالات سوخت تا تمامیی موارد دیگر نظامی و مآموریت هایی حین فاجعه استفاده کنند. دو پیمان دیگر همکاریهای مشترک میان دو کشور به شمول گسترش همکاریها در عرصه دیجیتال و مناسبات نظامی نیز میان هردو کشور طرح ریزی گردیده و در آینده نزدیک به امضاء خواهند رسید.

مساعی ایالات متحده برای جلب توجه هند

با توجه به مناسبات هندوستان و ایالات متحده، اکنون این سوال مطرح می شود که آیا این روابط می توانند سبب نگرانی چین گردند؟ کریستیان واگنر تحلیلگر مسایل جنوب آسیا از مرکز مطالعات علوم و سیاست در برلین گفت: «نه! طبعیتاً که ایالات متحده علاقه مند تحکیم مناسبات با هندوستان و کشاندن این کشور در اتحاد نظامی با ایالات متحده می باشد. اما گمان می رود که چنین اتحادی با هندوستان ممکن نخواهدبود؛ زیرا هندوستان تا حال شامل هیچگونه اتحادی نظامی نبوده است و چنین موردی در سیاست های داخلی این کشور نیز سبب مباحثات تنش آمیز خواهد شد.»

در مقابل به گفته او در چنین موردی، در سیاست های داخلی هندوستان اتفاق نظر وسیعی در ارتباط به مناسبات این کشور با چین وجود دارد. او افزود:« حکومت جدید هندوستان به رهبری ناریندرا مودی در دوسال اخیر به شدت سعی نمود تا در کنار ایالات متحده در برابر چین موقف گیری نماید. طور مثال در اعلامیه مشترک ایالات متحده و هند در زمینه آزادی رفت و آمد کشتی ها در آبهای جنوب چین.»

به گفته کارشناس مذکور هندوستان همچنان با کشور های جنوب شرق آسیا به شمول ویتنام و فلیپین نیز مناسبات خوبی دارد. در برابر، هردو کشور با چین مناسبات خوبی نداشته ومعضلاتی دارند. او اضافه کرد:«با توجه به این موارد می توان فهمید که چین با چگونه چشم اندازی مایل به مناسبات با هندوستان خواهد بود.» به باور واگن« هندوستان روز تا روز به گروه کشورهایی می پیوندد که تلاش دارند استراتیژیهایی را علیه ادعای ارضی چین و قدرت طلبی های این کشور توسعه دهند.»

سازگاری با وجود مناقشات مرزی

همزمان آنچه مربوط به مسایل ارضی چین با هندوستان می شود، هند مایل به همکاری به کشور همسایه ای برتر از وجه اقتصادی و نظامی خود، چین است. با توجه به این مورد به گزارش " تایمز آف اندیا" قرار است پریکار وزیر دفاع این کشور حین سفرش به چین از پایگاه جدید نظامی چین درمنطقه چینگدو درغرب این کشور دیدار نماید. پایگاه مذکور در چوکات اصلاحات نظامی اخیر چین در بدو امر مسئولیت مناطق مورد مناقشه مرزی این کشور را به عهده دارد.

همچنان روزنامه " دیفینس نیوز" هندوستان نیز نوشت که «مسایل مرزی دو کشور خیلی پیچیده بوده و با وجود مذاکراتی در طول چندین دهه هنوز هم حل ناشده باقی مانده است.»

در کنار مسایل مرزی هردو کشور، همچنان شمار زیادی مسایل در امور سیاست های امنیتی میان چین و هندوستان مطرح می باشند. به گفته واگنر:«هندوستان سال آینده به عضویت سازمان همکاری های شانگهای شامل در می آید و به این ترتیب با چین و کشورهای آسیای مرکزی مناسبات این کشور بیشتر خواهد شد.» او افزود:«با توجه به افزایش تمرینات ضد ترور در هردو کشور، مسایل تروریسم اسلامی نیز از جمله موارد گفتگوهای دو کشور خواهند بود.»

دوستی چین با پاکستان

این درحالیست در ارتباط به مبارزه با تروریسم میان هردو کشور چین و هندوستان اختلاف نظر هایی وجود دارند. هندوستان از مدتی به اینسو تلاش می کند تا شبه نظامیان اسلامی پاکستان را وارد فهرست تحریم های سازمان ملل نماید. در برابر، چین با توجه به مناسبات این کشور با پاکستان مانع این اقدام هند می گردد. بنابرین پاکستان می تواند برسر " دوستی چین در هرگونه وضعیتی" حساب کند و این مورد از اهمیت زیادی برای مقامهای اسلام آباد برخوردار است. این درحالیست که ایالات متحده امریکا از وجه سیاست های خارجی این کشور، برای هندوستان اولویت بیشتری قایل است.

به ویژه پاکستان امیدوار طرح دهلیز اقتصادی چین از بحر هند به مناطق غربی چین می باشد. گفته می شود که پروژه مذکور سبب تحرک شدید برنامه های اقتصادی پاکستان خواهد شد. قرار است چین تا سال آینده تاحدود 50 میلیارد دالر در بخش راه های مواصلاتی و تولید انرژی در پاکستان سرمایه گزاری کند.

شماری به این باور اند که احتمالاً سرمایه گزاری های متذکره سبب شکوفایی مناطق فقیر بلوچستان پاکستان گردند و نیز سبب کاهش تنش ها میان دو کشور هند و پاکستان شوند.

این درحالیست که همین اکنون پاکستان هندوستان را متهم به ایجاد اخلال در برنامه های گشایش گذرگاه مذکور کرده و یک افسر پیشین نیروهای دریایی هند را در ایالت بلوچستان دستگیر کرده است.

بناءً چین در مناقشه و دشمنی میان هند و پاکستان نیز درگیر خواهد شد. موضوعی که حتماً پریکار ضمن سفرش به چین به آن تماس خواهد گرفت.